Op de splitsing Muyskenweg-Havenweg te Utrecht is de negentienjarige elektricien J.J. van D. het slachtoffer geworden van de modderige weg. Met zijn bromfiets viel hij op straat op het moment dat een auto naderde. De bromfietser brak zijn linker onderbeen en is per G.G . en G.D. naar het Diaconessenhuis gebracht. De auto werd bestuurd door de heer W. Blankenstein (33), een smelter uit Utrecht.
Fotobijschrift: Excuus, de fotograaf gebruikte de verkeerde lens. Met een telelens was de plek des onheils beter in beeld gekomen. Maar, daar rechts onder de brug komen de Muyskenweg en Havenweg bij elkaar. Overigens. dit is de oude Demkabrug. deze werd gesloopt om plaats te maken voor de langere variant die er nu nog ligt. Een en ander in verband met de verbreding van het kanaal, nodig geworden vanwege o.a. de duwvaart.
DE VLAG staat op de nieuwbouw van de kerk, die in Zuilen aan de Prinses Irenelaan in aanbouw is voor de Kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen. Deze mormonenkerk zal over acht maanden in gebruik worden genomen. Dit eerste eigen kerkgebouw voor Utrecht en omgeving bouwen de leden zelf naar Amerikaans ontwerp. De Kerk van Jezus Christus van de heiligen der laatste dagen telt in Utrecht ongeveer 350 leden.
Het is heden een gedenkwaardige en feestelijke dag voor Zuilen! Het nieuwe wegdek van de Amsterdamsestraatweg is gereed gekomen en zal hedenmiddag te half drie officieel in gebruik worden gesteld door Mevrouw Norbuis. Op 25 Augustus, dus heden juist drie maanden geleden, werd met de verbetering aangevangen, die thans geheel is voltooid.
Het is echter niet bij deze plechtigheid gebleven, doch men heeft er nog enige andere aan toegevoegd, waardoor het heel de dag een grote bedrijvigheid zal zijn.
Omstreeks half elf verzamelden zich vele genodigden in het gemeentehuis van Zuilen, die daar werden verwelkomt door de Burgemeester. Daarna trok men gezamenlijk naar het terrein aan de Daalseweg. waar de eerste paal zou worden geslagen voor een complex van 320 woningen, dat daar zal worden opgetrokken door Bredero’s Bouwbedrijf.
Daar had nog een andere plechtigheid plaats. Om waardering te tonen voor de grote activiteit van de Raad, het College van B. en W. en andere instanties, allen sterk gestimuleerd door de Burgemeester, ten opzichte van woning- en scholenbouw, werd aan de heer Norbruis een fraaie zilveren troffel aangeboden, een symbool van de bouwbedrijvigheid.
Dit ging met enige toespraken gepaard. Wethouder H.C. de Wit heide machinaal de eerste paal. Tegen twaalf uur verzamelde men zich in de Prinses Margrietstraat, waar twee scholen, een openbare en bijzondere, in aanbouw zijn Hier werd onder grote belangstelling door wethouder K. Kievit op een der scholen de vlag gehesen.
Aanwezig waren bij deze plechtigheden : het voltallige college van B. en W. kolonel A. H. Schouten, garnizoenscommandant. C. de Groot, hoofdingenieur-directeur van de Rijkswaterstaat, H. B. Bakker, hoofdingenieur van de Rijkswaterstaat, de heer C.J. van Wijngaarden van Rees, voor het Verbond van Veilig Verkeer, Ir. L. C. Viëtor namens de Directie van Werkspoor, Mr. J. A. Walcate namens de Directie van de Demka, N.L.J. Welschen namens de Directie van Alcu, J. Hoogenhout, techn. opzichter Rijkswaterstaat, vele gemeenteraadsleden enz.
Des middags te half drie zou de officiële ingebruikstelling van de Straatweg plaats hebben, gevolgd door een optocht met muzikale begeleiding, waarmede dan tevens de Vellig Verkeersweek zou aanvangen.
Fotobijschrift:
Bij de plechtigheden vanmorgen op het terrein bij de Daalseweg te Zuilen, waar wethouder De Wit van Zuilen de vlag voor twee nieuwe scholen heeft gehesen, ontving burgemeester Norbruis van Zuilen van de voorzitter der Zuilense Handelsver., de heer Pasman, een zilveren truffel in etui. Op de foto: het moment van de overhandiging. Het geschenk werd namens genoemde Handelsvereniging en namens de in Zuilen gevestigde industrieën aangeboden.
