ZUILEN, 20 Juni. – Op initiatief van de Utr. Industrie en Huishoudschool werd in het Ontspanningslokaal van Werkspoor een demonstratie gegeven van het maken en het gebruiken van een “hooikist”. Het was voor een geheel gevulde zaal dat Mej. Ragaaij met een kort inleidend woord de aanwezigen verwelkomde en het woord gaf aan burgemeester Norbruis.
Alhoewel ver buiten het terrein mijner werkzaamheden, aldus de burgemeester, is het mij tot taak ook in dezen op het belangrijke van dit werk te wijzen. Dat een ieder ernst met deze zaak maakt blijkt wel uit het groote aantal belangstellenden dat men niet verwacht had.
Burgemeester Norbruis adviseerde dan ook om met groote belangstelling kennis te nemen van de demonstratie. Het woord was dan aan Mej. v.d. Poel, leerares aan de Industrie en Huishoudschool, die een en ander duidelijk maakte.
Allereerst werd op zeer eenvoudige wijze een hooikist vervaardigd. Een zak met platten ronden bodem van b.v. gordijnstof en zoo mogelijk een ronde cartonnen schijf voor de stevigheid. Dan een kussentje iets kleiner dan de bodem en dit onderin leggen. Hierop en langs de wanden doet men dan losse proppen krantenpapier. In het midden plaatst men de pan, zoo noodig in een doek en dekt men een en ander toe met kranten. Hier boven op nog een kussentje zoo groot als de bodem en men kan hieroverheen de zak met een koortje dicht trekken en de hooikist is klaar. Vooral werd er op gewezen dat men de pannen direct vanaf het vuur in de hooikist moet plaatsen, zoodat geen warmte verloren gaat.
Men moet dan in de hooikist te bereiden spijzen ongeveer 3 maal den gewonen kooktijd in den hooikist laten staan.
Hierna werd nog een eenigszins betere vorm van hooikist vervaardigd, door gebruik te maken van een mandje als bodem en tenslotte werd nog een kist gebruikt.
Het is echter alles hetzelfde idee, men dient er voor te zorgen dat de pannen rondom in het krantenpapier zitten. Hooi is geen vereischte en men bereikt met papier hetzelfde resultaat.
Zuilen. H e t n i e u w e B a d h u i s E l i n k w ij k. Bad-inrichtingen, zoo schrijft men ons, vormen een riskant bedrijf; het zijn vaak onnaspeurlijke redenen, welke een dergelijk bedrijf, hoe goed overigens ook opgezet, doen mislukken.
Geen wonder, dat het particulier initiatief, dat zijn kapitaal rendabel moet maken, zich van dit bedrijf afzijdig houdt en de exploitatie aan gemeenten en hier en daar aan vereenigingen met een sociale strekking, die voor het goede doel subsidie of steun in een minder directen vorm van de betrokken gemeente verkrijgen.
Uit een gelijksoortige samenwerking is ook ontstaan het Badhuis-Elinkwijk, gelegen in het tuindorp van dien naam, aan den Dieselweg en dat Woensdagavond a.s. door den voorzitter der Bouwvereeniging “Elinkwijk”, den heer W. Spakler, zal worden geopend, in tegenwoordigheid van genoodigden en belangstellenden.
De N.V. Bouwvereeniging “Elinkwijk” zal deze bad-inrichting voor haar rekening exploiteeren, terwijl de gemeente Zuilen en Werkspoor haar zoodanigen steun hebben toegezegd, dat bij ongunstige exploitaties-uitkomsten de gevolgen niet in hun geheel en in de eerste plaats voor rekening van Elinkwijk komen.
Dat met de stichting van dit badhuis uitsluitend is beoogd een daad in het algemeen belang van de bewoners van het vriendelijke tuindorp Elinkwijk en omgeving, behoeft geen nader betoog.
Het is een alleszins te waardeeren denkbeeld geweest, om in de gemeente Zuilen een badhuis te stichten, dat hoewel ingericht op bescheiden schaal, voldoet aan hooggestelde eisschen.
