DOCHTER ARRESTANT MOORDZAAK-DONSE:

„Vader is onschuldig”

Magazijnbediende zou niet in winkel ‘oom Cupido’ zijn geweest

(Van een onzer verslaggevers)

UTRECHT — „Mijn vader is onschuldig”. Dat zegt de dochter van de maandag gearresteerde verdachte in de moordzaak-Donse. „Mijn vader is op 31 mei niet bij de oude man geweest. Daarvoor wil ik mijn hand in het vuur steken. Ik begrijp niet dat ze hem zo lang kunnen vasthouden. Hij heeft het niet gedaan. Ik wist niet dat het zo moeilijk was te bewijzen dat je onschuldig bent.”

De dochter vertelt haar verhaal in de ouderlijke woning in Zuilen. Zij is het enige kind van de aangehouden 52-jarige F.A. de V., die buiten de stad als burger-ambtenaar werkt bij een afdeling van het ministerie van defensie.

De V. is eigenlijk magazijnbediende. Wegens zijn slechte lichamelijke conditie werkte hij de laatste tijd echter op het kantoor.

„Vader kwam op 31 mei ’s middags om tien over één thuis met zijn vakantiegeld,” zegt zijn dochter Bep. „Hij had een snippermiddag genomen. Hij heeft koffie gedronken, zich geschoren en zich verkleed en ging daarna naar een vrouwelijke kennis in de Madoerastraat. Donse woonde daar maar een klein eindje vandaan. Toch is mijn vader niet bij hem geweest. Hij is uit de Madoerastraat regelrecht naar de Monseigneur Van de Weteringstraat gegaan om een tweedehands pak te kopen. Daarna liep hij nog even bij zijn zuster in de De Muinck Keizerlaan aan. Om tien minuten voor vijf, of vijf voor vijf, was hij thuis. De moord moet rond half vijf zijn gepleegd.”

Bep weet het allemaal nog zo goed omdat haar vader en zij reeds de dag na de moord zijn verhoord. Daarna zijn ze nog verscheidene keren aan de tand gevoeld.

Volgens Bep is de recherche ervan overtuigd dat zij meer weet dan zij tot dusver heeft losgelaten. Een rechercheur heeft, zo verklaart ze, deze week tegen haar gezegd: „Als je zegt wie de dader is, dan laten we je vader direct los.”

„Wist ik het maar”, roept ze uit, „dan was mijn vader over een uur vrij”.

Vader en dochter De V. kenden allebei Donse. Ze waren met de man in contact gekomen via de vrouwelijke kennis, die in de Madoerastraat op een kamer woont. Deze kennis was van 26 maart tot omstreeks 2 mei inwonend bij Donse. Toen zij het huis van de bejaarde man verlaten had, is Bep de V. een enkele keer thee voor de feestartikelenwinkelier komen zetten.

De moeder van Bep, een van nature al bijzonder nerveuze vrouw, die sinds de arrestatie van haar man volkomen overstuur is, zegt: ,,Mijn man kende Donse wel, maar hij heeft hem niet gedood. Mijn man is niet in staat iemand te vermoorden. Hij is een zachtmoedig mens. Hij ging altijd met plezier naar zijn werk. Toen hij, de dag na de dood van Donse, gehoord was door de politie, vroeg ik hem op de man af of hij het gedaan had. Hij antwoordde: „Natuurlijk niet. Waarom zou ik mijn gezin, m’n pensioen en alles op het spel zetten?”

Dochter Bep geeft toe dat zij wist dat Donse veel geld in huis had. „Er waren twee geldkistjes. Bovendien had hij kleingeld in allerlei potjes en pannetjes. Maar ik wist dat niet alleen. Er waren veel meer mensen die wisten dat hij wel wat had.”

Bep’s vader is maandagmorgen op zijn werk aangehouden, ’s Avonds heeft de politie uit zijn huis een groot aantal kleren weggehaald. Zijn vrouw en dochter hebben hem daarna niet meer gezien. Bep begrijpt niet wat de reden is van zijn plotselinge arrestatie. Er moeten kennelijk concrete aanwijzingen zijn. Maar waaruit die kunnen bestaan is haar een volstrekt raadsel.