We verzoeken onze lezers ons te volgen langs den Amsterdamschen Straatweg naar Elinckwijk, dat wel niet tot de gemeente Utrecht behoort, maar dat door lijn III toch nauw aan onze stad verbonden is. We vinden daar straten genoemd naar mannen, die evenals schilders en dichters e.a. ook wel besproken mogen worden. We noemen…
W e s t i n g h o u s e is de uitvinder van een naar hem genoemde rem, die het mogelijk maakt een trein in zeer korten tijd tot stilstand te brengen. De rem werkt tengevolge van het verminderen van den druk van samengeperste lucht. Deze samengeperste lucht bevindt zich in een reservoir op de locomotief, welk reservoir door buizen met kleinere reservoirs op de wagens in verbinding staat. Zodra men lucht laat ontsnappen, valt de rem tegen de raderen. Vroeger moest er op grooten afstand van het station reeds begonnen worden met remmen; thans kan in volle vaart doorgereden worden tot de onmiddellijke nabijheid van de plaats waar gestopt moet worden. Een groote tijdsbesparing dus. En bovendien, kan nu, door de zoogenaamde noodrem, gestopt worden door reizigers, wat op momenten van nood of van overlast, soms zeer noodig kan zijn.
BEHANG, partijtjes behang van 1 en 3 rol prijs 40 ct. p. rol, gasgeiser compl. zonder gebreken f 60, 2-pers. waschtafel (witgeschild.) met compl. waschstellen f 80. W. A. Innikel, Hubert Duyfhuys-straat 4, Zuilen.
Mevrouw Innikel staat samen met de hond naast haar winkel aan de Hubert Duyfhuysstraat 4. Mevrouw Innikel heeft in de Tweede Wereldoorlog onderdak verleend aan een aantal onderduikers, waarvoor zij later een oorkonde kreeg. Haar zoon Sjerk werd verraden en na door de bezetter te zijn gearresteerd zodanig gemarteld (om zijn kennis over het doen en laten van zijn moeder) dat hij aan zijn verwondingen in mei 1945 in het Duitse Wöbbeling overleed.
Wie letterlijk en figuurlijk onder de rook van een staalfabriek woont, weet dat er wel eens ietwat roet neerdwarrelt. Maar zaterdagmiddag was het de Zuilenaren, die bij de Demka aan de Amsterdamsestraatweg te Utrecht wonen, al te bar: een schoorsteen van deze fabriek gooide er zoveel roet uit, dat de omgeving bedekt werd onder een millimeters dikke laag vet roet.
De huisvrouwen, die dachten er knap bij te zitten voor de zondag, keken deerlijk op hun neus. Maar met bezems en sponzen begonnen zij onmiddellijk het zwart op straat en vensterruit te verwijderen. Tegen zes uur was het leed zo goed als geleden, in deze wijk, waar velen met zwarte vegen op het gezicht rondliepen…
Maar bij wijze van laatste zwarte ademtocht braakte de schoorsteen, net toen alles weer schoon was, nog een dikke roetgolf uit, die met een bijna als angstgehuil klinkende kreet werd begroet. “We kunnen weer opnieuw beginnen”, jammerde men, maar gelukkig viel het nogal mee. Zoiets hebben we nog nooit gehad, zei een der gedupeerde huisvrouwen, mevrouw G. van Montfoort, Wethouder D.M. Plompstraat 7. Ze zijn zeker de pijp aan het schoonmaken…
Wat verderop legde mevrouw Mols van Amsterdamsestraatweg 695 bis de laatste hand aan de strijd tegen het roet. Een pikzwarte hand liet zij zien. Ik ging met deze hand even langs de leuning van de buitentrap, zo verklaarde zij.
Het was al roet, wat de Zuilenaren in deze omgeving bezig hield. En wat zegt de Demka er zelf van?
Een ongelukkige samenloop van omstandigheden, aldus deelde men desgevraagd mee. Door het ontbreken van trek in de schoorsteen, die moest worden opgewarmd, verzamelde al het roet zich in het rookkanaal totdat dit vol zat. Toen barstte het roet er uit en het regenachtige weer sloeg alles neer.
Zodra men het bemerkte, werd ingegrepen. De zaak is grondig onderzocht, aldus zei men bij de Demka, en er zijn thans maatregelen genomen om herhaling te voorkomen.
Wat zich zaterdagmiddag voordeed is voor het laatst geweest, want, zo zei men nadrukkelijk, het kan niet meer.
De Wethouder D.M. Plompstraat en omgeving te Utrecht werden zaterdagmiddag met bezemen gekeerd om de vette roetlaag te verwijderen, die uit een schoorsteen van de nabij gelegen staalfabriek neergedwarreld was.
De 47-jarige Utrechtse timmerman M.S. kwam dinsdagmorgen voor de Utrechtse rechtbank in hoger beroep van een vonnis van de kantonrechter, die hem veroordeelde tot dertig gulden boete of zes dagen hechtenis, omdat hij op 17 oktober van het vorige jaar op de Zwanenvechtlaan te Utrecht als bromfietser een motor met zijspan van de Utrechtse politie — die van rechts kwam — geen voorrang zou hebben gegeven. Officier van justitie mr. Bredius vroeg bevestiging van het vonnis van de kantonrechter.