Het gebouw, dat reeds van buiten een uitnemenden indruk maakt, en den bouwmeesters, het architectenbureau Posthumus Meyes, alle eer aandoet, omvat gelijkvloers het eigenlijke badhuis, terwijl zich daarboven, behalve de droogzolder, de woning bevindt van den badmeester en de badvrouw, als hoedanig, naar wij vernemen, het echtpaar van Driesum zal optreden.
Het eigenlijke badhuis bevat, behalve een wachtkamer, een kantoor voor den badmeester, een spoelhok, een kolenhok en de stookplaats, twee badkamertjes voor de kuipbaden en acht voor stortbaden, welke kamertjes, bekleed met witte badtegels en waarvan het houtwerk crême is geschilderd, een keurig verzorgden indruk maken.
De lichte kleur, waaraan hier is vastgehouden, is een waarborg voor zindelijkheid en goed onderhoud, daar het minste spatje er te zien zal zijn.
Bij alle baden wordt verstrekt een stukje zeep en in bruikleen een handdoek, hetgeen in den badprijs begrepen is; een goede reiniging der handdoeken is verzekerd door het gebruik van een electrische wasmachine.
Bij den bouw is reeds dadelijk rekening gehouden met de mogelijkheid, dat de inrichting zal blijken te klein te zijn, zoodat het aantal baden zonder kostbare vergooting van het gebouw kan worden uitgebreid door verlenging naar achteren.
Het ventilatie-vraagstuk, van zooveel belang voor een dergelijke inrichting, schijnt zeer gelukkig te zijn opgelost, doordat twee kokers, waarin door verwarming de trek wordt bevorderd, de lucht en daarmee de aanwezige dampen wegzuigen en naar buiten afvoeren.
Dat aan de reinheid der badgelegenheid de noodige zorg zal worden besteed, blijkt o.a. uit de aanwezigheid van eenige kranen in den badgang met daarbij behoorende waterslangen en ’t voorschrift, dat elke badcel telkenmale na het gebruik met een krachtigen waterstraal moet worden schoongespoten.
Fotobijschrift: Lang niet iedere woning in Zuilen was voorzien van een douche of bad. Dat was niet alleen in Zuilen zo. Het was in vroeger tijd de gewoonste zaak dat je één keer per week in ‘de teil’ ging. Met een beetje handigheid zorgde je dat je in schoon water terechtkwam. “Ach mijn boek is bijna uit, laat broertje maar eerst, dan neem ik straks wel schoon water.” Bedenk wel dat ook verschoning één maal per week gebruikelijk was! Als je wat te groot werd voor de teil, dan werd het een wandeling naar de Dieselweg, waar het badhuis stond. Zoals u ziet, een schitterend badhuis, met alles erop en eraan, zelfs de vlag hangt uit! (Opening?)
We lachen er nu om, of verbazen ons erover: één keer per week! Maar door de komst van bijvoorbeeld de wasmachine is een intensievere wijze van het wassen van kleding mogelijk geworden. Bovendien is een huis zonder douche of bad nu bijna ondenkbaar.
ZUILEN, 18 Juni. – Het is het hoofd van de luchtbeschermingsdienst gebleken, dat allen in onze gemeente nog niet voldoende kennis namen van de mededeelingen betreffende luchtalarm. De brandweersirene loeit tweemaal ingeval van een brand in de gemeente, welke brand niet het gevolg is van een bombardement.
Ingeval van branden of andere ongevallen, die het gevolg zijn van een bombardement loeit de sirene drie of meer malen. Gelijktijdig gaan dan ook de luchtalarmsirenes op verschillende plaatsen. De burgerij wordt hierop nogmaals gewezen en aangeraden voorts in geval van luchtalarm kalm in huis te blijven en ’s nachts geen licht te ontsteken.
