Voetbalclub ‘Elinkwijk’, binnenkort 100 jaar.

Elinkwijk werd en wordt door een grote schare supporters op handen gedragen. Ook ruim 50 jaar geleden stak de trainer de loftrompet over de supporters, ‘het publiek’ waar een club niet zonder kan! We lezen erover in het Utrechts Nieuwsblad van 27 april 1967

JOVAN CURCIC VERKLAART:

Elinkwijk-publiek beste
publiek ter wereld

Van Tamelen: Nu pas echt zware duels

UTRECHT — De stemming in het Elinkwijk-kamp is, enkele etmalen voor de derby, enerzijds ontspannen, maar anderzijds toch ook gespannen. Men doet gewoon, zoals altijd. Niet meer trainen dan anders, geen overdreven concentratie, zo min mogelijk over de wedstrijd tegen DOS praten, normaal het patroon afwerken, dat bij andere wedstrijden wordt gevolgd. De spelers proberen te relaxen, waarbij ieder voor zich op zijn eigen wijze naar deze „thriller” toeleeft. Ook buiten de normale speel- en trainingsuren loopt men zo eens bij elkaar langs. Niet om over de komende wedstrijd een babbeltje op te zetten. Nee, er is een stilzwijgende code „om het maar te vergeten”.

Geen speciale voorbereiding

Zo troffen wij ten huize van aanvoerder Jan van Tamelen in de Swammerdamstraat enkele Elinkwijkers aan, toen wij de 24-jarige, stoïcijns rustige aanvoerder van de blauw-witten thuis toch enige uitspraken wilden ontlokken. Op Jans kamer waren goalie Jovan Curcic en de linkervleugel, Leo v.d. Merkt en Dick Tennissen, in een onderhoudend gesprekje gewikkeld, waarbij Jovan in vloeiend Duits nog eens terugblikte op de tijd, dat hij in Belgrado bij Partizan tussen de palen moest voor de allesoverheersende derby tegen „doodsvijand” Rode Ster. De twee grootmachten van het Joegoslavische voetbal.

Tamelen

Teunissen, Leen van der Merkt, Jovan Curcic en Jan van Tamelen tijdens het praatavondje bij Van Tamelen thuis in de Swammerdamstraat.

„Driemaal heb ik meegedaan. Tweemaal wonnen we met 2-0 en eenmaal ging de winst naar Rode Ster met 1-0. Bij die wedstrijden zijn altijd zeventig à tachtigduizend toeschouwers. Een week lang praat men er vooraf ieder vrij momentje over. En dagen erna nog. Voor de wedstrijd zit het verkeer in heel Belgrado reeds uren van te voren vast, zodat de meesten maar lopend gaan”.

De jonge Elinkwijkers hingen aan Jovan’s lippen, want met rappe tong en de bekende zuid-Europese gesticulerende bewegingen verzorgde hij een uitgebreid beeldverslag over „voetbal bij de Yugo’s”. Toen wij even de gelegenheid kregen, wilden we hem graag een prognose ontfutselen over de wedstrijd tegen DOS. Diplomatiek hield hij zich op de vlakte onder het motto „met voetbal kan het altijd twee kanten uit”. Hij heeft DOS indertijd met 3-0 van Elinkwijk zien winnen. Bepaald ondersteboven was hij niet van het door DOS vertoonde spel. „Wery zeer gute fuszballer. Elinkwijk ongelukkig gespielt. Zwei doelpunten in eerste tien minuten bezorgden nekslag. Elinkwijk slechte tactiek en te veel in offensief geweest”.

Jovan brabbelde Duits en Nederlands lustig door elkaar. Inmiddels verstaat hij onze taal bijna letter voor letter. Volgens hem zijn angst, nervositeit en geluk vaak alles overheersende factoren. „Nein, ik weet het niet”, besloot hij schouderophalend zijn overigens niets zeggende, voorspelling. Jovan, heel voetbalminnend Utrecht zit te wachten op het antwoord op deze vraag: Blijf jij bij Elinkwijk?

 

Misschien

Hij moest even denken voordat hij met een omzichtig antwoord voor de dag kwam. „Dat hangt van allerlei factoren af. Ik wil carrière maken als doelman. Er zijn veel problemen. De financiën, blijft Elinkwijk in de eredivisie en nog veel meer”. We bleven aandringen op een wat gedetailleerder antwoord. „Laat ik dit zeggen. Als Elinkwijk in de eredivisie blijft dan is het voor 80 pct. zeker, dat ik blijf”. Dat was tenminste iets.

