B. en W. van Utrecht hebben in overleg met de gemeenschapsraad thans voor nieuw aangelegde en geprojecteerde straten in de wijk Zuilen namen voorgesteld.
Tot de nieuwe namen behoren Nijenrodeplantsoen, Nijenrodelaan, Zuilenveldlaan, Zwanenvechtlaan, Harteveldlaan, Vreelanthof, Gansenhoeflaan, Oosterspoorlaan, De Kloplaan, Huis te Zuylenlaan, Daelwijcklaan, Soetendaallaan, Cromwijcklaan, Vechtplantsoen, Boelesteinlaan, Vechtensteinlaan, Queeckhovenplein, Goudestein-laan, Weeresteinlaan, Elsenburglaan, Rupel Mondelaan, Lieven-de-Keylaan, Van Heukelomlaan.
Fotobijschrift: De Zwanenvechtlaan met rechts nog een van de beroemde Gele Scholen die moest wijken voor de komst van winkelcentrum ‘Rokade’. Foto uit de collectie van Het Utrechts Archief.
U. N.-operatie zilverpapier Henk Favier: 88e die invalidenwagen kreeg
(Van een onzer verslaggeefsters)
IK GELOOF dat ik er niet meer uit wil, zei dinsdagavond de 22-jarige Henk Favier uit de De Lessepsstraat 20 te Utrecht, toen hij in de gloednieuwe invalidenwagen zat die hij door middel van de U.N.-operatie Zilverpapier had gekregen. Henk kan niet zien en iedere beweging kost hem moeite. Het wagentje zal hem voor het eerst na lange tijd weer in staat stellen te gaan genieten van het buiten zijn.
Vroeger kwam hij zelden op straat, dan wandelde hij een heel enkele keer aan de arm van zijn moeder, maar was dan al naar een klein eindje doodmoe.
Hoe voel je je nu, Henk, vroeg je moeder toen hij in het wagentje was geklommen. Gelukkig, zei hij allen maar. Mevrouw Favier zal haar zoon als het mooi weer is rondrijden. Als mijn moeder het maar uithoudt, zei Henk. Doch zij wuifde zijn bezwaren weg.
Toen Henk nog een klein jongetje was, werd hij ‘s morgens dikwijls ziek wakker. Eigenaardig genoeg was hij meestal een uur daarna weer kiplekker. Later bleek dat Henk een tumor in de kleine hersenen had. Hij werd geopereerd, maar helaas had deze ingreep tot gevolg dat de jongen het gezichtsvermogen verloor.
Henk was toen zes jaar. Om het toch te leren zijn ledematen te gebruiken, deden zijn ouders gymnastiek met hem. Toen Henk acht jaar was werd hij getest, het resultaat was dat hij niet naar school mocht.
Later kreeg hij een huisonderwijzeres en ten slotte bracht hij het in de blinden inrichting Bartiméus te Zeist tot de tweede klasse ulo. Nu brailleert hij nog geregeld boeken voor dit instituut. Verder luistert hij naar de radio en naar de bandjes van een bandopname-apparaat.
Henk voelt zich nu zeer gelukkig met het wagentje dat voortaan zijn wereld zal verwijden.
Dit was het 88e invalidenwagentje, dat door bijdragen in natura en geld uit de lezerskring van het U.N., maar ook door de activiteiten van de vrijwillige depothouders, kon worden uitgereikt.
Fotobijschrift: Dinsdagavond werd een invalidenwagen gebracht bij de familie Favier te Zuilen, voor de 22-jarige zoon Henk. Hier zit hij met een gelukkig gezicht in de gloednieuwe wagen.
Het Museum van Zuilen is dringend op zoek naar een groot aantal vrijwilligers, DENKERS en DOENERS.
