Koninginnedag in Zuilen: FEEST!

Koninginnedag was in Zuilen een feestdag! Vooral de vele actieve buurtverenigingen maakten dat er met veel plezier gebruik werd gemaakt van het grote aanbod van spelen, en allerhande acties.

Ook de ‘Kindervereniging “Mariëndaal” ‘ Deed natuurlijk mee. Van die vereniging is de bijgaande foto van de lampionoptocht.

Het Utrechts Nieuwsblad van 30 april 1953 deed verslag van het een en ander.

Viering Koninginnedag in Zuilen.

De viering van de Koninginnedag te Zuilen begon met een aubade aan de burgemeester door de schooljeugd in het gemeentehuis. Reeds vroeg in de morgen wapperden van vele gebouwen en woningen de nationale driekleur en zag men talrijke kinderen, getooid met Oranje, zich naar hun scholen begeven, vanwaar zij onder leiding van het onderwijzend personeel opgetrokken naar het gemeentehuis. Toen zij zich daar in grote getale hadden opgesteld, werden o.l.v. de heer Van Roo, onderwijzer Kon. Julianaschool, enige liederen gezongen, waarna de burgemeester een korte toespraak hield. Na het zingen van het Wilhelmus begaven vele jongens en meisjes zich naar het Julianapark, waar kinderspelen worden gehouden. De aanvang van de Windhondenrennen, aanvankelijk bepaald op drie uur, zijn door bijzondere omstandigheden op het laatste moment verplaatst en zullen te half vijf aanvangen.

Koninginnedag

 

 

Met de ziekenauto naar het ziekenhuis

Als je in 1939 genoemd wordt als 14-jarige fietser ben je dus van 1925. er is een kans dat deze ‘jongeman’ nog leeft. Mogelijk vindt hij het leuk om nog even van zijn onfortuinlijke buiteling te lezen. Van de ziekenauto geen foto, tenzij hij met de ziekenauto van Van der Vaart werd vervoerd…

Knipsel ui het Utrechts Nieuwsblad 29 april 1939

ONVOORZIENE BUITELING

Vrijdagmiddag geraakte op de Marnixlaan het touw, waarmede een mand op de bagagedrager van een transportrijwiel was gebonden, tusschen het voorwiel, waardoor dit wiel vast liep. Het gevolg was, dat de 14-jarige fietser v.d. B., uit de Fultonstraat, een geheel onvoorziene buiteling maakte. Met een lichte hersenschudding en een pijnlijk linkerbeen is hij door den G.G. en G.D. naar het Stads- en Academisch Ziekenhuis vervoerd.

ziekenauto

 

De wijkraad voor @Zuilen liet nog even op zich wachten

Na de annexatie werd door de minister een Gemeenschapsraad ingesteld om de belangen voor de inwoners van Zuilen te behartigen. Na tien jaar (frustratie) werd deze gemeenschapsraad opgeheven en kwam er een wijkraad. (maar dat duurde nog minstens tien jaar. Bovendien was die niet voor ‘Zuilen’ maar voor ‘Noordwest’. Een deel van de stad dat zonder rekening te houden met de oorspronkelijke grenzen óók een stuk Zuilen liet vallen). In het Utrechts Nieuwsblad van 28 april 1964 werd het publiek geinformeerd over de op handen zijnde veranderingen:

Zuilen vertrouwt op nieuwe wijkraad

Teleurstelling over verdwijnen van gemeenschapsraad

(Van een onzer verslaggevers)

De stemming bij de leden van de gemeenschapsraad van Zuilen was maandagavond er een van teleurstelling, niet van verbittering. Het zwaard van Damocles dat al lang boven het hoofd van deze raad heeft gehangen is nog vrij onverwacht gevallen. Verschillende leden van de gemeenschapsraad hebben zich over de opheffing uitgesproken en over de mogelijkheid dat er als compensatie een wijkraad zal komen.

De heer R. Lebbink (P.v.d.A.) was van mening dat de gemeenschapsraad altijd een zwakke positie had omdat het accent teveel op de adviserende taak moest worden gelegd, waardoor het werk nooit goed uit de verf was gekomen. Hij hoopte dat in de nieuwe gemeentewet de mogelijkheid zou worden opengelaten dat aan de wijkraden uitvoerende bevoegdheid kan worden gegeven omdat deze wijkraden anders geen sterkere positie zouden krijgen dan de gemeenschapsraad nu heeft gehad.