Ook Jovan’s slotopmerking willen wij u niet onthouden. „Het beste publiek ter wereld bij Elinkwijk”.

Evenals voor Curcic wordt het ook voor de 20-jarige Dick Teunissen, een geboren en getogen Zuilenaar, die van heel jong al reeds het Elinkwijkshirt om de schouders draagt, een debuut tegen stadgenoot DOS. Hij heeft nu elf keer in het eerste gespeeld. De eerste van deze serie werd verloren — met 2-1 in Rotterdam tegen Xerxes — de rest niet meer.

Hij zegt er dit van: „DOS is wel veilig. Ik had toch liever gehad, dat ze maar van Xerxes gewonnen hadden. Er bepaald tegen op zien doe ik niet. Aarts en Okhuijsen zullen wel lastige verdedigers zijn. Ze hebben uiteindelijk een heleboel routine. Mijn directe tegenstander, Hans de Weerd waarschijnlijk, is fel, maar ook nerveus”.

Dick wordt doorlopend aan de wedstrijd herinnerd. Al was het alleen maar om het gezeur om kaartjes, dat hij de hele dag moet horen. „Ik word op m’n werk opgebeld en ook thuis weten ze me te vinden. En ik heb ze helemaal niet”. Wie gaat het winnen, Dick? „Kom zondagmiddag maar naar de kleedkamer om vier uur dan zal ik het vertellen”, adviseert de stevige „kwajongen” ons, die 8 november de wapenrok aan moet trekken.

Leo v.d. Merkt, de benjamin van de ploeg bekent ons, dat hij nog weleens last van wedstrijdzenuwen heeft. „Ja, voor een wedstrijd voel ik me vaak niet lekker. Als we zo’n minuutje of tien hebben gespeeld, ben ik het gelukkig kwijt. Vooral, zoals in Tilburg, toen ik ’n doelpunt in de eerste minuten wist te maken”. Ook hem weten ze overal te vinden voor kaartjes. „Laten de mensen het toch alsjeblieft achterwege laten, ik kan ze echt niet helpen”. Hij is het met z’n „vleugelmaat” eens, dat DOS toch wel veilig is. „Vier punten voor op Telstar met nog drie wedstrijden. Nee, dan zou er wel een wonder moeten gebeuren. Het wordt voor hem de derde wedstrijd tegen DOS. De eerste twee verloren we. Misschien wordt driemaal scheepsrecht.”

Aanvoerder

Gastheer Jan van Tamelen was het vlugste klaar met zijn mening. „Ik zeg niks”. Nou viel dat mee, want Jan zei daarna heel zinnige dingen, zoals wij dat van hem gewend zijn.

,,Over de uitslag wordt het toch maar gissen, dus daar zeg ik ook echt niets over. Onze positie is inmiddels radicaal gewijzigd. Eerst moesten we een achterstand van acht punten op Telstar goed maken. Te verliezen hadden we daarbij niets meer. Nu staan we een punt voor. Mijns inziens, is het minstens zo moeilijk om nu onze plaats boven Telstar te consolideren. Een voorsprong vasthouden is vaak lastiger dan een achterstand — hoe groot ook — wegwerken. Natuurlijk heb ik volop vertrouwen in ons elftal. De afgelopen maanden is er een geweldige eenheid gegroeid en hebben ze zich zonder uitzondering voor meer dan honderd procent gegeven.

In zelfvertrouwen zullen we beslist niet voor DOS onder doen. Vergeet niet, dat we eigenlijk niets dan degradatiewedstrijden hebben gespeeld in deze competitie. Ongelofelijk zware opgave, die we nog even moeten volhouden. Het is echt niet zo, dat bij ons de indruk heerst, dat we „wel even van DOS zullen winnen”. Integendeel, het gehele elftal weet, dat het weer een heel zware opgave wordt. Maar… voor beide elftallen.

Ik hoop wel, dat het zondag 21 mei allemaal achter de rug is, want ik moet maandag 22 mei voor herhalingsoefeningen onder de wapenen.

Het is 1916, de eerste winkels in Nieuw-Zuilen komen eraan.