Fotobijschrift: denk dat de verduistering nu wel goed gelukt is…
– Mej. H. van E. kwam per solex gereden uit de Jan v d Doesstraat, terwijl uit de Kenaustraat een auto naderde, bestuurd door K. v d L. uit Utrecht. Zij verleende geen voorrang of kon haar voertuig niet spoedig tot stilstand brengen, met als gevolg, dat zij tegen de auto opbotste. Zij bekwam daarbij een bloeduitstorting aan het hoofd, en kreeg een ernstige hersenschudding. Na de verlening van eerste hulp moest zij per auto van de G.G.D. naar het Diaconessenhuis worden overgebracht.
– Met medewerking van de hoofdstedelijke motorpolitie zijn des nachts in Amsterdam aangehouden twee mannelijke personen, G.M. uit Zuilen en H.M. uit Soestdijk. Heden werden zij voor de Officier van Justitie geleid, waarna H.M. weer op vrije voeten werd gesteld, doch G.M. werd ingesloten. Men vermoedde, dat beiden zich hadden schuldig gemaakt aan een groot aantal oplichtingen in het hele land. De Soestdijkenaar bleek daar niets mee uitstaande te hebben, de Zuilenaar echter wel.
– Een vrachtauto uit Buren, die van Maarssen in de richting Utrecht reed, werd door de bestuurder C. M. tot stilstand gebracht. Dit gebeurde echter niet erg handig, want hij botste tegen een lichtmast, die bij de grond afbrak. Elke mast beschikt over een eigen zekering, zodat de electrische stroom direct kon worden afgesloten.
– J. P. werd aangereden door v. Z., die zich beiden op de fiets bevonden. Eerstgenoemde bekwam een ernstige beenwonde, terwijl zijn rijwiel danig beschadigd werd. Laatstgenoemde kwam met de schrik vrij.
– Een zeswielig motorvoertuig kwam in de Lage Weide in botsing met de afrastering van de boerderij van W. Deze werd zwaar beschadigd.
De bestuurder van een auto, J.P. uit Zuilen, had zijn wagen voor het gemeentehuis geparkeerd, zonder de handrem aan te zetten. De wagen kwam, misschien wel door de wind, in beweging en reed in de zich daar bevindende sloot. Materiele schade.
Fotobijschrift: de fotograaf was weer eens te laat. Wél een foto van het Zuilense gemeentehuis (dat we kennen als ‘De Parel van Zuilen’, maar geen auto… of ligt die onder het wateroppervlak, daar rechts…?
Trappelend van ongeduld en in een nerveuze spanning zaten Woensdagmiddag kinderen van de tienjarige buurtvereniging Geuzenwijk te wachten tot het doek opging in de zaal van het Pastoor Schiltehuis in de wijk Zuilen.
De jubileumcommissie had zich goed van zijn taak gekweten door een feestvaandel samen te stellen, dat zich in drie etappes ging ontrollen. Eerst een kindermiddag, waarin de voorzitter van de feestcommissie de kinderen de betekenis van het 10-jarig bestaan duidelijk maakte.
De goochelaar Hanarovi nam de kinderen mee naar een gebied waar ze altijd een soort verering voor koesteren: toverland. Onder de ban van geheimzinnige trucs leefden ze mee met de tovenaar en hun makkertjes, die voor experimenten gebruikt werden. De sprookjespoppenkast voldeed ook aan de verlangens van het kinderpubliek.
’s Avonds verdrongen oudere kinderen elkaar bij de ingang van de zaal voor een leuk programma.
W i l l i e M u l d e r opende met accordeonspel. Het optreden van Ronnie Klingers, een 8-jarig meisje, met aardige kleppermelodietjes oogste veel bijval. De Temptation Rag van de mondorgelvirtuozen, de Hohners bracht zelfs de zaal in beroering vanwege zijn meeslepend rhythme.
De Dominators zorgden zoor lachsalvo’s. Hun clownskoppen, soms gehuld in de kruitdamp van schrikverwekkende knallen dan weer in geestige stomheid, brachten de kinderen tot uitbundige vreugde.