Ze zegt er nooit iets van te hebben gemerkt dat haar vader na 31 mei ineens over meer contanten beschikte dan anders. Hij verdiende een zeer bescheiden inkomen en leefde daarnaar. Hij had geen auto en geen bromfiets. Hij kocht meestal tweedehands kleren, omdat hij geen nieuwe kon betalen. Na 31 mei is daarin geen enkele verandering gekomen.

De moeder, een zenuwinstorting nabij, vraagt zich af wat er nu gaat gebeuren. Ze vreest dat haar man zal moeten boeten voor een daad, die door een ander gepleegd zou zijn.

VOLLEYBAL CLUB„ ’T ZAND” OPGERICHT

In de afgelopen week is een Zuilen opgericht de Volleybalver. „’t Zand”. Zes-en-twintig actieve leden hebben zich laten inschrijven. Het bestuur wordt gevormd door de heer J. Munnikhof, voorzitter; D. Rijsemus, secretaris, Prof. Wattjesstraat 17 en A. van Dijk, penningmeester.

Met dank aan L. van den Heuvel: Spelmoment van volleybalvereniging ‘t Zand in de gymzaal van de Julianaschool, omstreeks 1954. Spelers v.l.n.r. A. van Maaren, E. Pijl en W. Groeneveld. Vierde speler is onbekend.

De gemeente Utrecht en de particuliere autobusdiensten via Zuilen

De vervanging van tramlijnen door autobuslijnen in de gemeente Utrecht (a.s. Zaterdag zal de laatste gemeentetram daar verdwijnen) heeft ertoe geleid, dat het gemeentelijk gas-, electricteits-, tram-, en radiobedrijf ‘‘Getru’’ op zijn desbetreffende aanvraag vergunning van de commissie ingevolge het R.A.P. heeft verkregen om een autobusdienst op Zuilen te exploiteren, in de plaats van de tramlijn 3, die over den Amsterdamschen straatweg reeds sedert jaren de Zuilensche grens overschreed.
Evenwel doet zich het geval voor, dat het eindpunt voor deze autobusverbinding in Zuilen niet nauwkeurig is vastgelegd, zulks om de gemeentelijke autobus gelegenheid te geven, meer tot in ’t hart van Zuilen door te dringen.
Anderzijds evenwel zijn hiertegen bezwaren gerezen bij de drie bestaande particuliere autobusdiensten, die de verbinding tusschen Maarssen, zoomede Breukelen, Vinkenveen en andere plaatsen in deze omgeving onderhouden en daarbij Zuilen als tussenschakel bedienen.
Voor deze particuliere busondernemers trad de heer Kraak Steemann hedenochtend in de vergadering van den Raad van State als pleiter op, ter verdediging van hun bij de Kroon ingediende bezwaarschriften tegen de aan het Utrechtsche gemeentebedrijf verleende vergunning.
Men heeft Zuilen tot voorstad van Utrecht gebombardeerd, zeide de heer Kraak Steemann, en daarop de vergunning voor het gemeentebedrijf Getru voldoende gemotiveerd geacht, maar op die wijze zou men straks ook Maarssen wel tot een voorstad van Utrecht kunnen verklaren en aan de particuliere intercommunale autobusdiensten alle levensvatbaarheid ontnemen. Naar zijn opvatting zou de gemeentelijke buslijn niet verder mogen gaan dan het bestaande eindpunt van de tram.
Namens het Getru heeft de heer Ort o.a. betoogd, dat Zuilen reeds lang door Utrecht geannexeerd zou kunnen zijn, ware niet de Oostkant van de stad het bezwaar tegen de toenmaals beoogde grenswijziging geweest.
Intusschen neemt dit z.i. niet weg dat Zuilen met Utrecht een zoodanig geheel vormt, dat er alle aanleiding is voor de hier bedoelde gemeentelijke autobusverbinding. De heer Ort meende te weten, dat de heer Kraak Steemann de gemeentelijke autobusverbinding met Hoograven (richting Jutfaas) wel had toegejuicht.
In repliek merkte de heer Kraak Steemann op, dat ten aanzien van Hoograven zijn voldoening uiteraard gold het verkrijgen van een autobusverbinding als zoodanig, doch dat men daar niet te doen had met reeds bestaande particuliere lijnen, zoodat geen schade aan busondernemers wordt toegebracht, terwijl dit bij Zuilen wel degelijk het geval is.
De Koninklijke beslissing volgt later.