Het feit dat de gemeenteraden een wijkraad kunnen instellen, doch dat dit niet dwingend zal worden voorgeschreven, vond de heer Lebbink een zwak punt. Positieve punten zag de heer W.J. Vergeer (KVP). Door de gemeenschapsraad is de problematiek betreffende de decentralisatie van de bestuursvorm in de belangstelling gekomen. Deze decentralisatie is volgens de heer Vergeer niet meer tegen te houden.

Voorts heeft de minister besloten dat de gemeenschapsraad niet eerder zal verdwijnen voor de gemeenteraden in de gelegenheid zijn zelf wijkraden in te stellen. De heer Vergeer wilde in dit opzicht geen pré alleen voor Zuilen hebben, doch hoopte dat in de stad Utrecht meerdere wijkraden zouden worden ingesteld, waartoe de gelegenheid in de wet zal worden geschonken. Ook de heer Hammink (Chr. Part.) liet zich in deze geest uit.

Voorzitter C.F. de Wilde had vertrouwen in de gemeenteraden, een standpunt dat door secretaris J.J. Hoeflaken en de heer G. Brands (P.v.d.A.) niet werd gedeeld. We moeten maar rustig afwachten, wat moeten we anders, aldus de heer Hoeflaken. Een missive is door een commissie van de gemeenschapsraad samengesteld, die aan vele instanties is gezonden en waarin onder andere tot uitdrukking is gebracht dat een eventuele wijkraad een ambtelijk apparaat naast zich dient te hebben.

Verkeer

Dr. M. Wilhelmy (P.v.d.A.) kon namens de verkeerscommissie zijn vreugde uitspreken over enkele voorzieningen in Zuilen die het verkeer betreffen. De verkeersaders Omloop, Laan van Chartroise, Van Hoornekade/Ahornstraat, Royaards van der Hamkade, Van Egmontkade, Burgemeester van Tuyllkade, Prins Bernhardlaan en Burgemeester Norbruislaan zullen tot voorrangsweg worden verklaard. Op de Amsterdamsestraatweg komen bij de kruispunten St.-Josephlaan/Marnixlaan, Sweder van Zuylenweg/Julianaparklaan en Muyskenweg/De Lessepsstraat verkeerslichten.

Een gedeelte van de vroegere borstelfabriek aan de Burgemeester Norbruislaan kan niet ter beschikking van jeugdverenigingen worden gesteld. In dit gebouw wordt een centraal magazijn van de B.B. in gericht, waarin voor ongeveer een miljoen gulden aan materiaal zal worden opgeslagen.

Aan het slot van de vergadering kon secretaris Hoeflaken toch nog een verheugende mededeling doen. Binnen afzienbare tijd kan worden begonnen met de bouw van een openbare kleuterschool aan de Dr. Max Euwestraat en van een prot. chr. kleuterschool aan de C. van Maasdijkstraat. Daarop was bij de instelling van de gemeenschapsraad, tien jaar geleden, al aangedrongen.

Wijkraad

De in het artikel genoemde heer R. Lebbink. Hij wass óók een van de meer dan 300 Zuilense Nederlands-Indië-gangers. 

 

Voetbalclub ‘Elinkwijk’, binnenkort 100 jaar.

Elinkwijk werd en wordt door een grote schare supporters op handen gedragen. Ook ruim 50 jaar geleden stak de trainer de loftrompet over de supporters, ‘het publiek’ waar een club niet zonder kan! We lezen erover in het Utrechts Nieuwsblad van 27 april 1967

JOVAN CURCIC VERKLAART:

Elinkwijk-publiek beste
publiek ter wereld

Van Tamelen: Nu pas echt zware duels

UTRECHT — De stemming in het Elinkwijk-kamp is, enkele etmalen voor de derby, enerzijds ontspannen, maar anderzijds toch ook gespannen. Men doet gewoon, zoals altijd. Niet meer trainen dan anders, geen overdreven concentratie, zo min mogelijk over de wedstrijd tegen DOS praten, normaal het patroon afwerken, dat bij andere wedstrijden wordt gevolgd. De spelers proberen te relaxen, waarbij ieder voor zich op zijn eigen wijze naar deze „thriller” toeleeft. Ook buiten de normale speel- en trainingsuren loopt men zo eens bij elkaar langs. Niet om over de komende wedstrijd een babbeltje op te zetten. Nee, er is een stilzwijgende code „om het maar te vergeten”.