Mannen en vrouwen die de handen uit de mouwen kunnen en willen steken, maar ook zij die handig zijn in het programmeren, bedenken van oplossingen op allerlei gebied, voor het inboeken van de ingeleverde stukken, administratieve vrijwilligers. Mensen die kunnen organiseren, en mensen die goed zijn met cijfers (mag ook een rekenwonder tussen zitten), maar ook gastheren en gastvrouwen. Mensen die nergens zwaar aan tillen, maar wel zwaar kúnnen tillen. Die mee willen helpen bij het onderhoud, enz.
Kortom een groot team vrijwilligers om ons te helpen gestalte geven aan de totstandkoming van het Museum van Zuilen 2.0.
‘Museum van Zuilen 2.0’, hoor ik u denken, ‘wat is dat nou weer?’
Dat laat zich snel verklaren: het Museum van Zuilen is – na vele jaren op de huidige locatie en dankzij de geweldige medewerking van de huidige vrijwilligers – uit zijn jas gegroeid!
Het Museum van Zuilen krijgt al meer dan 15 jaar iedere dag nieuwe aanwinsten en het laat zich raden dat het pand dan uiteindelijk te klein is. Voorzichtige benadering van een locatie op het Werkspoorterrein biedt uitzicht op een fantastische toekomst in een van de voormalige Werkspoorhallen: IJ-A, tegenwoordig kortweg ‘De Fabriek’ genoemd. In die hal wil eigenaar Bob Scherrenberg graag ook het Museum van Zuilen onderbrengen.
Juist omdat ruim 65 procent van de collectie afkomstig is van de fabrieken van Werkspoor en Demka lijkt dit een prachtige kans om de (nog steeds groeiende) collectie aan een groter publiek, grootschaliger te kunnen tonen.
En daarvoor hebben we dus een grote groep enthousiaste vrijwilligers nodig. Schroom niet, bel ons, mail ons, neem contact met ons op en vertel wat of u kunt/wilt doen voor een nóg mooier Museum van Zuilen.
Meer informatie: Stichting Museum van Zuilen,
Amsterdamsestraatweg 569
3553 EH Utrecht-Zuilen
telefoon 030 2443078
info@museumvanzuilen.nl
Dat was het dus: een enorme hoeveelheid reactie’s op onze 100ste Zuilense Nieuwsbode.
Heel veel felicitaties, waarvoor onze hartelijke dank. Onze 100ste Zuilense Nieuwsbode ging om 11:30 uur ‘het net op’, en de eerste reactie was al na 24 minuten binnen! En dan blijkt vervolgens uit de vele reacties dat er meerdere fouten in staan.
Met het excuus, dat een en ander een gevolg was van de snelheid waarmee de 100ste editie in elkaar gezet moest worden om de deadline te halen. Er blijkt ook een aantal spelfouten in de teksten geslopen te zijn. (Het lijkt een goed idee om de volgende keer weer een oproep naar een (spel)fout te doen, om zo een geheel correcte uitgave te kunnen presenteren!)
Met dank aan de vele inzenders gaan we even het rijtje met u doornemen:
Foto 00: bijschrift bij de foto van het echtpaar Schinkel: Place Royal’ moet ‘Place Royale’ zijn.
Foto 20: ‘ye’ moet zijn ‘je’.
Foto 30: ‘de bouwde’ moet zijn ‘die bouwde’
Foto 32: deze school staat niet in de C. Smeenkstraat maar in de Clement van Maasdijkstraat.
Foto 45: ‘als de op’ moet zijn ‘als je op’.
Foto 48: het juiste jaartal is geen 1065 maar moet zijn 1965.
Foto 52: ‘bescherminong’ moet zijn ‘bescherming’.
Foto 55: ‘Groen van Prinsererschool’ moet ‘Groen van Prinstererschool’ zijn.
Foto 58: dit is niet het Vliegermonument maar het Verzetsmonument.
Foto 77: ‘ontwworpen’ moet ‘ontworpen’ zijn.
Foto 92: ‘Compagny’ moet Company’ zijn.
Foto 97: ‘maaktsters’ moet ‘maaksters’ zijn.