Buurthuis zoekt vervangende ruimte(s)

Aangestoken brand Schiltehuis legt buurtwerk Zuilen stil

UTRECHT – Het Schiltehuis, het buurtcentrum voor Zuilen, dat volgend jaar op de nominatie stond gesloopt te worden en te worden vervangen door een nieuw gebouw, is zondag op een wel heel treurige manier aan z’n voortijdige eind gekomen. Wat voor iedereen zondagavond eigenlijk al duidelijk was, is inmiddels officieel bevestigd. De brand, die de bovenste twee verdiepingen geheel in de as legde en de benedenverdieping volstrekt onbruikbaar maakte, is door een aantal jongeren aangestoken. Een uitgebreid rechercheonderzoek is in volle gang.

Zaterdag nog had het buurthuis ter gelegenheid van de opening van het nieuwe seizoen uitgebreid feestgevierd met een kinderkermis, een ballonnenwedstrijd en een optocht. Zaterdagavond was het al onrustig in en rond het Schiltehuis en werd er in een kantoortje op de tweede verdieping al een brandje gesticht, dat toen door een van de medewerkers kon worden geblust.

Maar zondag was het dan wel raak. Nadat eerder op de avond bij de vrijwillige brandweer van Zuilen nog een loos alarm was binnengekomen, konden zij tegen half negen opnieuw uitrukken, maar toen was het serieus, zo serieus zelfs, dat ze de hulp van hun Utrechtse collega’s moesten inroepen. Met vijf grote spuiten, een hoogwerker en een ladderwagen kon om 21.30 uur het sein brand meester gegeven worden, en kon er met nablussen begonnen worden. Omdat het gevaar bestond dat de oostelijke trapgevel naar beneden zou komen arriveerden tegen middernacht twee slopers, die tot diep in de nacht op een hoogwerker een gedeelte van de gevel weghakten. Maandag moest de brandweer nog een keer in actie komen, omdat nog nagloeiende balken weer vlam hadden gevat.

PUINHOOP

Maandagmiddag was ook het moment gekomen voor de medewerkers van het Schiltehuis om eens een kijkje te nemen in het gebouw dat het bloeiend middelpunt was voor talrijke activiteiten voor jong en oud. De puinhoop op vooral de tweede en derde verdieping, waar de brand was ontstaan, was niet te overzien. Op de plaats waar vorige week nog druk handenarbeid werd verricht, was weinig meer te zien dan een grote hoop geblakerd hout. Hier en daar stond nog een werktafel of hing een stoel, afkomstig van de totaal verwoeste zolder aan een van de balken, die er als enorme afgebrande lucifers bijhingen.

Achter in de peuterspeelzaal stond nog een tafeltje overeind met daarop een pick-up met twee luidsprekertjes en een rijtje grammofoonplaatjes. Alleen van de inventaris op de begane grond kon nog wat gered worden. Enkele kasten, wat bureaus en het stencilapparaat dat toevallig onder een plastic zeil stond werden maandag in een verhuiswagen afgevoerd. Ook een gedeelte van het archief liep enkel wat waterschade op, wat een onverwachte meevaller was. Samen met de keukeninventaris, het biljart en nog wat andere spullen zijn dat de schamele bezittingen van de Stichting Welzijn Zuilen, die na de brand praktisch opnieuw kan beginnen.

NIEUWBOUW

Op welke termijn het buurthuis zijn activiteiten kan voortzetten is nog onduidelijk. De stichting is naarstig op zoek naar ruimtes die voorlopig als vervanging kunnen dienen. De peuterspeelzaal heeft in ieder geval al een onderkomen gevonden in een lege vleugel van de Ludgerusschool naast het Schiltehuis. Bij de gemeente zal worden aangedrongen op een versnelde procedure wat betreft de nieuwbouw. Deze stond al op de begroting voor 1980 en 1981, terwijl voor dit jaar geld was uitgetrokken voor de sloop van het nu afgebrande gebouw. Bij de voortzetting van de activiteiten staat het buurtwerk voorop, er is dan ook dringend behoefte aan vervangende vergader- en werkruimte.

