Oud Nieuws 30 juni 1930

PARK VAN KOL TE UTRECHT.

De naam te vervangen door

„Stichting Julianapark”.

Onze correspondent te Utrecht schrijft:

In het centrum van een van Utrecht’s nieuwe wijken aan het eind van den Amsterdamschen Straatweg ligt het Park van Kol, dat niet lang geleden een aanzienlijke verfraaiing onderging door de schenking van eenige exotische vogels.

De commissie van voorlichting inzake het beheer van dit door de gemeente aangekochte park wil thans nog meer attracties doen aanbrengen en heeft, blijkens een heden verschenen voordracht het plan in den oostelijken uitlooper van den reeds bestaanden hertenkamp een groote natuurvolière op te stellen waarin verschillende vogelsoorten zullen worden geplaatst, die in Utrecht en hare omstreken niet – of nauwelijks worden aangetroffen. In de volière is boven het bestaande maaiveld een heuvel ontworpen waarop duin- en heideplanten zullen worden aangebracht, terwijl aan den voet ervan een plasvijver zal komen die door een bron in den heuvel van water wordt voorzien en door middel van een smalle beek met den bestaanden vijver in den hertenkamp zal worden verbonden. Laatstgenoemde vijver zal worden vergroot en omgeven door een viertal met allerlei soorten van waterplanten te bezetten moerasjes. Wat de financieele zijde van de quaestie betreft vertrouwt de commissie zich- te kunnen redden zonder steun van de gemeentekas. B. en W. stellen echter voor om een stichting in het leven te roepen waarbij de naam “Park van Kol” wordt vervangen door „Stichting Julianapark”.

Fotobijchrift: Een oude opname – vermoedelijk nog – uit de tijd dat het nog Park van Kol was, ooit gesticht door Jan Kol III, die de volkstuin met uitheemse planten en dieren liet aanleggen ter lering en vermaak van het volk.

 

Oud Nieuws 28 juni 1962

 

Fotobijschrift: HET IS NIET gewoon dat de kinderen hun kleuterleidster de rug toekeren, maar vanmorgen hadden zij, behalve voor hun “juf” en haar echtgenoot, in het Utrechts stadhuis op dit ogenblik ook aandacht voor de fotolens. Mej. S. van de Plassche, leidster aan de kleuterschool Karekiet in de Beatrixlaan, huwde met de heer J.H. Koopman jr., hoofd van de openbare lagere school Weerdsingel. De kinderen zetten dit onderwijzershuwelijk veel luister bij.

Oud Nieuws 27 juni 1959

Diefstal en vernieling in de Utrechtse wijk Zuilen

Bijna f 30.000,- schade bij bouw aan de Van Heukelomlaan

Wabo: Schande voor Utrecht!

Bewoners: moeten ze maar beter op hun spullen passen

(Van een onzer verslaggevers)

Wij bouwen door heel het land. Overal gebeurt wel eens wat, maar wat we hier meegemaakt hebben, is werkelijk verschrikkelijk. Een schande voor Utrecht! Dat zegt men bij de Wabo, de bouwonderneming die in Zuilen bijna klaar is met 183 huizen en ook op het Kanaleneiland grote projecten onder handen heeft. Hoofdopzichter van Loon zegt: De totale schade, door baldadigheid en vernielingen aan ons materiaal en de huizen aangebracht, beloopt wel vijfentwintig- zo geen dertigduizend gulden.

Dat is in enkele regels wat de bouwonderneming Wabo uit Gouda naar voren brengt. Wat zetten de bewoners van bijvoorbeeld de Van Heukelomlaan, waaraan een vernielde werktent van de Wabo staat, er tegenover? Een huisvader zei: het is een schande dat ze zo’n vernielde tent er laten staan. Een smerig gezicht. Een huismoeder merkte op: is dat nou zo erg? Hadden ze beter op een spullen moeten passen. Je kunt kinderen nu helemaal niet aan een touwtje vastleggen…

Ja, elke zaak heeft twee kanten. Zo zei eens een moeder, wier zoontje met een spijker krassen in de lak van een nieuwe auto trok, tegen de verbolgen eigenaar: moet je maar geen auto nemen, dan kan je zoiets niet gebeuren.