Tot slot bewees goochelaar Hanarovi, min of meer op uitdaging van het bestuur, dat het best mogelijk was uit een en dezelfde fles zestien soorten drank, vier bekers melk, een bouquet bloemen en ongeveer dertig meter touw te “tappen”.
Zo eindigde de tweede etappe, een steun in de rug voor de derde: de grote feestavond in het N.V. huis met o.a. Berrie Kievits en Gerard Walden op Zaterdagavond.
Fotobijschrift: De kinderen van de Utrechtse buurtvereniging Geuzenwijk in de wijk Zuilen werden Woensdagmiddag in het P.S.-huis onthaald in verband met het tweede lustrum van de vereniging. Met grote aandacht volgde de jeugd, zoals de foto laat zien, het feestprogramma.
Door nachtelijk Amsterdam transporteert de bok het windtunnelgedeelte naar de plaats van bestemming. Hier wordt de brug bij de Houtmankade genomen.
Op de foto ziet U het vertrek van het transport van Werkspoor Utrecht.
Op bovenstaande fotomontage en op de voorpagina is het transport weergegeven van een belangrijk gedeelte van de Hoge-Snelheidstunnel voor het Nationaal Luchtvaart Laboratorium te Amsterdam, welke in de afd. Constructie te Utrecht wordt vervaardigd. Het normale vervoer hiervan per dekschuit was niet mogelijk in verband met het passeren van de bruggen. De twee aangebrachte luchtketels aan de buitenkant dienen om dit deel in evenwicht te houden. 25 Ton ballast moest worden ingebracht voor het passeren van de spoorbrug Amsterdam. De hoofdafmetingen zijn:
Lengte 18.000
Breedte 5800
Hoogte 6000
Diepgang 1800
Gewicht 50 ton
Het tweede deel van deze order van hetzelfde model, doch groter van afmetingen, wordt aan de haven opgesteld en kan uit gebouw VI niet over de fabriek vervoerd worden. Het gewicht hiervan is 120 ton.
ZUILEN, 14 Juni. – Aan de Burg. v. Tuyllkade geraakte een kleine jongen met zijn autoped te water. Omwonenden wisten hem met veel moeite te redden. De knaap wist echter niet waar hij woonde. De vader had echter reeds aangifte van vermissing bij de politie gedaan.
De naam ‘Burgemeester van Tuyllkade’ ontstond als eerbetoon aan de familie van Tuyll, waarvan maar liefst twee telgen Zuilen in de loop der tijden bestuurden. Maar dat ‘kade’ is niet meer voor iedereen herkenbaar, sinds het dempen van deze kanaaltjes. Deze heertjes hebben niets met het bovenstaand knipsel te maken, maar ze bewijzen (indirect) dat de naam toch goed gekozen is: kade. De foto werd omstreeks 1953 gemaakt.
Onlangs hebben wij melding gemaakt van de plannen voor een groot vliegfeest op 12 en 13 Juni op het vliegveld Waalhaven.
Dezer dagen hebben wij nadere bijzonderheden van de organisatoren, in hoofdzaak de Havendienst Spido, vernomen.
De onderhandelingen hebben tot gevolg gehad, dat overeenkomsten gesloten zijn, in de eerste plaats met G r a a f H a g e n b u r g, een Duitschen kunstvlieger van grooten naam. Hij vliegt een Focke Wulff, type Stieglitz, dat speciaal voor kunstvliegen is geconstrueerd.
Verder zal de Fransche stuntvlieger M a r c e l D o r e t verschijnen.
Als derde man komt de Duitsche vlieger G. A g c h e l i s, die eveneens staaltjes van vliegkunst ten beste geven zal. Hij heeft zich in 1936 met Détroyat gemeten en is een specialiteit in het rugvliegen.