Geen speciale voorbereiding

Zo troffen wij ten huize van aanvoerder Jan van Tamelen in de Swammerdamstraat enkele Elinkwijkers aan, toen wij de 24-jarige, stoïcijns rustige aanvoerder van de blauw-witten thuis toch enige uitspraken wilden ontlokken. Op Jans kamer waren goalie Jovan Curcic en de linkervleugel, Leo v.d. Merkt en Dick Tennissen, in een onderhoudend gesprekje gewikkeld, waarbij Jovan in vloeiend Duits nog eens terugblikte op de tijd, dat hij in Belgrado bij Partizan tussen de palen moest voor de allesoverheersende derby tegen „doodsvijand” Rode Ster. De twee grootmachten van het Joegoslavische voetbal.

Tamelen

Teunissen, Leen van der Merkt, Jovan Curcic en Jan van Tamelen tijdens het praatavondje bij Van Tamelen thuis in de Swammerdamstraat.

„Driemaal heb ik meegedaan. Tweemaal wonnen we met 2-0 en eenmaal ging de winst naar Rode Ster met 1-0. Bij die wedstrijden zijn altijd zeventig à tachtigduizend toeschouwers. Een week lang praat men er vooraf ieder vrij momentje over. En dagen erna nog. Voor de wedstrijd zit het verkeer in heel Belgrado reeds uren van te voren vast, zodat de meesten maar lopend gaan”.

De jonge Elinkwijkers hingen aan Jovan’s lippen, want met rappe tong en de bekende zuid-Europese gesticulerende bewegingen verzorgde hij een uitgebreid beeldverslag over „voetbal bij de Yugo’s”. Toen wij even de gelegenheid kregen, wilden we hem graag een prognose ontfutselen over de wedstrijd tegen DOS. Diplomatiek hield hij zich op de vlakte onder het motto „met voetbal kan het altijd twee kanten uit”. Hij heeft DOS indertijd met 3-0 van Elinkwijk zien winnen. Bepaald ondersteboven was hij niet van het door DOS vertoonde spel. „Wery zeer gute fuszballer. Elinkwijk ongelukkig gespielt. Zwei doelpunten in eerste tien minuten bezorgden nekslag. Elinkwijk slechte tactiek en te veel in offensief geweest”.

Jovan brabbelde Duits en Nederlands lustig door elkaar. Inmiddels verstaat hij onze taal bijna letter voor letter. Volgens hem zijn angst, nervositeit en geluk vaak alles overheersende factoren. „Nein, ik weet het niet”, besloot hij schouderophalend zijn overigens niets zeggende, voorspelling. Jovan, heel voetbalminnend Utrecht zit te wachten op het antwoord op deze vraag: Blijf jij bij Elinkwijk?

 

Misschien

Hij moest even denken voordat hij met een omzichtig antwoord voor de dag kwam. „Dat hangt van allerlei factoren af. Ik wil carrière maken als doelman. Er zijn veel problemen. De financiën, blijft Elinkwijk in de eredivisie en nog veel meer”. We bleven aandringen op een wat gedetailleerder antwoord. „Laat ik dit zeggen. Als Elinkwijk in de eredivisie blijft dan is het voor 80 pct. zeker, dat ik blijf”. Dat was tenminste iets.

Ook Jovan’s slotopmerking willen wij u niet onthouden. „Het beste publiek ter wereld bij Elinkwijk”.

Evenals voor Curcic wordt het ook voor de 20-jarige Dick Teunissen, een geboren en getogen Zuilenaar, die van heel jong al reeds het Elinkwijkshirt om de schouders draagt, een debuut tegen stadgenoot DOS. Hij heeft nu elf keer in het eerste gespeeld. De eerste van deze serie werd verloren — met 2-1 in Rotterdam tegen Xerxes — de rest niet meer.

Hij zegt er dit van: „DOS is wel veilig. Ik had toch liever gehad, dat ze maar van Xerxes gewonnen hadden. Er bepaald tegen op zien doe ik niet. Aarts en Okhuijsen zullen wel lastige verdedigers zijn. Ze hebben uiteindelijk een heleboel routine. Mijn directe tegenstander, Hans de Weerd waarschijnlijk, is fel, maar ook nerveus”.