In Nieuw-Zuilen – ontstaan door de komst van Werkspoor en Demka – streken de fabrieken van Werkspoor en Demka neer. Midden in de weilanden! Voor het personeel werden door Woningbouwvereniging ‘Zuilen’ en Bouwverening ‘Elinkwijk’ huizen en winkels gebouwd: Elinkwijk, en De Oude Bouw waren de eerste complexen, er zouden er nog vele volgen.

Aan de Amsterdamsestraatweg op de hoek van wat dan nog ‘Het Havenweggetje’ heet (later, na het overlijden van de directeur van Werkspoor, Joan Muysken wordt dit de Muyskenweg) bouwde men twee winkels met een bakkerij en bovenwoningen. Hier kwamen de Kruidenierswinkel en de Bakkerij van de Coöperatie ‘Oostenburg’.

Denk dat de prijzen ‘van toen’ waarvoor men het complex kon bouwen, wel het vermelden waard zijn. Zo dacht de redactie van het Utrechts Nieuwsblad van 25 maart 1916 er ook over…

Aanbesteding

Door den heer Karel Muller, architect te Amsterdam, is aan de fabriek “Werkspoor” in het openbaar aanbesteed het bouwen van een winkelcomplex met bovenwoningen aan den Amsterdamschen Straatweg te Zuilen, voor de N.V. Bouwvereeniging “Elinkwijk.”

De laagste inschrijver was A. Haar te Wageningen voor f 35.853.

Coöperatie Oostenburg

Best wel een mooi complex, dat werd gebouwd voor iets meer dan 16.000 euro! In 100 jaar ook honderd keer zo duur?

Humphrey Mijnals van Elinkwijk in het Nederlands Elftal.

Natuurlijk waren de supporters van Elinkwijk supertrots op hun held: Humphrey Mijnals! Dat was de reden dat de leden van de supportersvereniging een bezoek brachten aan het Olympisch Stadion. Hierover lezen we in de krant het Utrechts Nieuwsblad van 21 maart 1960.

Supporters Elinkwijk naar Amsterdam

In verband met de verkiezing van Humphrey Mijnals in het voorlopig Nederlands elftal organiseert de Supporters Vereniging Elinkwijk woensdagavond een trip met touringcars naar het Olympisch Stadion in Amsterdam. Vertrek woensdagavond om 18.45 uur vanaf de De Lessepsstraat. Leden en ook niet leden van de SVE kunnen zich voor deze reis vanavond opgeven in het SEB-gebouw aan de Wattlaan en tevens dinsdag tot 9 uur ’s avonds bij H. Hubers, J.V. Lodensteinstraat 2. Toegangskaarten eveneens verkrijgbaar.ElinkwijkIn 1960 heeft Esso Nederland kleurenfoto’s verspreid van alle voetbalelftallen uit de eredivisie, 1e Divisie A en 1e Divisie B.

De speeltuin – sluiting van ‘Elinkwijk’.

Nee, dit gaat niet over een speeltuin van voetbalvereniging  ‘Elinkwijk’, maar het gaat over een knipsel in het Utrechts Nieuwsblad van 20 februari 1939 waarin werd geschreven dat de speeltuin aan de Wattlaan wordt opgedoekt om ruimte te maken voor het SEB-gebouw. De Tweede Wereldoorlog vertraagde de plannen (vandaar dat het SEB-gebouw pas 8 november 1952 werd geopend). Maar dát wisten de bewoners van ‘Elinkwijk’ toen nog niet.

SPEELTUIN GAAT VERDWIJNEN

ZUILEN, 20 Febr. — Door de bouwvereeniging „Elinkwijk” wordt sedert eenige jaren aan de Wattlaan een speeltuin geëxploiteerd.

De speeltuin nu zal binnenkort verdwijnen daar op dit terrein een zestal woningen zullen worden gebouwd, waardoor dus een veilige plaats voor de kinderen komt te vervallen.

Het op ditzelfde terrein staande houten gebouw der Openbare Leeszaal zal voorloopig nog blijven, doch er wordt aan plannen voor een nieuw gebouw gewerkt, waardoor dus dit verre van fraaie houten gebouw na vele jaren dienst te hebben gedaan, toch nog wel eens zal verdwijnen.