Zeker is dat dan opvattingen over wat mag en niet mag lijnrecht tegenover elkaar staan. Zo is het in Zuilen aan de Van Heukelomlaan ook.

Bij de Wabo heeft men een waslijst van ernstige klachten. De grote werktent, waarin een cirkelzaag heeft gestaan, waar men kozijnen en dergelijke onderdelen meniede, maar die vooral voor opslag werd gebruikt, toont nu alleen nog maar een geraamte, met op het dak plastic platen en van de rand af hangende flarden zeildoek. Alleen hieraan een schade van zeker achtduizend gulden.

Tentje snijden.

Wie zin had in een tentje, ging naar deze tientallen meters lange tent en sneed er met een mes het stuk van zijn keuze uit… Een opzichter, die een jongetje betrapte en hem het stuk  g e s t o l e n  zeildoek afnam, kreeg uit een raam aan de overkant plotseling stroom verwensingen te horen van de moeder van de knaap.

Er zijn bewoners die zeggen: Waarom die tent niet beter bewaakt? Het is hun eigen schuld. Maar als er dan ingegrepen wordt, is de eerste kreet: Kom niet aan m’n Jantje! Men heft er bij de Wabo de handen in wanhoop over omhoog…

De laatste weken is de diefstal en de vernieling naar een hoogtepunt gegaan. Het heeft er van weg dat men tracht de tent – die eerst in dienst is geweest om de bouw van de flats van de Van Heukelomlaan mede mogelijk te maken – weg te treiteren. De bewoners kunnen gerust zijn: de tent gaat, op zeer korte termijn, weg. Hoewel het werk nog niet helemaal klaar is en de bouwer het recht heeft de tent nog 51 dagen na de beëindiging van het werk te mogen laten staan. Als de bouwer kwaad wil tegenover de bewoners van de Van Heukelomlaan, dan kan hij de tent, althans wat er nog van over is, gemakkelijk tot eind augustus op zijn plaats laten.

Maar dat wil de Wabo niet. Hoofdopzichter Van Loon: er woont hier in de huizen geen schorremorrie. Ik neem aan dat de meesten van hen niets met de vernielingen te maken willen hebben – wie weet waar de werkelijke daders wonen – om van de brutale diefstallen maar te zwijgen (ze hebben uit een bij ons kantoor ingerichte kamer met modellen zelfs een geiser gesloopt!). Maar wel moet ik zeggen dat de vernielingen, nu de flats bewoond zijn voor huren die omstreeks de f 16,- tot f 20,- per week bedragen, sterk zijn toegenomen.

Van de grote werktent aan de Van Heukelomlaan in de Utrechtse wijk Zuilen is niet veel overgebleven. Kinderen spelen nu met de restanten van wat eens een geheel afgesloten tent is geweest.

Alleen kinderen?

De bewoners die hun mening gaven, deden alsof het onschuldige, spelende kinderen zijn geweest, die een en ander aanrichtten. De Wabo denkt er anders over. Zeker zijn er kinderen schuldig aan sommige vernielingen, zoals het stuksnijden van de grote werktent, het klimmen op het met plastic platen afgedekte dak van de tent, met als gevolg gebarsten platen, en het “spelen” met nieuwe deuren, die uit de tent werden gesleept naar een sloot om er op te varen…

Vandalisme

Maar hoe zit het met de vele schoorstenen, die moesten worden opengebroken in deze nieuwbouw, omdat ze volgestort waren met stenen? En wat te zeggen van de 87 ruiten, die nieuw moesten worden ingezet voor de oplevering, omdat ze stuk waren geslagen of gegooid? En wat te denken van de grote stukken die uit van tevoren klaargemaakt trappenelementen waren geslagen, zodat gehele trappen moesten worden vernieuwd? Waar bleven plastic leidingen en waar de bij dozijnen verdwenen kettinkjes van de wastafels? Hier drong men de huizen voor binnen, door ruiten kapot te trappen en sloten te forceren. Hier was vandalisme aan de orde geen onschuldig kinderspel.

De Wabo heeft er de buik van vol. Goed zo, zeggen sommige bewoners, moeten ze zo’n lelijke tent maar niet laten staan. En achter die tent, zo zeggen zij ook, ligt een greppel en daar zitten ratten. Onze kinderen werden er ziek van.

