VAARWEL, TOON

Na een kortstondige ziekte overleed zaterdag 8 juli j.l. nog geheel onverwacht onze oud-voorzitter de heer A. Walschots.

Voor hen, die hem kende – en dat waren er honderden in onze kring – Toon Walschots. Toen in september 1947 de SVE werd heropgericht was Toon één der mannen, die zulks mee had helpen verwezenlijken. Het was dan ook beslist geen wonder dat Toon Walschots op deze her-oprichtingsvergadering werd benoemd tot voorzitter van de SVE. Negen jaar heeft hij de scepter over de SVE gezwaaid. Hij deed dat met zwier en een souplesse hem eigen.

Een kerel uit één stuk. Altijd vol humor en een geboren causeur. Ik kan me niet voorstellen dat Toon ook maar één enkele vijand zou hebben gehad. Daar was hij te goedmoedig en te humaan voor.

Een man, die alle goede eigenschappen in zicht verenigd zag. Kortom, een goed, een heel goed mens.

Zaterdag 8 juli ging er een schok door geheel Elinkwijk. Toon, de sterke, de man niet wist wat ziek zijn betekende, was niet meer.

Toen ik in 1956 de voorzittershamer uit zijn handen mocht overnemen en hem daarop mocht benoemen tot erelid van onze vereniging, wist ik dat er toch leegte was ontstaan. De SVE en Toon Walschots waren tezamen een begrip geworden. Het ene was bijna ondenkbaar zonder het ander. Maar al bouwde Toon daarna niet daadwerkelijk meer mee aan de opbouw van onze vereniging, hij bleef de grootst mogelijke belangstelling tonen voor ons wel en wee. Onze contactavonden waren ondenkbaar zonder Toon Walschots. Velen hebben menig gezellig uurtje met Toon rond de kaarttafel doorgebracht. Velen beschouwden zich een vriend van Walschots, maar Toon beschouwde nog vele meer als zijn vrienden.

Toon is nu echter niet meer. Hij laat een heel grote plaats in onze gelederen open. Maar ook Elinkwijk zal één van zijn trouwste supporters moeten missen. Hartstochtelijk kon hij zijn favorieten vanaf zijn vertrouwde tribune-plaats aanmoedigen. Vaak was het Toon, die ons voorging in het supporteren.

We zullen hem missen op onze contactavonden, op onze vergaderingen, maar vooral ook op de Elinkwijk-tribune.

Op 67-jarige leeftijd heeft hij het tijdelijke verwisseld met het eeuwige.

Woensdag 12 juli j.l. hebben wij afscheid genomen van onze Toon Walschots.

Mevrouw Walschots, het is ons waarschijnlijk niet gegeven u te troosten. Daar is dit enorme verlies te zwaar voor. In deze moeilijke dagen wil ik u echter toch, namens al Toon’s vrienden, sterkte, ja heel veel sterkte toewensen met dit ontstellend verlies. Wij weten wat voor een voorbeeldig echtgenoot uw Toon is geweest.

Ook zoon Anton en de beide dochters wensen wij de kracht om dit verlies te kunnen dragen. Toon Walschots, beste kerel, ik beloof je dat wij van de SVE je nagedachtenis in hoge ere zullen houden. We zullen je enorm missen.

Vaarwel Toon en rust in vrede.

P.C. IMBOS, voorzitter SVE.

Fotobijschrift: De heer Walschots bij zijn stand van de Zuilense Handels Vereniging in het Pastoor Schiltehuis. De winkel van Walschots was in de Voltastraat.

De vossen in het Julianapark.

Geachte Redactie,

Beleefd vraag ik een plaatsje in Uw veel gelezen blad.

Ik wandelde vorige week in den “Tuin van Kol” en hoorde van vele bezoekers afkeuring over de zeer beperkte ruimte die de vossen hebben. Zou daar niets aan gedaan kunnen worden, opdat die dieren de ruimte krijgen die hun toekomt?

Ik meen toch, dat ook in Utrecht dierenbescherming bestaat. Laat die bescherming dan gelden voor alle dieren, niet voor enkele. ’t Is toch al zoo vreeselijk dat zij van hun vrijheid beroofd zijn. Ik hoop, dat als ik weer ga kijken, daaraan dan gewerkt wordt.