 

Speeltuin Elinkwijk

Aan de Wattlaan, naast het noodgebouw voor de ‘Openbare Leeszaal’, was deze druk bezochte speeltuin. Schommels, klimrek, evenwichtsbalk, een grote zandbak en, zoals het een goede speeltuin in die tijd betaamde, ook de ringen voor het maken van gymnastische oefeningen waren aanwezig. Zo kon je je nog eens een behoorlijke buil vallen! Er staat wel een schitterende omheining omheen vindt u niet? En de entree mag er ook zijn, met zo’n mooi pannendakje. Zo te zien was er zelfs voor toezicht gezorgd: de man met wandelstok was opa Lobie. Hij had het toezicht goed onder controle.

 

Tentoonstelling Verenigingen uit Zuilen

Waarom een tentoonstelling over Verenigingen uit Zuilen? Zuilen kende meer dan honderd verenigingen. Denkt u daarbij aan muziekverenigingen, sportverenigingen, buurtverenigingen enz. Daarbij waren hele grote, zoals de bekende voetbalvereniging ‘Elinkwijk’ en gymnastiekvereniging ‘Sport Vereent’. Ook minder bekende, maar zeker niet minder belangrijke. Mooi voorbeeld hiervan zijn de korfbalvereniging ‘Sport Maakt Sterk’ en schaakclub ‘Oud Zuylen’.

In de loop der jaren werden regelmatig aanwinsten voor de collectie gebracht die het ons inziens de moeite waard maken hiervan een specifieke tentoonstelling in te richten. Het werd zelfs zoveel dat we keuzes moesten maken.

Het is inmiddels niet zozeer ‘waar begint het?’, maar meer ‘waar houdt het op?’ Waar leg ik de lat? Iedere vereniging, iedere club? Dan horen daar ook de woningbouwverenigingen bij. En de ‘Vereniging Vrijwillige Brandweer Zuilen’. En wat te denken van het mannenkoor ‘Aurora’, of de ‘Vrijgezellenclub’ die enkele bewoners in het leven riepen, met de afspraak dat het eerste lid van deze club die toch in het huwelijksbootje zou stappen, moest een feest geven voor de achterblijvers. (en dat is ook gedaan!).

De keuze werd bepaald door het hebben van materiaal van vooral verenigingen die niet meer bestaan, en/of die in Zuilen actief waren. Af en toe hebben we het lot een handje geholpen door expliciet naar materiaal van een vereniging te vragen. Zo verkregen we extra mooi materiaal o.a. van de Scouting P.K. 19, schaakclub ‘Oud-Zuylen, volleybalvereniging ‘Polonia’, korfbalvereniging S.M.S. en rolschaatsvereniging ‘De Rollende Rijders’, Stichting Elinkwijks Belang.

De getoonde verzameling omvat vele honderden artikelen: waaronder tientallen wedstrijdbekers, vaantjes, vaandels, vlaggen, shirts, uniformen, foto’s, promotie-artikelen, wandborden, voorzittershamers en vele andere bijzondere trofeeën.

Wethouder Kees Diepeveen heeft de uitnodiging aanvaard om de openingshandeling te komen verrichten. Dat gaat hij doen: 18 november 2016 17:15 uur

Vanaf 19 november gaat de tentoonstelling ‘draaien’ zoals dat heet. Waarbij het heel goed mogelijk is dat, als we van een bepaalde vereniging nog weer bijzonder materiaal binnenkrijgen, we de tentoonstelling tussentijds wijzigen.

Al met al blijft deze tentoonstelling minstens een half jaar, maar het zal vanwege de verwachtte wijzigingen de moeite lonen om meerdere keren te komen kijken. Weest welkom! De toegang is gratis

'Klein voorbeeld': de prijzenkast die de renners van wielerclub 'De Volharding', die in Zuilen de Ronde van Zuilen organiseerde.

Van de tentoonstelling Verenigingen uit Zuilen een ‘Klein voorbeeld’: een deel van de prijzenkast die de renners van wielerclub ‘De Volharding’, die in Zuilen de Ronde van Zuilen organiseerde, bij elkaar fietsten.

 

Röntgenlaan in Zuilen, anders dan u dacht…

Het nieuwe straatnaambordje met de juiste tekst...

Het nieuwe straatnaambordje met de juiste tekst…

Onderzoek i.v.m. het boekje dat we maakten voor de StraatReünie van de Röntgenlaan bracht iets opmerkelijks aan het licht. De Röntgenlaan in Zuilen werd naar een andere Röntgen genoemd, dan de bekende ontdekker van de naar hem genoemde stralen. Lees verder