TIENERWERK

Wat misschien wel de grootste problemen gaat opleveren is de voortzetting van de activiteiten voor de oudere jeugd. Tienerwerker Ton Ponjé vertelt hierover: “Wat de jongeren hard nodig hebben is een eigen ruimte, waar ze helemaal alleen voor verantwoordelijk zijn, en waar ze permanent aanwezig kunnen zijn. We hadden in het Schiltehuis maar beperkte mogelijkheden, want je kunt niet tegelijk deze tieners en de trimdames en de kaartclub onderdak bieden, dan wordt het een puinhoop, maar dat betekent wel dat ze in die tijd nergens terecht kunnen, en dat leidt vaak tot vervelende dingen. Ze hebben een ruimte nodig, waar ze op zichzelf kunnen staan, maar dat zal wel moeilijk worden,” aldus Ton Ponjé.

Het voorlopige contactadres van de Stichting Welzijn Zuilen is Buurtcentrum Makosa, Koppestokstraat, tel. 430844.

Het, nee… óns Pastoor Schiltehuis

GEEN CONCURRENTIE VOOR BOLTINI!

Eduard van Gorkum (15 jaar) is jongste circusdirecteur

Compleet miniatuur-circus in vier maanden gemaakt

(Van een onzer verslaggeefsters)

CIRCUS BOLTINI heeft er ’n broertje bij gekregen. En ze lijken op elkaar als twee druppels water: ’n achtmaster tent compleet met 36 wagens. Maar circusliefhebbers, spring niet te vroeg een gat in de lucht, want u zult nimmer een voorstelling in deze tent kunnen meemaken.

De reden? Wel, u zou een kaboutertje moeten zijn om u door de ingang van de tent te kunnen. De tent is niet hoger dan een halve meter en is de tot werkelijkheid geworden droom van de 15-jarige Utrechtse jongen Eduard van Gorkum, Burgemeester van Tuyllkade 104.

Het idee werd geboren in Amsterdam, waar Eduard het circus Boltini zag optreden en later ook nog op de televisie, voor reclamedoeleinden. Wat zou hij graag zo’n circus in het klein willen hebben. Waarom het niet zelf gemaakt?

Zo begon hij geheel alleen te knutselen, kroop achter moeders naaimachine en wist met grote precisie een ronde tent in elkaar te zetten, groen-wit gestreept zoals die van het échte circus.

Denk nu niet dat de tent van binnen leeg is. Binnenin maakte Eduard rijen zitplaatsen met in de piste een leeuwenkooi en in de nok een trapeze belicht door schijnwerpers. Eduard heeft er geen half werk van gemaakt!

Rond het circus staan , rood-wit geschilderd, de woonwagens, de beestenwagens voorzien van tralies, de verhuiswagens de brandweerwagen en de kassawagen alle geheel naar werkelijkheid geconstrueerd en vervaardigd van dun karton.

Zelfs op een vrachtauto ontbreekt het reuzenkanon niet waardoor mensen worden geschoten zoals Eduard dat in Amsterdam had gezien. Van wit zeildoek maakte hij een stal voor de paarden en plakte aan de buitenkant van het zeil reclameborden.

Een helrood hekwerk van karton slingert zich om het gehele circus-emplacement en draagt hier en daar de rood-wit-blauwe vlag.

Vier maanden heeft Eduard aan zijn droom gewerkt en het resultaat is werkelijk prachtig.

Meer knutselwerk

OF EDUARD wel eens meer heeft geknutseld? Deze vraag is eigenlijk overbodig wanneer men in zijn kamer verder rond kijkt.

Zie eens boven op de kast: daar liggen zilvergrijze oorlogsschepen die hij gemaakt heeft van bouwplaten en de kast staat boordevol met boten en ander knutselwerk. En kijk eens naar het plafond, daar zweven aan dunne draden twee- en viermotorige vliegtuigen; één ervan is tussen de schepen op de kast geland, met één vleugel op het dek van een torpedoboot.

Later wil Eduard de technische kant uit, waarschijnlijk de vliegtuigbouw. Dan kan ik blijven knutselen, zegt hij lachend.

ZO GROOT is het miniatuurcircus Boltini, dat de 15-jarige Edward van Gorkum — die het geheel eigenhandig in elkaar zette — er door op de achtergrond wordt gedrongen.