Dick wordt doorlopend aan de wedstrijd herinnerd. Al was het alleen maar om het gezeur om kaartjes, dat hij de hele dag moet horen. „Ik word op m’n werk opgebeld en ook thuis weten ze me te vinden. En ik heb ze helemaal niet”. Wie gaat het winnen, Dick? „Kom zondagmiddag maar naar de kleedkamer om vier uur dan zal ik het vertellen”, adviseert de stevige „kwajongen” ons, die 8 november de wapenrok aan moet trekken.

Leo v.d. Merkt, de benjamin van de ploeg bekent ons, dat hij nog weleens last van wedstrijdzenuwen heeft. „Ja, voor een wedstrijd voel ik me vaak niet lekker. Als we zo’n minuutje of tien hebben gespeeld, ben ik het gelukkig kwijt. Vooral, zoals in Tilburg, toen ik ’n doelpunt in de eerste minuten wist te maken”. Ook hem weten ze overal te vinden voor kaartjes. „Laten de mensen het toch alsjeblieft achterwege laten, ik kan ze echt niet helpen”. Hij is het met z’n „vleugelmaat” eens, dat DOS toch wel veilig is. „Vier punten voor op Telstar met nog drie wedstrijden. Nee, dan zou er wel een wonder moeten gebeuren. Het wordt voor hem de derde wedstrijd tegen DOS. De eerste twee verloren we. Misschien wordt driemaal scheepsrecht.”

Aanvoerder

Gastheer Jan van Tamelen was het vlugste klaar met zijn mening. „Ik zeg niks”. Nou viel dat mee, want Jan zei daarna heel zinnige dingen, zoals wij dat van hem gewend zijn.

,,Over de uitslag wordt het toch maar gissen, dus daar zeg ik ook echt niets over. Onze positie is inmiddels radicaal gewijzigd. Eerst moesten we een achterstand van acht punten op Telstar goed maken. Te verliezen hadden we daarbij niets meer. Nu staan we een punt voor. Mijns inziens, is het minstens zo moeilijk om nu onze plaats boven Telstar te consolideren. Een voorsprong vasthouden is vaak lastiger dan een achterstand — hoe groot ook — wegwerken. Natuurlijk heb ik volop vertrouwen in ons elftal. De afgelopen maanden is er een geweldige eenheid gegroeid en hebben ze zich zonder uitzondering voor meer dan honderd procent gegeven.

In zelfvertrouwen zullen we beslist niet voor DOS onder doen. Vergeet niet, dat we eigenlijk niets dan degradatiewedstrijden hebben gespeeld in deze competitie. Ongelofelijk zware opgave, die we nog even moeten volhouden. Het is echt niet zo, dat bij ons de indruk heerst, dat we „wel even van DOS zullen winnen”. Integendeel, het gehele elftal weet, dat het weer een heel zware opgave wordt. Maar… voor beide elftallen.

Ik hoop wel, dat het zondag 21 mei allemaal achter de rug is, want ik moet maandag 22 mei voor herhalingsoefeningen onder de wapenen.

Koninginnedag, met een stukje Zuilen

Het defilé voor koningin Juliana was vele jaren een belevenis waar naar uitgekeken werd. Urenlange televisie-uitzendingen om heel Nederland mee te laten genieten. En heel Nederland kéék ook naar het defilé. Wim Sonneveld heeft ook een prachtige sketch aan gewijd. Er zaten soms ontroerende momenten in, die naast de uitzending op de televisie, ook de krant haalden.

Het Utrechts Nieuwsblad 26 april 1962 schreef een artikel over een 13-jarig kereltje uit Zuilen. Hij was één van de inzittende van de vele auto’s die enkele dagen voor het ‘grote defilé’ hun opwachting maakten:

EEN DOOS Utrechtse sprits en een bloemstuk (met lint in de Utrechtse kleuren) ontving koningin Juliana woensdagmiddag uit handen van de 13-jarige Frits van Willigen, het jongste lid van de afdeling Utrecht van de Algemene Nederlandse Invaliden Bond. Frits, die Jodocus van Lodensteinstraat 55 woont, werd begeleid door mej. T. Gijtenbeek als helpster eerste klas van de Rode-Kruiscolonne Utrecht (midden) en mevrouw S.B. Menk-Themans (links), die als automobiliste zich voor het elfde jaar voor de invalidentocht verdienstelijk maakte. Op de achtergrond van dit Utrechtse gezelschap de heer H.A. Hietbrink, voorzitter van de afdeling Utrecht van de ANIB. Na de aanbieding van de geschenken defileerden de 41 deelnemende auto’s met invaliden voor koningin Juliana.