Mej. B.

Geachte Redactie,

Met zeer veel belangstelling las ik het stuk van mej. B. over de vossen in het Julianapark, door haar “Tuin van Kol” genoemd. Ik ben het volkomen eens met haar bewering, dat het vreeselijk is, dat die dieren van hun vrijheid zijn beroofd, maar niet, dat hun behuizing al te klein is, hoewel ik liever zou willen, dat zij meer ruimte voor vrije beweging kregen. De ren of loop, waarin de dieren zich kunnen verpoozen, heeft een oppervlakte van 8 vierkante meter, terwijl het nacht- en schuilhok een grondvlak van vier vierkante meter heeft; wat m.i. in het onderhavige geval voldoende is. De bewering van mej. B. ten opzichte van de te Utrecht bestaande dierenbescherming geef ik de waarde die haar toekomt. Mocht mej. B. de neiging hebben, haar bezwaren over de behandeling en verzorging der dieren in het Julianapark mondeling ter kennis te brengen van het bestuur der stichting, dan ben ik gaarne bereid, indien zij dag en uur wil bepalen, haar in het park te woord te staan.

Met vriendelijken dank

H. HESSEL,

lid van het bestuur.

De dierenverzamling in het Julianapark.

Onze medewerker Mr. A.L. Sickens heeft onlangs in zijn dagelijksche rubriek geijverd voor de uitbreiding van de dierenverzameling, die in het Julianapark gehuisvest is. Klaarblijkelijk heeft dit artikeltje niet geheel en al zijn invloed gemist, want thans wordt ons medegedeeld, dat de avifauna in het bedoelde park is vermeerderd met zwarte Mammouth en witte Krölaritzer kalkoenen, die de belangstelling voor het zoo mooie Julianapark zeker nog zullen verruimen.

Met Mr. Sickens zal het ons verheugen, wanneer de collectie nog meer uitbreiding ondergaat, waarbij het dan natuurlijk vast moet staan, dat de dieren  z e e r  b e h o o r l ij k  worden ondergebracht en in het park een uitstekend leven hebben.

Fotobijschrift: Helaas… geen foto van  de …’Krölaritzer kalkoenen’… , dan maar een plaatje van het papegaaienlaantje.

Met bromfiets geslipt

Verpleegster gewond naar ziekenhuis

De 29-jarige verpleegster mejuffrouw W. de Ruijter is donderdagavond naar het Academisch Ziekenhuis overgebracht nadat zij bij het Zandpad in Utrecht met haar bromfiets was geslipt en een hoofdwond en een gebroken sleutelbeen had opgelopen.

Het ongeluk gebeurde tegen 20 uur vlak bij de kruising Vechtdijk-Klopdijk-Zandpad. Mejuffrouw De Ruijter reed over het Zandpad uit de richting Oud-Zuilen. Zij woont in de De Lessepsstraat.

Twee gelukkige meisjes

Twee gelukkige meisjes: Gertje Berger, Bessemerlaan 70 te Utrecht (links) en Willie Goedhart, zelfde laan 133, die op veertienjarige leeftijd het mulodiploma alsmede het middenstandsdiploma behaalden. Gertje, die 1 augustus vijftien wordt, gaat 1 september naar kantoor. Willie wordt 3 augustus vijftien. Zij gaat naar de kweekschool voor onderwijzer(e)s(sen). Er zijn nog meer jonge geslaagden, die thans een welverdiende vakantie genieten.

DE INKRIMPING VAN HET LAGER ONDERWIJS.

Een adres der afdeeling Utrecht van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers.

… Opheffing van de school aan de Koppestokstraat.

Deze school zal, volgens de laatste opgaven omtrent de vermoedelijke klassebezetting per 1 September tellen 190 leerlingen. Gezien deze cijfers meenen wij van een bloeiende school te mogen spreken.

Bovendien staat deze school in een woonwijk, die nog groeiende is, zoodat men de gegronde zekerheid mag hebben, dat ook de school van dien groei zal profiteeren.