Het is nogal een rijtje, maar hieruit blijkt ook dat de Zuilense Nieuwsbode gespeld wordt. Beetje raar om daar trots op te zijn als je denkt dat er maar één fout in staat, maar daarvoor bieden we graag onze excuses aan.
Veel felicitaties en ook veel nieuwe abonnees, dus… wij zijn toch zeer tevreden!
Dit is de door ons bewust ingebrachte ‘vout’: foto 58 is niet het Vliegermonument maar het Verzetsmonument. Slechts gezien door drie lezers!
Het Museum van Zuilen wenst u allen zeer gezellige kerstdagen en heel veel gezondheid in het nieuwe jaar.
Fotobijschrift: Hier zien we dat ook bij Werkspoor op de afdeling Gereedschapmakerij de sfeer er goed inzat. De heer van Straten, schaver, staat erbij te stralen.
Zondag 5 november 2017 houden we onze 76ste StraatReünie!
In het Museum van Zuilen verwelkomen we die dag de (oud)bewoners van de Voltastraat
Van 14 tot 17 uur, zijn de huidige en voormalige bewoners van de Voltastraat extra welkom op de Amsterdamsestraatweg 569. Vanaf 14 uur heten we u welkom met een drankje, om ongeveer 15 uur een kleine lezing met alle tot nu toe achterhaalde wetenswaardigheden over de straat met aansluitend wat verhalen over markante stukken uit de collectie. Om 17 uur sluiten we af. U leest er alles over op onze site: www.museumvanzuilen.nl
Vanaf de Galvanistraat lopende richting Amsterdamsestraatweg komen we bij Voltastraat 6. Hier zat de heer J.G.A. Timmerman met zijn kolenhandel. Hij verhuisde met zijn handelsgeest (niet met zijn handel) naar de Bessemerlaan. Het verhuizen zat hem duidelijk in het bloed, in 1936 stond een prachtige advertentie in Zuilen Vooruit waarin hij zijn diensten aanbiedt als verhuizer en expediteur.
De heer Timmerman dook de techniek in, hij werd de eigenaar van de radio- en televisiewinkel ‘Radio Actief’, een grote winkel in radio- en (later) televisietoestellen in de Jacobsstraat te Utrecht naast C & A. (Door een uitbreiding van de C & A werd de winkel jarenlang nog een bijna geïntegreerd onderdeel van deze kledingwinkel.) Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat de heer Timmerman in het verzet. Na de oorlog deed ook hij mee aan de feestelijkheden.
Bij een van deze festiviteiten was het de bedoeling om zo snel mogelijk in een gladde, lange houten paal te klimmen. Voor wie het lukte, zat de prijs op de kop vastgespijkerd: ƒ 25,- (€ 11,34).
De heer Timmerman weet als een van de twee deelnemers (de andere is de heer Stoet van de melkhandel in Elinkwijk) bovenin te komen. Beiden heren hadden het geld echter niet nodig en stelden hun prijs weer beschikbaar.
Meer weten? Welkom op de StraatReünie!
Prachtige advertentie die de heer Timmerman plaatste ter promotie van zijn verhuisactiviteiten
Zondag 6 augustus houden we onze 75ste StraatReünie!
In het Museum van Zuilen verwelkomen we die dag de (oud)bewoners van de H. Diemerstraat
Van 14 tot 17 uur, zijn de huidige en voormalige bewoners van de H. Diemerstraat extra welkom op de Amsterdamsestraatweg 569. Vanaf 14 uur heten we u welkom met een drankje, om ongeveer 15 uur een kleine lezing met alle tot nu toe achterhaalde wetenswaardigheden over de straat met aansluitend wat verhalen over markante stukken uit de collectie. Om 17 uur sluiten we af.
De H. Diemerstraat is de meest noordelijke straat van ‘Eigen Haard’. De straat begint bij de Minister Talmastraat en eindigt bij de Minister de Visserstraat.
De straat staat haaks op de Amsterdamsestraatweg en in tegenstelling tot wat tot enige jaren voor de bouw gebruikelijke was, heeft de straat geen ‘winkel op de hoek’. Dus… waren de bewoners voor de dagelijkse boodschappen aangewezen op de winkelstrip aan de Minister Talmastraat.