Verder komen er twee vliegsters, M a r y s e H i l s z en V e r a v o n B i s s i n g. Over eerstgenoemde, een Fransche vliegster, lúne des deux Maryse, zooals zij in Frankrijk wordt genoemd (de andere is Mayse Bastié) leest men af en toe berichten over haar prestaties in de rubriek Luchtvaart. Zij is bijv. houdster van het wereldhoogterecord voor vrouwen, dat zij verleden jaar voor Frankrijk heeft gewonnen. Haar aanval op het snelheidsrecord voor landvliegtuigen van een bepaalde categorie zijn bekend, evenals haar afstandvlucht onlangs naar Zuid-Amerika. Aan de wedstrijden om den Deutsch de la Meurthe-beker, een jaarlijks weerkeerend evenement op luchtvaartgebied in Frankrijk, heeft zij verschillende malen deelgenomen.
De andere vliegster Vera von Bissing is een Duitsche. Ook zij is van internationale vermaardheid wat kunstvliegen betreft.
Van de zijde der Nederlandsche vliegers zal de chef-instructeur van de Nationale Luchtvaartschool, de heer H.M. Schmidt Crans zijn kunsten vertoonen. Indien mogelijk zal hij daarbij gebruik maken van een vliegtuig, dat in aanbouw is bij de vliegtuigenfabriek van ir Lambach te Voorburg en dat bestemd is voor de luchtvaart-afdeeling te Soesterberg. Daar zal het gebruikt worden bij de opleiding tot jachtvlieger, waarbij de kennis en ervaring van het kunstvliegen van groote beteekenis wordt geacht. De constructeur van het vleigtuig, dat zoo goed als gereed is, heeft ook het vliegtuig van de Delftsche Studenten Aeroclub vervaardigd.
Verder zal J. Hoekstra, instructeur bij het Nederlandsch Instituut voor Zweefvliegen met een zweefvliegtuig, dat door een motorvliegtuig zal worden opgetrokken, demonstreeren.
De K.L.M. zal evenmin op het appél ontbreken. Haar vrachtvliegtuig, de Jumbo, dat van Nederlandsch fabrikaat is (Carley-Werkspoor) zal de familie Z.Z. vervoeren. Deze familie zal van groote hoogte af dit ondermaansche tranendal door middel van een valscherm bereiken.
Voor de kinderen is er den tweeden dag, dus Zondag, een luchtballon-wedstrijd, waarvoor 2000 ballons zullen worden uitgereikt.
Dit kan nu reeds gezegd worden. De organisatoren hebben klinkende namen voor hun feest weten te winnen. In luchtvaartkringen zal de belangstelling voor deze internationale “as des as” groot zijn.
Fotobijschrift: Bouwfase van de bij Werkspoor gebouwde Carley, een houten vrachtvliegtuig, gebouwd in opdracht van de K.L.M.
Even voorbij het terrein van U.V.V. wordt, zooals men weet, het nieuwe fabrieksterrein der Ned. Fabriek voor Werktuigen en Spoorwegmaterieel aangelegd en binnenkort zullen de eerste arbeiders dier reuzen onderneming hier met hun gezinnen komen.
In den zomer van 1916 zal de nieuwe fabriek in volle werking zijn en zullen daaraan een 1000 a 1200 werklieden verbonden zijn, waarvan toch zeker de helft gehuwd.
Terecht hebben B. en W. ingezien, dat het een gemeentebelang is mede te werken aan de tot-stand-koming van een door den architect Ph.J. Hamers te Amsterdam ontworpen plan tot aanbouw van 383 eensgezinswoningen, in een huurprijs van ƒ 2,75 tot ƒ 3,50.