 

Een film van Zuilen! Wie heeft hem? Waar is ie?

Dit bericht over een film van Zuilen heeft u mogelijk al eens eerder gelezen. Toch plaats ik hem nog een keer, in de hoop op succes. Al zeven jaar plaats ik een ‘Oud-Nieuws-bericht’ op Facebook. Dagelijks! Sinds een jaar vanaf onze site en óók op Twitter.

Dit keer gaat het over een bericht dat me erg interesseert: het blijkt dus dat een een film gemaakt is over Zuilen (in 1951) maar hij is niet terug te vinden. En het lijkt me juist zo’n mooi stukje historie. Vandaar dat ik nogmaals het knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 25 april 1951 plaats en ook mijn oproep herhaal: Wie weet waar deze film is gebleven?

Een film van Zuilen

De Chr. Gem. Zangver. “De Lofstem” is voornemens een filmopname te laten maken van Zuilen. Men wil daardoor een inzicht geven in alles, wat er omgaat in de gemeente, want naast de mooie en interessante plekjes, die men in Zuilen aantreft, wil men ook de talrijke industriën, die er gevestigd zijn, en dan speciaal hun werkzaamheid, op de filmband vastleggen. Naast de historische gebouwen en kleinere bouwwerken, die men er aantreft, zal ook de volle aandacht worden besteedt aan de talrijke winkelbedrijven, en eveneens aan het zeer intense verenigingsleven.

Ook aan de jeugd zal volle aandacht worden geschonken, en getracht zal worden, zoveel mogelijk het dagelijkse verkeer, het dagelijks leven enz. te verfilmen. Zeer binnenkort zal men in Zuilen de klank-opname-wagen in de gemeente zien verschijnen en vrijwel elke inwoner zal aan de opname kunnen medewerken.

Film

Zangvereniging De Lofstem in 1925.

En de winnaar is… over mondhygiëne in Zuilen

Het verzorgen van het gebit stond nog maar in de kinderschoenen. Je tanden poetsen met de enige tandenborstel in huis (waar soms ook nog maar nauwelijks haar op zat) kwam voor. Ter verbetering van de mondhygiëne werd een promotie gehouden en het Utrechts Nieuwsblad schreef hierover op 24 april 1961:

DE 11-JARIGE INEKE van de Wal, Herm. Elconiusstraat 72 in Utrecht, was zaterdagmiddag één van de prijswinnaresjes van de jubileum kleur- en tekenwedstrijd van het Ivoren Kruis, de Nederlandse vereniging voor mond- en tandhygiëne die ter gelegenheid van het gouden jubileum in november vorig jaar uitgeschreven werd. In het kader van de schooltandverzorging, na de regionale en plaatselijke diensten daarvan, vielen er ruim 25.000 inzendingen te beoordelen van over het gehele land. Voorzitter H.C. Kranenburg van het Ivoren Kruis overhandigde Ina van de Wal — het enige winnaresje uit Utrecht — een prachtig fototoestel, dat een tweede prijs vormde.

Mondhygiëne

 

Het Vliegermonument, prachtig eerbetoon aan onze luchtvaartpioniers.

Het Vliegermonument was een werklozenproject, maar een prachtig eerbetoon aan de mannen die pionierden met de mogelijkheden van de luchtvaart. Vaak met gevaar voor eigen leven. Het Utrechts Nieuwsblad schonk op 23 april 1938 aandacht een de bouw ervan.

Vliegermonument te Zuilen

zal spoedig tot stand komen

—————-

MARIËNDAAL, ZUILENS NIEUWE WIJK, DEZER DAGEN GEREED GEKOMEN

Zeer fraai ontwerp

——

ZUILEN, 23 April. – Aan het eindpunt van tramlijn 3 is dezer dag het nieuwe stratenplan der gemeente gereed gekomen. Deze nieuwe wijk in Zuilen, het Tuindorp “Mariëndaal”, is ruim aangelegd met breede straten en plantsoenen. Er is een boomaanplant op de breede trottoirs en bij avond goede straatverlichting. Er zijn reeds tientallen huizen onder de Directie van Gemeentewerken gebouwd.

Langs de Amsterdamschestraatweg bevindt zich een breede parallelweg van plm. 5 M. waar eventueel auto’s geparkeerd kunnen worden. Verder is er een tijdelijke verbindingsweg van plm. 8 M. breedte aangelegd, waardoor men via Tuindorp de huizen aan de Prinses Beatrixlaan en de J.M. de Muinck Keizerkade kan bereiken.