In de laatste tijd zijn bovendien nog 10 leerlingen in totaal aangenomen.

Het lijdt geen twijfel, dat dit proces zich zal voortzetten, indien deze school niet onnoodig wordt opgeheven.

Gewezen wordt op het gevoel van onrust door dit voorstel gewekt en den minder wordende lust der ouders om hun kinderen naar de O.L. school te zenden…

Fotobijschrift: De school aan de Koppestokstraat werd pas in 1929 in gebruik genomen en in 1933 als (Utrechtse) openbare lagere school gesloten. Enkele jaren later werd het een r.k. school: de Salvatorschool. De school stond aan de grens Utrecht-Zuilen, nog net op Utrechts grondgebied.

Eerste lustrum Zuilensche Damvereeniging

“Vriendenkring”

De Zuilensche Damvereeniging “Vriendenkring” herdenkt op 28 Juli haar eerste lustrum. Deze nog jonge vereeniging heeft het aangedurft op Zaterdag a.s. een openlucht damwedstrijd met levende stukken te organiseeren. Na een rondgang door de gemeente Zuilen te hebben gehouden, waaraan medewerkt de mondaccordeonvereeniging “Ons Genoegen” zal de wedstrijd te 4 uur n.m. plaats vinden op het terrein gelegen hoek Sweder van Zuylenweg en van Egmontkade. De damwedstrijd zal gespeeld worden tusschen de heeren E. van Rees van de damvereeniging “Ons Genoegen” en D. Douwes Jr. van Zwart-Wit, beiden uit Utrecht.

De levende stukken zullen gevormd worden. De witte stukken uit de mondaccordeon vereeniging en de zwarte stukken uit de gymnastiekvereeniging “Sport Vereent”, uit elke vereeniging 20 leden.

Het geheel zal door een geluidsinstallatie verzorgd worden. Een dergelijke wedstrijd hebben wij in onze stad nog niet medegemaakt, zoodat een opwekking om dit evenement te gaan zien, zeer zeker op haar plaats is.

In verband met het 1e lustrum van de Damclub “Vriendenkring” werd door bovengenoemde vereniging een openluchtdamwedstrijd gehouden.

Het terrein tusschen de v. Hoornekade en de v. Egmontkade was hiervoor uitstekend geschikt.

Als witte schijven fungeerden leden van “Ons Genoegen”, terwijl voor de zwarte schijven meisjes van “Sport Vereent” gebruikt werden.

De burgemeester gaf den eersten zet aan, t.w. 31-26.

De partij werd daarna verder uitgespeeld door E. v. Rees met wit en D. Douwes met zwart. Na de 40en zet van wit moest zwart de partij gewonnen geven.

Achtjarig meisje in A.-Rijnkanaal verdronken

Nautilus bergt het stoffelijk overschot uur na ongeluk.

(Van een onzer verslaggevers)

UTRECHT – De achtjarige Jacqueline Madeleine Maria Werkhoven, Jan van Zutphenlaan 6 te Utrecht, is zaterdagmiddag omstreeks 13.45 uur in het water van het Amsterdam-Rijnkanaal gevallen en verdronken. Reddingspogingen van enkele voorbijgangers alsmede dreggen van de Utrechtse politie en van burgers hadden geen succes. Twee leden van de onderwatersportvereniging duikteam Nautilus vonden tenslotte het stoffelijk overschot dicht onder de wal, en brachten één uur na het ongeluk aan de oppervlakte.

Samen met haar zusje speelde Jacqueline op het enigszins steile dijkje langs het kanaal, ter hoogte van het perceel Amsterdamsestraatweg 1045, en keken zij naar de passerende schepen. Op zeker ogenblik verloor het achtjarig Utrechtse meisje haar evenwicht en gleed in het water. Voorbijgangers die het ongeluk bemerkten, de heren W.C. Miltenburg en A.Ph. Laven (28) beiden uit Utrecht en mejuffrouw D. Boogaerds (15) uit Maarssen sprongen te water maar hun reddingsacties hadden helaas geen succes.