B. en W. nu stellen voor den daarvoor benoodigden grond – liggende onder de gem. Zuilen, doch welke, gaan de plannen tot grensuitlegging in den vorm, waarin deze zich thans bevinden, door, over niet al te langen tijd binnen de gemeente Utrecht zal komen te liggen – aan te koopen voor de som van ƒ 133,000. Voorts om dezen grond voor den tijd van 75 jaren in erfpacht uit te geven tegen een jaarlijkschen canon van ƒ 10125 aan de vereeniging “Zuilen”, die zich dezen woningbouw ten doel stelt, de gronden op te hoogen en tot straat aan te leggen, wat ƒ 76000 zal kosten en ten slotte om aan die woningbouwvereeniging een voorschot te verstrekken ten bedrage van ten hoogste ƒ 500,000 tegen een rente van 4½ % met aflossing in 75 jaren, te betalen bij wege van 75 jaarlijksche annuïteiten.
Het risico, dat in het betreden van dezen weg voor de gemeente ligt opgesloten, kan natuurlijk alleen dan worden aanvaard, indien dit gering is, en daartoe moet vaststaan, in de eerste plaats dat de bouwplannen der vereeniging doelmatig zijn en in de tweede plaats dat de financieele opzet voldoende deugdelijk is te achten.
Wat de doelmatigheid der plannen betreft, diene nog, dat afgezien nog van de schaarschte van goede arbeiderswoningen, die de hierheen overgeplaatste arbeiders, indien zij al niet reeds lid van de vereeniging zijn, als van zelf zal doen overwegen, of hun eigen belang niet medebrengt zich alsnog aan te sluiten, is het aantal arbeiders, die gebleken zijn er prijs op te stellen als huurders voor deze woningen in aanmerking te komen (ieder lid der vereeninging moet twee aandeelen nemen ten bedrage van ƒ 50 gezamenlijk) nu al zoo groot, dat het terrein reeds voor verreweg het grootste gedeelte met woningen voor deze gegadigden kan worden volgebouwd. Daarenboven schijnt de verwachting niet ongegrond, dat ook anderen, niet tot het fabriekspersoneel van Werkspoor behoorende, de voordeelen van deze woningen zullen inzien en deze zullen wenschen te betrekken. De door den architect Hamers ontworpen woningtypes, bieden het beeld van een goede ééngezinswoning en zullen dan ook vooral door arbeiders, die tot dusver in Amsterdam in etagewoningen gehuisvest waren en aan het bezit van een kleinen voortuin en een flinken achtertuin niet gewend zijn, maar ook door anderen, die hier ter stede naar een dergelijke ééngezinswoning uitzien, worden gewaardeerd.
De doelmatigheid van de plannen en de behoefte aan deze soort woningen meenen B. en W. dus als vaststaande te mogen aannemen en daarmede is reeds een belangrijke waarborg voor de financieele deugdelijkheid van de onderneming gegeven.
Maar deze waarborg is niet voldoende; vaststaan moet ook dat de opzet niet zoodanig is, dat de huurprijzen der woningen te hoog zullen moeten worden om het betrekken van de woningen begeerlijk te maken.
B. en W. toonen dan aan, dat deze huurprijzen voor de 4 woningtypen zullen bedragen ƒ 2.75, ƒ 3.15, ƒ 3.20 en ƒ 3.50.
De werklieden, voor wie deze woningbouw rechtstreeks belang heeft en van wie velen een loon van ƒ 20 per week hebben, kunnen de genoemde bedragen voor huishuur wel besteden en zijn daartoe, blijkens de in de onderneming betoonde belangstelling, dan ook bereid.
De zes winkelhuizen, welke volgens het plan in deze wijk zullen gebouwd worden, zullen pl.m. ƒ 9,50 per week moeten opbrengen; ook de huur dezer winkels is verzekerd, doordat een coöperatieve winkelvereeniging van deze zelfde werklieden reeds de voorkeur voor de huur gevraagd heeft.
Vrees, dat de fabriek, waarbij de arbeiders in dienst zijn, over korteren of langeren tijd haar bedrijf zal moeten inkrimpen, behoeft ook niet te bestaan.