EERSTE STEENLEGGING

Voor de 126 woningen, die zullen worden gebouwd op het terrein aan de Burgemeester van Tuyllkade, is men zo goed als gereedgekomen met de grondwerkzaamheden. De eerste steenlegging zal nu plaats hebben op Vrijdag 1 October, des morgens 11 uur. De nieuwe woningen worden zo opgetrokken, dat zij kunnen worden bewoond door twee kleine gezinnen. Wanneer in de toekomst hopelijk de woningnood afneemt, dan zullen ze met een kleine verandering geschikt zijn voor eengezins-woningen.

Fotobijschrift: Burgemeester O. Norbruis van Zuilen staat op het punt om aan de geschiedenis van Zuilen een nieuwe mijlpaal toe te voegen: de eerstesteenlegging voor de bouw van 126 nieuwe woningen aan de Burgemeester van Tuyllkade, die werden ontworpen door de gemeente-architect van Zuilen, de heer W.C. van Hoorn. Bij deze eerste steen wordt een loden koker met oorkonde mee-gemetseld. De burgemeester heeft net de oorkonde voorgelezen en de heer Van Hoorn hielp hem deze in de loden koker te stoppen. Nu staat alles op zijn plaats en kan het laatste restje specie worden weggehaald door de burgemeester. Hij zal nog bedreven worden in het leggen van eerste stenen: de heer Van Hoorn ontwerpt een groot aantal woningen voor Zuilen.

HARDE WOORDEN… HARDE KLAPPEN!

ZUILEN, 24 Sept. – Twee bewoners van de Koppestokstraat kregen gisteren op de Daalscheweg ruzie met elkaar. De oneenigheid liep zóó hoog, dat na harde woorden harde klappen volgden, met als gevolg, dat één hunner in een sloot langs den weg terechtkwam. Hij werd door voorbijgangers op het droge gebracht en bleek bloedend te zijn gewond. Zijn tegenstander wilde zich uit de voeten maken, doch dit werd hem door omstanders verhinderd, die hem vasthielden, tot de politie ter plaatse verscheen.

Na verbonden te zijn, kon de gewonde met zijn natte plunje huiswaarts keeren.

Fotobijschrift: het wagenpark van de Zuilense politie (ná de Tweede Wereldoorlog!)

Circulaire over het rijden op voetpaden.

Broodfabriek nam maatregelen.

(Van een onzer verslaggevers)

De directie van de broodfabriek Lubro heeft alle bezorgers, die met een elektrowagentje rijden, een circulaire gezonden, waarop zij erop worden gewezen dat men zich strikt aan de verkeersvoorschriften dient te houden. Dit betekent dat de broodbezorgers bij flats, die niet aan een verkeersweg liggen, niet op de stoep tot vlak voor de flatingang mogen rijden. Vooral de bakkers, melkslijters een kruideniers worden door de ongelukkige ligging van de flats gedupeerd.

Overigens dateert het rijden op officiële voetpaden al van jaren her. De klanten zijn er tot nu toe blij mee geweest zo kort bij huis bediend te worden. Er hebben zich nooit moeilijkheden voorgedaan. Tot dinsdag, toen de twee-jarige Johanna van Veen voor haar deur in de Jan van Zutphenlaan 56 werd overreden. De politie heeft overigens verklaart dat in de meeste gevallen de bezorgers zich aan de verkeersvoorschriften houden en niet op de voetpaden rijden. In verschillende gevallen zijn er al bekeuringen gevallen.

Fotobijschrift: Toen de mannen van de Lubro nog met de bakfiets door de straten liepen.

Sportterrein bij Werkspoor

Naar het Centrum verneemt, zijn bij de directie van “Werkspoor” te Zuilen plannen in overweging, om over te gaan tot den aanleg van een modern sportterrein in de nabijheid van de fabriekscomplexen.

Er zouden worden aangelegd voetbal- en tennisvelden, wellicht ook een sintelbaan en modern ingerichte kleedlokalen.

Ook zouden plannen bestaan tot het bouwen van een turnhal.

Indien deze plannen werkelijkheid zouden worden, zou dit een hoogst belangrijk feit zijn voor Zuilen, want tot nu is er in deze gemeente geen enkele goede gelegenheid voor sportbeoefening aan te wijzen.

Fotobijschrift: tennisbanen, voetbalvelden, het kwam er allemaal.