Dat was overigens geen behelpen: de kapper (zit er overigens nóg), sigaren en sigaretten kocht men bij ‘Talma’, drogisterij Zonsveld, bakkerij ‘Eigen Haard’, kruidenier Zetstra, woninginrichting, kledingzaak H. Pronk en op de hoek met de H. Diemerstraat zat de laatste winkel: het Polydorhuis van de familie Van Grootheest. Hier werden huishoudelijke artikelen verkocht.
Maar er zaten nog meer winkels op deze strip. Dus, als u er alles van wilt weten bent u hartelijk welkom tijdens de StraatReünie op 6 augustus.
De piloot vloog precies aan de goede kant van ‘Eigen Haard’, helemaal op de voorgrond hebben we zo een uitstekend beeld van de H. Diemerstraat. De winkelstrip aan de Minister Talmastraat is nog lang niet voltooid, dus voor de boodschappen is men vooral aangewezen op de bezorgers aan huis.
Het Museum van Zuilen organiseert op 20 juli 2017 de achtste ClubReünie, voor de oud-leden twee volleybalverenigingen uit Zuilen: Volleybalvereniging ‘Zand en Polonia. Van 14:00 tot 17:00 uur in het museum aan de Amsterdamsestraatweg 569 te Utrecht-Zuilen.
Deze keer laat ik het graag aan de heer L. van den Heuvel over, om u over deze vereniging te informeren. Hij was lid van deze vereniging en schrijft het volgende:
‘Het is begonnen met een trapveldje naast het voormalige politiebureau van Zuilen. [Dit stond ongeveer tegenover het voormalig Gemeentehuis van Zuilen, dat tegenwoordig de ‘Parel van Zuilen’ heet.] Daar voetbalde de jeugd van de De Bazelstraat en de Van der Pekstraat er lustig op los.
Tot iemand op het idee kwam om te gaan volleyballen. Twee palen werden er gezet en een zelf gemaakt netje gevlochten en dat moest het dan zijn. Allemaal erg primitief. De agenten zaten vanuit hun raam te kijken en hadden er ook plezier in. Zij staken de koppen bij elkaar om te zien of ze hun net met een echte volleybal aan ons beschikbaar mochten stellen.
Agent Rijsemus kwam daar op een zekere dag mee aanzetten, maar toen konden we nog niet volleyballen. Genoemde agent, de heer Munnikhof en Andries van Dijk hebben toen een vergadering uitgeschreven en zo op 22 september 1952 de vereniging opgericht. Die moest natuurlijk ‘‘’t Zand’’ heten. Het bestuur werd aangevuld met de ouders van Maaren, Lodder en Benschop.
De vereniging bestond, het net en de bal waren er, maar iemand om ons te trainen hadden we niet. Tot er op een dag de twee broers Groeneveld langs kwamen en dat getob van ons zagen. Als getrainde spelers van S.V.V. boden zij aan om ons het volleybal bij te brengen. Wim werd later trainer/speler. Elke week werd, voorafgaand aan de wedstrijden, bij hem thuis de techniek door genomen…’
Meer weten? Welkom op de ClubReünie in het Museum van Zuilen!
Deze volleybalspelers vormden uiteindelijk een echt team. Onder leiding van trainer Wim Groeneveld spelen deze jongens, de sterren van de hemel. Het zijn v.l.n.r.: de trainer, Roel Benschop, Leen van den Heuvel, Nol Timmermans, Everhard Pijl, Jan de Jongh en Arie van Maaren. Zij woonden toen, in 1953, allemaal op ’t Zand.
In het Museum van Zuilen organiseren we zondag 2 juli – van 14:00 tot 17:00 uur onze 74ste StraatReünie, dit keer voor de huidige en oud-bewoners van de Marinus van Meelstraat.