In het hoor en wederhoor merkt de Wabo dan weer op dat die afwateringsgreppel achter de tent normaal is. En een rat kan overal voorkomen, zeker op een bouwterrein met daarachter nog een open veld van de gemeente met een sloot. Maar, zo vragen de bouwers zich af, wat doen die kinderen op  o n s  terrein? Er zijn bewoners met een mooi rozenperk voor hun huis. Daar gebeurt niets. Laten ze zorgen dat de jeugd met de vingers ook van andermans eigendom afblijft.

Zijn wij zo gek?

Onze werktent was gaaf, een afgesloten geheel met een ingang. Hebben wij soms onze eigen tent in stukken gesneden? Zijn wij zo gek onze eigen ruiten in te gooien? Denkt u dat de Wabo eerst schoorstenen metselt, die dan vol stenen gooit om het “plezier” te hebben die nieuwe schoorstenen te moeten openbreken?

Wie het ook gedaan heeft, het is een schande voor Utrecht. De politie heeft er dikwijls achterheen gezeten. Ons eigen personeel ook. Maar hier is een misdadige brutaliteit getoond, die alle perken ver te buiten ging.

Dat is dus de ongezouten mening van de Wabo. Maar wellicht zijn er in de Van Heukelomlaan in de door de WaBo gebouwde flats mensen, die – in navolging van de moeder met het auto’s bekrassende zoontje – tot de Wabo zeggen: Had je hier maar niet moeten bouwen, dan kan je zoiets niet kunnen gebeuren. Waaruit dan de slotsom volgt dat ook hier de meningen over wat wel en niet mag mijlenver uiteenlopen…

Oud Nieuws 26 juni 1933

UITBREIDING VAN HET JULIANAPARK.

——

Aan de noordoostzijde van het Julianapark ligt, zich overigens uitstrekkend langs den Amsterdamsche straatweg en den weg langs het z.g. Herculesterrein, een stuk hoveniersland, deel uitmakend van de gronden, welke zijn aangekocht van de Erven Kol. Dit land, dat tot voor kort voor volkstuintjes werd gebruikt, biedt, naar oordeel van B. en W. een weinig ooglijken aanblik. De omgeving, met name het Julianapark en het in de toekomst voor bebouwing bestemde Herculesterrein, zou aanmerkelijk in aanzien winnen, indien hier een betere toestand werd geschapen. Een zeer goede bestemming zou dit land verkrijgen, wanneer het bij het Julianapark werd getrokken en dan voor een gedeelte werd ingericht tot speelweide voor de jeugd, waaraan in de volksrijke wijk van den Amsterdamschen straatweg en het Ondiep met omgeving groote behoefte bestaat. Een andere geschikte speelgelegenheid voor de kinderen uit dat stadsgedeelte is er niet. Zij zoeken thans veelal hun heil in het Julianapark, dat daarvoor echter niet bestemd en geenszins geschikt is.

De bijtrekking van het hoveniersland bij het Julianapark en de inrichting van een speelweide in deze uitbreiding leveren bovendien een uitstekende gelegenheid tot werkverschaffing. De oppervlakte van de uitbreiding zal + 3.39 H.A. bedragen.

Volgens opzet zal ongeveer een derde deel nodig zijn voor speelweide, welke met een oppervlakte van + 1.10 H.A. is ontworpen. Het overblijvende terrein zal voor plantsoenaanleg moeten dienen. Daarin kunnen, naar B. en W. zich voorstellen, een theehuis en een muziektent worden geplaatst, welke inrichtingen beide eveneens in een behoefte zullen voorzien.

Reeds sinds eenige jaren worden in het Julianapark des zomers concerten gegeven, welke zich in een zeer groote belangstelling van het publiek mogen verheugen. De uitvoerende korpsen hebben zich echter tot dusverre moeten behelpen met een vóór elk concert tijdelijk in het Juliapark opgeslagen plankier. Een muziektent in het Julianapark achten B. en W. dan ook zeker niet overbodig.