Om 13.50 uur is de Utrechtse politie gewaarschuwd die bijzonder snel op de plaats van het ongeluk, tegenover het Elinkwijk-terrein was. Ook het dreggen van de politie en van burgers leverde niets op. Inmiddels arriveerde de gealarmeerde hoofdtrainer van het Utrechtse duikteam Nautilus de heer W. Wallaart uit De Bilt, die zijn uitrusting in gereedheid bracht en om 14.25 uur in het water sprong. De eerste duiken hadden geen succes, het water is ter plaatse vier meter diep en het zicht is uiterst beperkt.

Enkele minuten later kwam een tweede lid van Nautilus, de heer J. Oepkes uit Zeist, zijn collega te hulp. Hij dook om 14.40 uur in het water. Zes minuten daarna gaf de heer Wallaart het sein dat hij het stoffelijk overschot van het meisje had gevonden. Juist op dat moment naderde een Utrechtse politieboot die het lijkje aan boord nam.

Tientallen Utrechters waren getuige van de activiteiten van de beide duikers, die na een korte periode van gezamenlijke verkenning hun moeilijke en trieste werk snel voltooiden.

Tientallen Utrechters waren zaterdagmiddag getuige van de pogingen het stoffelijk overschot van het verdronken meisje te bergen.

De twee leden van het duikteam Nautilus beginnen hun werkzaamheden.

Begrafenis met militaire eer.

Onderofficier H.W.A. Jansen ten grave gedragen

Onder buitengewoon grote belangstelling, had hedenmorgen met militaire eer de begrafenis plaats van de Onderofficier van het Corps Geneeskundige Troepen te Amersfoort, Hendrik Willem Antonius Jansen, St.-Ludgerusstraat 68, Zuilen. Enige weken geleden overviel hem een schijnbaar niet al te ernstige ongesteldheid, en werd hij ter verpleging opgenomen in het Militaire Hospitaal Oog in Al. Daar nam de ziekte echter een ernstige wending, en eind vorige week is hij daar op 38-jarige leeftijd overleden, achterlatend zijn echtgenote en drie kinderen.

Velen volgden droeve stoet

Te ongeveer half elf vertrok de lange stoet uit de St.-Ludgerusstraat, vooraf gegaan door een viertal tamboers met omfloerste trom, terwijl een groep Technische Troepen uit Utrecht aan de met bloemen overladen lijkbaar vooraf ging. Als slippendragers fungeerden een aantal militairen van de Geneeskundige Troepen. Vervolgens de familiekoetsen en een groot peloton Technische Troepen uit Utrecht.

Zeer langzaam marcheerde men, onder grote belangstelling, via de Amsterdamsestraatweg, Catharijnesingel en Gansstraat naar de eerste Algem. Begraafplaats, waar velen reeds aanwezig waren.

Op de begraafplaats was het een zeer indrukwekkend moment, toen onder tromgeroffel, terwijl de geweren werden gepresenteerd, de kist langzaam in de groeve werd neergelaten, terwijl een hoornblazer het lied ‘‘Ik had een Wapenbroeder’’ liet horen. Het vuurpeloton loste een aantal saluutschoten. Het woord werd vervolgens gevoerd door de waarnemend Commandant van ’t Regiment Geneeskundige Troepen, Overste B.L.A. Loomans die de overledene prees als een goed mens en een uitstekend kameraad, die grote waardering van zijn superieuren genoot. Ook ds. W. Brouwer sprak een kort woord, die wees op het ontzaglijke verlies, dat de echtgenote en de drie kindertjes hebben geleden, tevens herinnerend aan het woord van Christus: ‘‘Ik ben de opstanding’’.

Nadat de familieleden hun laatste hulde hadden gebracht door het strooien van bloemen in de groeve wat ook geschiedde door de militairen was na een dankwoord van ds. W. Schouten de indrukwekkende plechtigheid geëindigd.

Fotobijschrift: Onder zeer grote belangstelling had hedenmorgen de begrafenis plaats van de onderofficier van de Geneeskundige Troepen, H.W.A. Jansen, St.-Ludgerusstraat 68, Zuilen. Men ziet hier de lijkwagen, beladen met vele bloemstukken, voorafgegaan door een detachement Technische Troepen. Als slippendragers fungeerden een groep militairen van Geneeskundige Troepen.