’s Middags om vijf uur reed verdachte op zijn brommer uit de richting van het Zwanenvechtplein naar de Prins Bernhardlaan. Op de kruising met de Prinses Irenelaan kwam van rechts de motorfiets, bemand door twee hoofdagenten.
Verdachte verklaarde de motor niet te hebben gezien. In ieder geval reed hij door. De bestuurder van de motor, de 38-jarige hoofdagent L.H. de H., maakte een uitwijkmanoeuvre met het gevolg dat het voertuig over de kop sloeg en de politiemensen een fikse buiteling maakten.
De bromfietser voerde aan dat hij langzaam reed — 20 tot 25 kilometer —, dat zijn uitzicht belemmerd werd door een hek, dat hij al dertig jaar weggebruiker was en nog nooit brokken had gemaakt en dat hij de motor absoluut niet gezien had en pas toen hij achter zich lawaai hoorde, was omgekeerd en de agenten en de motor op de grond had zien liggen. „Als ze gewoon waren doorgereden, achter mij langs, zou er niets zijn gebeurd”, zo meende verdachte, die voorts nog aanvoerde dat er naar zijn mening onjuistheden in het proces-verbaal stonden. De als getuige gehoorde hoofdagent van de gemeentepolitie C. de K., 45 jaar oud, uit Utrecht, was het hier helemaal niet mee eens. Hij zat op het zijspan en zag de bromfietser almaar naar links kijkend het kruispunt naderen. Hij zei zijn collega nog op verdachte geattendeerd te hebben. „Als we niet naar links waren gegaan, hadden we hem gegrepen”, aldus deze getuige.
Hoofdagent De H. kon zich alles niet meer zo precies herinneren, maar toch wist hij wel zeker dat hij de bromfietser tien meter van de kruising had ontdekt.
Getuige a décharge J.T. H., een Utrechtse opzichter die precies op de hoek van kruising Irenelaan-Zwanenvechtlaan woont, zei gezien te hebben dat de politiemannen honderd meter voor de kruising stopten om rolschaatsende kinderen van de weg te sturen. De politiemannen hielden vol dat ze wel een tot anderhalve kilometer voor de kruising stilgestaan hadden.
Getuige De H. merkte voorts nog op dat naar zijn mening de motoragenten over het algemeen wel bijzonder hoge snelheden hebben en dat zij beslist geen voorbeeld voor andere motorberijders zijn.
Mr. Bredius achtte volkomen bewezen dat verdachte de motor geen voorrang heeft gegeven en dat de hoofdagenten er niet normaal voorlangs konden passeren.
De verdediger zette uitvoerig uiteen dat zijn cliënt als alle weggebruikers had mogen rekenen met de hulp en de wellevendheid van anderen. Pleiters mening was dat hoofdagent De H. even werd afgeleid en de bromfietser niet aan zag komen en evenmin de waarschuwing van zijn collega hoorde. In een reactie maakte hij toen een te scherpe zwenking naar links, waardoor de motor kantelde.
Hedenmorgen is in de Oranjekerk aan de Amsterdamsestraatweg een bazar, die wordt gehouden in het Wijkgebouw en waarvan de opbrengst bestemd is voor het vele werk, dat in die Wijk wordt verricht, officieel geopend. Ds. D.J. Peeterse wees er o.m. op dat door velen krachtig en met toewijding is gewerkt om de bazar te doen slagen en daardoor aan het wijkwerk een krachtige steun te verlenen. Na de hoop te hebben uitgesproken, dat het financiële resultaat gunstig moge zijn, verklaarde Ds. Peeterse de bazar voor geopend. De bazar is heden, Dinsdag geopend van 14 tot 17 uur en van 19 tot 22 uur en morgen, Woensdag, op dezelfde uren. Op de foto: de heer Meeuwissen, voorzitter van de bazarcommissie, draait aan het Rad van Avontuur. Voor hem: ds. D.J. Peeterse.
Wie kent de kreet nog: Alle dertien goed? Was jarenlang een tekst op de hoes van langspeelplaten om de inhoud van de plaat aan te geven.
Vandaag gebruik ik deze tekst omdat het getal 13 ook het getal is van de serie filmpjes die Peter Bastiaanse maakte van onze Werkspoortafel. Lijkt me terecht, alle tot nu toe gemaakte filmpjes zíjn ook goed!
Deze week alle filmpjes zonder onderbreking direct achter elkaar, dus genieten maar…
Op 13 oktober is weggevlogen de tamme zwarte kraai van mevrouw v.d. Schaft, Prinses Beatrixlaan 27 te Utrecht. Het dier kan enigszins praten.
Fotobijschrift: Het zal toch niet zo zijn dat de kraai werd opgezet voor het Natuur-historich Museum dat in het Julianapark-Restaurant werd ondergebracht? O nee, dat werd al in 1943 gesloten.