Wat een theehuis aangaat, een dergelijke gelegenheid bezit het noordwestelijk stadsgedeelte en ’t daaraangrenzende Nieuw-Zuilen niet. B. en W. brengen in dit verband in herinnering hun voordracht betreffende de restauratie van de hofstede Chartroise en de inrichting van dat gebouw tot kantoortje voor den plantsoendienst.

Het komt B. en W. alleszins waarschijnlijk voor, dat een theehuis in het Julianapark een aanzienlijk grootere kans van slagen heeft dan zulk een inrichting in de hofstede Chartroise. Het theehuis in het park is gedacht ten zuidoosten van de speelweide en wel in het verlengde van de as daarvan. Het gebouw zal bevatten een kleine zaal met uitzicht op het park, een buffetruimte, dienstlokaliteiten en twee toiletten voor bezoekers van het park en speelweide. Deze toiletten zullen van buiten af toegankelijk zijn. Voorts wordt achter het theehuis een terras aangelegd, vanwaar men uitzicht heeft op den bestaanden parkaanleg en op een aan de zijde van den Amsterdamschestraatweg naast en ten oosten van de speelweide aan te leggen verdiepte bloementuin. Ook aan de voorzijde is een terras ontworpen met daaronder een kelderruimte. De toiletten zullen onder toezicht staan van den exploitant van het theehuis.

De speelweide is ontworpen dicht bij den Amsterdamschestraatweg. De oppervlakte ervan komt vrijwel overeen met die van het groote grasveld in het Wilhelminapark. Het veld zal aan de buitenzijde rondom worden bezet met boomen en planten. De aangrenzende gronden worden zoodanig beplant, dat van de omliggende wegen een goed doorzicht op het veld zal bestaan. Voor een goede afwatering zullen in het veld draineringswerken worden aangelegd.

Aan den overkant van de speelweide, dus ten noordwesten daarvan, is de muziektent geprojecteerd. Zij zal worden omgeven door een met gras begroeid terrein, waar het naar de concerten luisterende publiek zich zal kunnen opstellen.

Van de overige in verband met de parkuitbreiding uit te voeren werken, noemen B. en W. de inrichting van een door een hek omsloten vogelboschje, waarom de Ned. Ver. tot Bescherming van Vogels heeft verzocht. In de struiken en heesters daarvan zullen de zangvogels gelegenheid hebben om te broeden.

Voorts wordt de weg tusschen het bestaande Julianapark en het tegenwoordige hoveniersland opgeheven en het pad om den hertenkamp gewijzigd, waardoor een goede aansluiting zal worden verkregen van het nieuwe met het oude parkgedeelte. De hertenkamp kan daarbij tevens eenigermate worden vergroot. De tusschen de grasvelden en plantsoenwerken aan te leggen paden worden van verharding voorzien.

De kosten van de parkuitbreiding met de aanleg van de speelweide worden geraamd op f 50.550.-, die van de oprichting van het theehuis op f 12.800 en die van den bouw van de muziektent op f 2.530. Het totale bedrag beloopt mitsdien f 65.880. dit behoeft echter niet geheel ten laste van de gemeente Utrecht te komen.

Door de ligging van het park in Zuilen komt de uitbreiding daarvan en de aanleg van de speelweide ook aan talrijke ingezetenen en kinderen uit die gemeente ten goede. B. en W. zijn dan ook met het gemeentebestuur van Zuilen in overleg getreden over de mogelijkheid van verleening van een bijdrage in de kosten van deze werken door die Gemeente. B. en W. van Zuilen hebben zich bereid verklaard aan den Gemeenteraad voor te stellen in de financiering van de eigenlijke parkuitbreiding en den aanleg van de speelweide deel te nemen.

Voorts mag blijkens een dezer dagen van den Minister van Sociale Zaken ontvangen mededeeling worden gerekend op een bijdrage van het Rijk voor de arbeidsloonen bij deze in werkverschaffing uit te voeren werken.

Verder zal een bijdrage uit het werkloozenfonds kunnen worden gegeven voor de parkuitbreiding en den aanleg van de speelweide, met de uitvoering waarvan ongeveer 800 manweken gemoeid zullen zijn.

Na aftrek van de bijdragen van Zuilen, van het Rijk en van het werkloozenfonds blijft voor de Gemeente over een last van f 43.029.-.