De Marinus van Meelstraat werd in verschillende fases bebouwd. Dat is aan de bouwstijl duidelijk te herkennen. De woningen vanaf de Bernard de Waalstraat tot ongeveer halverwege zijn geheel in de stijl van de rest van de straten in Mariëndaal.
Pas in 1957 werden de woningen nummers 5 tot en met 35 gerealiseerd. De bouw van deze huizen haalde de krant, zij werden namelijk door de toenmalige bewoners zelf gebouwd: ‘Op het braakliggende terrein aan de M. van Meelstraat zal men over enige tijd burgers hun eigen huis kunnen zien bouwen…’
De woning op nummer 5 werd kort daarop in gebruik genomen door een (van de weinige) ondernemers in deze straat, u kon hier uw ‘Tielen’s kolen’ bestellen.
De straat haalde wel vaker de krant: op 17 augustus 1964 werd met een groot artikel verslag gedaan: ‘Man dreigde met pistool en stiletto…’.
Aan de even zijde van de M. van Meelstraat kwam de ingang van de St.-Jacobusschool, de tweede Rooms-katholieke school in Zuilen.
Nog onlangs kwam A.J. van Leusden in het Museum van Zuilen. Hij vertelde dat hij op de dag dat de school in gebruik genomen werd, na het verzamelen op de speelplaats, in de gaten had dat de leerlingen naar binnen moesten. Hij versnelde zijn pas en – en daar is hij na ruim zestig jaar nog trots op – was de eerste leerling die de school in stapte.
Meer weten? Welkom in het Museum van Zuilen tijdens de 74ste StraatReünie op 2 juli aanstaande.
De zelfgebouwde woningen aan de Marinus van Meelstraat
Het Museum van Zuilen organiseert op 16 juni 2017 de zevende ClubReünie, voor de oud-leden van de Utrechtse Postduiven Vereniging (U.P.V.) ‘Het Noorden’. Van 14:00 tot 17:00 uur in het museum aan de Amsterdamsestraatweg 569 te Utrecht-Zuilen.
U.P.V. ‘t Noorden is gehuisvest in de Balderikstraat en werd vóór de Tweede Wereldoorlog al opgericht. Na de oorlog was de heer Manten vele jaren de voorzitter van de vereniging. Als toenmalig bewonertje van de Balderikstraat heb ik zelf nog mooie herinneringen aan de ‘duivenkeet’, het clubgebouw van postduivenvereniging U.P.V. ‘Het Noorden’.
Vooral zondagmiddag was het hier voor jongens uit de straat spannend. Als de postduiven gelost gingen worden, moesten de duivenklokken gelijktijdig gestart worden. Overal in de houten keet lagen houtkrullen (maar het wáren ‘post’duiven) en het zag altijd blauw van de sigarenrook. Dan ineens kwamen de klokken op tafel, alle ‘klokkers’ stonden in spanning over hun klok gebogen en als het aftellen gereed was, draaide iedereen gelijktijdig de klok op scherp. Dat gaf in de verder stille ruimte een oorverdovend geratel.
Maar.. ondanks veelvuldig vragen aan leden van de vereniging, kon niemand mij aan een foto helpen van vóór de annexatie. Uiteindelijk vond ik een afbeelding in een oude Panorama uit 1937. Het oude houten clubgebouw stond links op het ‘landje van Amsing’ aan het einde van de Balderikstraat.
U(trechtse) P(ostduiven) V(ereniging) ‘Het Noorden’ zit al heel lang in Zuilen. Vroeger in een houten gebouwtje en later, toen de heer W. van Haarlem stenen garages op dit landje liet bouwen, werd het een stenen onderkomen. Zonder ooit een duif bezeten te hebben, heb ik hier vele spannende uurtjes doorgebracht. De foto is uit 1937 en het originele onderschrift luidt: ‘De verleden jaar opgerichte postduivenvereeniging ‘‘Het Noorden’’ te Zuilen hield haar eerste tentoonstelling. De heer E. Harshagen, voorzitter van de Utrechtsche Concourscommissie, hield de keuring.’
