Boeken Deel 6 – HOGESNELHEIDSTUNNEL

Deze (mede) door W.S.U. gebouwde hogesnelheidstunnel ‘in gesloten circuit’ bestond uit een groot ringvormig kanaal waarin waren ondergebracht de aandrijfventilatoren, verschillende leidschoepen en zogenoemde suskamers en de meetplaats, waar vliegtuigmodellen en onderdelen van vliegtuigen konden worden onderzocht op hun aerodynamisch gedrag. Aan Werkspoor-Utrecht werd opgedragen het luchtkanaal te vervaardigen. Deze worstvormige constructie had een kanaaldiameter verlopend van 12 naar 2,5 meter.

De speciale luchtsluis, nodig om bij de meetplaats te komen, waar de overdruk tot 3 atmosfeer kon oplopen, werd vervaardigd door Werkspoor-Amsterdam. Omdat de windtunnel aan vaarwater lag, kon het vervoer van zo groot mogelijke stukken via het water worden uitgevoerd. De allergrootste – het bochtstuk van 50 meter lengte en 12 meter breedte, inclusief twee bochten – werd zelfdrijvend vanaf de fabriek te Utrecht getransporteerd.

Er deden zich geen bijzondere problemen voor en in april 1957 vond het proefpersen plaats. Na enige tientallen jaren dienst is deze windtunnel afgebroken, daarmee aantonend hoe kort de levensduur is van hightechconstructies. Is de nuttige levensduur van gebouwen en bruggen wel op 80 tot 100 jaar te stellen, voor werken als de windtunnel was 20 jaar blijkbaar de grens…

De heer Niemeijer zit in zijn groene overall (zulke details geef ik graag bij een zwart/wit foto) bovenop een van de zojuist gereedgekomen delen voor de hogesnelheidstunnel voor het Nationaal Luchtvaart Laboratorium te Amsterdam. Het is een enorm gevaarte, maar dat is niet zo herkenbaar op deze foto. Wie ter plaatse bekend is, herkent de Werkspoor-haven linksonder. Alles klopte, het transport kan beginnen.
Facebook reacties