B. en W. stellen, resumerende voor, te besluiten tot uitbreiding van het Junlianapark, en voorts tot oprichting van een theehuis en een muziektent een krediet te verleenen ten bedrage van f 65.880 en te bepalen, dat de uit te voeren werken tot een bedrag van f 2.640.- zullen worden bestreden uit het werkloozenfonds.

 

Fotobijschrift: We lopen op de zaken vooruit: men is al volop aan het werk om het Julianapark te vergroten.

 

Oud Nieuws 25 juni 1954

Handbalwedstrijden in het Julianapark

Gisteravond werden in het Julianapark aan de Amsterdamsestraatweg in het kader van de Stadsontspanning een tweetal handbalwedstrijden gespeeld, n.l. tussen de dames van Attila en Sport Vereent, en tussen de heren van UD en Sport Vereent. Hoewel het verschil in klasse-indeling van de dames nogal belangrijk is, was de strijd vrij gelijk opgaand, waarbij moet opgemerkt dat Attila met enige invalsters moest uitkomen. Toch nam zij vlug de leiding en wist deze tot 2-0 te vergroten, waarna Sport Vereent voor een tegenpunt zorgde. Met deze afstand werd gedraaid, en in de tweede helft slaagde geen der ploegen er in de score te verhogen.

Veel groter was het krachtsverschil tussen de heren van Sport vereent en UD. Reeds met rust was de stand 6-0 voor UD. Na de pauze slaagde Sport Vereent er in tweemaal te scoren, doch de tegenstanders stelden daartegenover opnieuw zes doelpunten, zodat UD met 12-2 zegevierde.

Fotobijschrift: Tot mijn spijt geen opname van deze wedstrijd. Wel maak ik van deze gelegenheid gebruik om déze foto onder de aandacht te brengen: ‘Sport Vereent’ kende diverse afdelingen. Dit zijn de meisjes van de handbal vereniging. De groep werd gefotografeerd rond 1944 (en toevallig ook in het Julianapark, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog op last van de bezetter weer ‘Tuin van Kol’ werd genoemd). Zij bestaat onder andere uit de volgende dames: Nel Schoonhove, zij zit 2e van links, en is de latere mevr. Enders, van haar kreeg ik deze foto. Verder zijn de namen bekend van Hennie Wijnands, Riek van de Brink en Hennie Meeuwsen.

Uit het dagboek van Jacob van Zuilen

24 Juni 1950

Vandaag is het mooi weer. Vanmiddag wordt de Ronde van Zuilen verreden. We gaan er deze keer eens een kijkje nemen…

Fotobijschrift: ‘De ‘Ronde van Zuilen’ vergde een bekwame organisatie. De bekende Race- en Tour Club ‘de Volharding’ heeft de Ronde vele jaren georganiseerd. Rechts staat de heer Abrahamsen te kijken of alles goed gaat. De Burg. van Tuyllkade heeft nog water in de middenberm.

Oud Nieuws 23 juni 1928

Leger des Heils.

Weistraat-korps.

Men meldt ons:

Nietegenstaande het minder gunstige zomerweder, heeft het muziekkorps van de afdeeling Weistraat, Woensdagavond van 8-10 uur een welgeslaagde muziek-uitvoering gegeven, in de tent aan de Wattlaan (Elinckwijk) welke uitvoering door honderden belangstellenden werd bijgewoond.

Ook in de samenkomsten, welke morgen zullen worden gehouden, zal dit muziekkorps zich laten hooren.

Des voormiddags 10 uur en des avonds 7.30 uur zullen de meetings in de zaal aanvangen, welke geleid zullen worden door de bevelvoerende officieren.

Zondagmiddag 3.30 uur groote openluchtsamenkomst op het Janskerkhof, met medewerking van het genoemde muziekkorps, de zangbrigade en het Kleine Koor, na afloop hiervan zal een kindermeeting plaats hebben.

Heden 8 uur samenkomst op het Janskerkhof.

 

Fotobijschrift: Het is 90 jaar geleden, kan zomaar zijn dat ik ernaast zit. Maar… denk dat in het bovenstaande artikel met ’tent’ de muziektent bedoeld werd. Deze stond op het Werkspoorplein, naast de Wattlaan. Wie het beter weet… laat van u horen aub!