Het is waarschijnlijk niet noodig de Nederlandsche Fabriek voor Werktuigen en Spoorwegmaterieel nog bijzonder in te leiden. B. en W. volstaan met deze weinige gegevens, dat de genoemde onderneming, in 1891 begonnen, in de eerste jaren na haar oprichting met pl.m. 500 arbeiders werkte en thans met pl.m. 2500, dat het aantal werklieden in de opeenvolgende jaren tot nu toe een stijgende lijn vertoont, dat de onderneming thans weder een bedrag van 1½ a 2 millioen gulden in haar nieuwe fabriek onder Zuilen vastlegt en dat ook de twee groote spoorwegmaatschappijen financieel sterk bij het voortbestaan van Werkspoor betrokken zijn, omdat zij te zamen vier procent rente hebben gegarandeerd van het aandelenkapitaal B der fabriek, ter grootte van ƒ 500,000.
Fotobijschrift: Het eerste bestuur van de woningbouwvereniging ‘Zuilen’ stelt zich aan u voor. De eerste steen van hun eerste complex wordt straks gelegd! Zij staan voor de directiekeet achter een rij wuivende palmen. De sigaar was erg in trek zo te zien. Ook een hoed hoorde er duidelijk bij, maar hield je die nu op of deed je hem af? De heren in het midden zijn er wel uitgekomen, de rest weet het nog niet.
Hier staat dus de oorsprong van ‘Mitros’, meer dan een eeuw geleden.!
Morgen, Zaterdag 12 Juni, gaat de Zuilense Brandweer het 12½-jarige bestaan herdenken. Het was op initiatief van de heer J.P. Lamie, de secretaris van de Brandweerbond, dat op 11 Dec. 1935 de Vrijwillige Brandweerver. Zuilen werd opgericht.
Als commandant traden achtereenvolgens op de heren Kranen, de tegenwoordige gem.-secr., W.F. Alleyn, J. Blok en op heden A.J. Stolker, de hr. Kranen moest om gezondheidsredenen het commando vaarwel zeggen, de heer Alleyn vertrok naar elders, terwijl de heer Blok eerst kort geleden bedankte. Hij bleef achter aan de vereniging verbonden en werd tot voorzitter benoemd in plaats van de om gezondheidsredenen afgetreden A.J. van der Weerd. In de 12½ jaar dat de Brandweer nu bestaat, zijn gelukkig geen grote branden in de gemeente voorgekomen, wel tal van kleinere branden, terwijl het niet tot de zeldzaamheden behoorde, dat men op loos alarm uittrok.
De alarmering heeft grote verbetering ondergaan, terwijl het tegenwoordige materiaal een de te stellen eisen voldoet. In de organisatie heerst een goede geest en bij tal van wedstrijden wist de brandweer een zeer geod figuur te slaan.
Morgenmiddag om half drie zal aan de Sweder van Zuylenweg ter gelegenheid van het jubileum een demonstratie worden gegeven. Het programma vermeldt o.m.: de Zuilense brandweer vóór 1923, van 1923 tot 1936, van 1936 tot 1945 en na die tijd; vervolgens een reddingsdemonstratie, schuimblussen enz.
Naar wij vernemen ligt het in het voornemen van de Commissaris der Koningin in de Provincie Utrecht, deze demonstratie bij te wonen, terwijl vanzelfsprekend verschillende autoriteiten op het gebied van het brandwezen aanwezig zullen zijn. Het belooft zeer interessant te worden.
Des avonds om 8 uur zal het jubileum in meer intieme kring in het Juliana-Rest. worden herdacht.
Fotobijschrift: Een fantastische serie foto’s dank ik aan de heer Van Bart. Hij stemde ermee in dat ik kopieën maakte van zijn verzameling. Het is een hele serie, die verslag doet van de viering van het 12 ½ jarig jubileum van de Stichting Vrijwillige Brandweer Zuilen. Dat werd gevierd in 1948. Op het braakliggende veldje waar de Van Egmontkade en de Van Hoornekade bij elkaar komen. Deze foto toont ons de brandweerauto die in de oorlogsjaren in Zuilen de brand kwam blussen. Zwaailichten waren nog niet nodig in die tijd.