De straten in dit nieuwe Tuindorp zijn behoudens dan de Weth. D.M. Plompstraat, genoemd naar pioniers van het vliegwezen.

Op initiatief van den heer A.J. van der Weerd, den gemeente-secretaris, zijn er plannen gemaakt om te komen tot het oprichten van een monument ter herinnering aan de pioniers van het vliegwezen. Deze plannen zijn thans geen plannen meer, er zal nu spoedig tot uitvoering worden overgegaan.

Het monument zal opgericht worden op het plantsoen aan de C. van Maasdijkstraat em de Wethouder D.M. Plompstraat en wel komende van den Amsterdamschestraatweg aan de rechterhand.

Het gedenkteeken dat een ontwerp is van den heer W.C. van Hoorn, gemeenteteekenaar, mag als zeer geslaagd worden beschouwd.

Het monument wordt plm. 8 M. hoog en zal worden uitgevoerd in handvormsteen. Het geheel zal gekroond worden door een paar vleugels, de aviatiek voorstellende. Links en rechts komt nog eenig beeldhouwwerk.

Het beeldhouwwerk wordt uitgevoerd door den Utrechtschen beeldhouwer J.W. Uiterwaal.

Voor het monument is een plateau van flagstones ontworpen, terwijl het aan beide zijden begrensd wordt door een halfcirkelvormig muurtje. Het monument zal van een voetlicht worden voorzien.

Het geheel is gedacht in een plantsoenaanleg. In dit plantsoen zal een vijver worden aangebracht van plm. 16 M. x 5 M.

De tuinarchitectuur wordt verzorg door de Fa. Copijn te Maartensdijk.

Tegenover het monument is in denzelfden halve cirkel een bank ontworpen, de Prinses Beatrixbank. Van deze bank af heeft men dan een goed zicht op het monument.

Door verschillende der alhier gevestigde bedrijven zijn hooge bedragen geschonken, terwijl ook de bouwondernemers en andere particulieren hebben medegeholpen om de vereischte gelden bijeen te krijgen. Verder zal van het te verwerken materiaal het grootste gedeelte nog worden geschonken.

Zij die nog een bijdrage voor dit monument willen geven, kunnen dit doen door storting op girorekening Nr. 126134 ten name van A.J. van der Weerd te Zuilen.

Het werk zal voor zoover mogelijk worden uitgevoerd door jeugdige werkloozen, in den leeftijd van 14 tot 24 jaar, natuurlijk onder deskundige leiding.

 

Vliegermonument

Bouwfase van het Vliegermonument, de vleugels worden met handkracht omhoog getakeld!

 

Een 11-jarige bendeleider en een winkelier op de Marnixlaan is de klos!

Dat is wel heel erg jong om van het rechte pad (of de rechte Marnixlaan) af te raken. Ook al in 1958, anders zou de redactie van De Telegraaf  er geen aandacht aan schenken in de uitgave van 22 april.

Bankbiljetten-mysterie opgelost

ELFJARIGE BENDELEIDER LEEGDE WINKELLADEN

Utrechtse diefjes verstopten buit

(Van onze correspondent)

Het raadsel van de bankbiljetten, die enkele weken geleden in Utrecht werden gevonden, is waarschijnlijk opgelost door de ontmaskering van drie jonge knapen, die er hun werk van maakten winkelladen te legen. De f 95, die op een terrein aan de Van Hoonekade werd gevonden, was daar door de jongens verstopt uit angst voor ontdekking.

De bende viel door de mand, toen de aanvoerder, de 11-jarige scholier R.V., door een winkelier aan de Marnixlaan in zijn kraag werd gepakt. Deze winkelier miste vaak geld uit de toonbanklade (samen f 200) en hij vatte verdenking op tegen R.V.. die wel eens in de winkel kwam. Zaterdag betrapte de winkelier de knaap, toen hij ongemerkt de winkel betrad en zijn hand naar de lade uitstak.

De scholier bekende onmiddellijk. Zijn makkers, de 15-jarige H.M.H. V. en J.A.V. V. stonden steeds op de uitkijk en mochten daarvoor in de buit meedelen.

Marnixlaan

Het artikel geeft niet aan om welke winkel op de Marnixlaan het gaat. De fotograaf heeft nogal lopen zoeken,, maar hij kwam er ook niet uit. Hij ‘dacht’ deze, maar weet het dus niet zeker…