Uit een Werkspoor Courant van 1966

 Kamp BEEKBERGEN

Het is traditie dat aan het eind van het cursusjaar de eerste twee leerjaren van onze bedrijfsschool een week gaan kamperen, voorheen in het kamp Ommen, de laatste jaren in het prachtige K.N.G.V.[1]-kamp te Beekbergen.

Deze zomer zijn er weer 119 jongens en 16 leiders op uitgetrokken om in dit kamp letterlijk en figuurlijk hun tenten op te slaan, met een week van spel, sport, wandelen etc. in het vooruitzicht. Vorig jaar is de kampleiding begonnen een spel te organiseren waaraan het gehele kamp meedoet. Een strijd die wordt gestreden door de bewoners van de diverse tenten. Voor dit spel, dat werd gehouden op de avond van 22 juni, waren enkele bekende Werkspoorders uitgenodigd zitting te nemen in de jury. De leerschool Apparatenbouw, die de wisselbeker in het bezit had, moest thans dit kostbare kleinood verdedigen. Er waren een zestal opdrachten te vervullen, nl.: hindernisbaan, verspringen, zaklopen, ringsteken op de fiets, paalklimmen en speeltjes werpen, gecombineerd met schieten.

Een voetbalwedstrijd tegen een plaatselijke buurtclub

De juryleden kregen hun instructies en de strijd kon beginnen En er is gevochten om de wisselbeker in bezit te krijgen. Sommigen namen de schutting in de hindernisbaan wat te vlug en moesten worden verbonden. Het ringsteken leverde de grootste moeilijkheid op, want niemand slaagde er in de ring te raken. De juryleden die hierbij aanwezig waren hebben zich dan ook niet overwerkt. Dr. Lagerwey, die jurylid was bij het paalklimmen, vond zijn taak wel erg gemakkelijk, doch toen er werd gezegd dat hij zowel prestatie- als tijdgemiddelde moest berekenen, kwam hij op deze uitspraak terug.

Onze veiligheidsinspecteur vond het spel wel wat onveilig, maar ja, daar ben je veiligheidsinspecteur voor.

Terwijl de uitslag in de cantine werd berekend gaf een keurploeg trampolinespringers een demonstratie. Wat deze mensen presteren, grenst aan het ongelooflijke. Het lijkt zo gemakkelijk maar toen enkele van onze jongens het ook eens mochten proberen bleek hoeveel lichaamsbeheersing deze sport vereist.

De juryleden bekijken de prestaties.

Inmiddels hadden de berekeningen uitgewezen dat tent 9, de modelmakers, dit jaar de wisselbeker hadden gewonnen. Het was een geslaagde avond, waar iedereen met plezier op terugziet.

Je moet niet al te dik zijn.

[1] K.N.V.G. Koninklijk Nederlands Verbond Gymnastiekverenigingen (?)

Oud Nieuws 21 juni 1951

Jubilerende badmeester in zilveren badhuis

Waarderende woorden en bloemen

Hedenmorgen had de huldiging plaatsvan de heer F. van Driessum, die gedurende vijf-en-twintig jaren de functie van Badmeester van het Badhuis aan de Dieselweg te Zuilen met grote accuratesse en nauwgezetheid heeft waargenomen. Zoals bekend bestaat het badhuis eveneens vijf-en-twintig jaar.

Het is opgericht door de directie van de N.V. Bouwvereniging Elinkwijk, gevestigd te Amsterdam. De secretaris van deze N.V., de heer Saarberg, was een der eerste die gelukwenschen aanbood: verder werden gelukwensen geuit door de heer H.C. de Wit, wethouder van Zuilen, namens het gemeentebestuur, terwijl ook wethouder K. Kievit van zijn belangstelling blijk gaf en tevens de felicitaties van de directie van Demka overbracht.

Fotobijschrift: De badmeester van Zuilens Badhuis, de heer F. van Driessum, die hedenmorgen gehuldigd is, met zijn echtgenote temidden van de wethouders H.C. de Wit en K. Kievit en de directeur van Werkspoor ir. Viëtor.