Vertel zelf het verhaal van Zuilen!

Lijkt het u leuk om gasten te ontvangen in de historische Werkspoorfabriek en vertelt u bezoekers graag over het mooie Zuilen? Dan bent u geknipt voor de functie gastheer/gastvrouw-rondleider in het Museum van Zuilen.

Een taak waarbij u ook belangrijk bent voor de ontwikkeling van het museum. Door uw ogen en oren open te houden voor nieuwe verhalen van bezoekers. Door ideeën aan te dragen voor nieuwe projecten.

Niet alleen in het museum, maar ook erbuiten: bij veel van onze initiatieven werken we samen met bewoners en instellingen uit de wijk.

Nu de coronabeperkingen binnenkort voorbij zijn starten we medio mei met een introductieopleiding voor gastheren/gastvrouwen-rondleiders. U bent daarna in staat om zelfstandig het verhaal van het museum te vertellen en in te kleuren met uw eigen ervaringen.

Wat vragen we?

Hoe vaak we uw inzet vragen bepaalt u in belangrijke mate zelf. Als indicatie denken we dat er gemiddeld 2 keer een dagdeel per maand wordt gevraagd als de groep vrijwilligers uit 20 personen bestaat. Een maand op vakantie? Dan kunt u bijvoorbeeld 2 andere maanden een keer extra inroosteren, als dat nodig is. Het streven is om vanaf 1 september 2021 de openstelling (woensdag t/m zaterdag 10-17 uur) geheel door vrijwilligers te laten plaatsvinden.

Hoe gaan we dat voorbereiden?

Vanaf medio mei tot begin juli krijgt een eerste groep van 4-6 vrijwilligers samen met een coördinator de gelegenheid zich voor te bereiden. Natuurlijk binnen de coronaregels, bij voorkeur in het Museum van Zuilen, maar mogelijk gedeeltelijk digitaal (ZOOM). Start u liever in september? Kan ook, dan begint een tweede groep aan de introductieopleiding.

Als u reageert krijgt u binnen 10 dagen een uitnodiging voor een (mogelijk digitaal) kennismakingsgesprek. Bent u wél een fan van ons museum, maar heeft u andere kwaliteiten dan die van gastheer/gastvrouw? Geef dan ook een seintje, we gaan dan samen met u op zoek naar een passende functie, zoals: het voorbereiden en inrichten van tentoonstellingen, het interviewen van wijkbewoners (“oral history”), onze social media of fondsenwerving.

Aanmelden: vrijwilligers@museumvanzuilen.nl

Meer weten? Sylvia Stekelenburg, m 06-51830752

Oud Nieuws 13 oktober 1964

Op 13 oktober is weggevlogen de tamme zwarte kraai van mevrouw v.d. Schaft, Prinses Beatrixlaan 27 te Utrecht. Het dier kan enigszins praten.

Fotobijschrift: Het zal toch niet zo zijn dat de kraai werd opgezet voor het Natuur-historich Museum dat in het Julianapark-Restaurant werd ondergebracht? O nee, dat werd al in 1943 gesloten.

 

Oud Nieuws 12 oktober 1956

Nieuwe straatnamen in Zuilen

B. en W. van Utrecht hebben in overleg met de gemeenschapsraad thans voor nieuw aangelegde en geprojecteerde straten in de wijk Zuilen namen voorgesteld.

Tot de nieuwe namen behoren Nijenrodeplantsoen, Nijenrodelaan, Zuilenveldlaan, Zwanenvechtlaan, Harteveldlaan, Vreelanthof, Gansenhoeflaan, Oosterspoorlaan, De Kloplaan, Huis te Zuylenlaan, Daelwijcklaan, Soetendaallaan, Cromwijcklaan, Vechtplantsoen, Boelesteinlaan, Vechtensteinlaan, Queeckhovenplein, Goudestein-laan, Weeresteinlaan, Elsenburglaan, Rupel Mondelaan, Lieven-de-Keylaan, Van Heukelomlaan.

Fotobijschrift: De Zwanenvechtlaan met rechts nog een van de beroemde Gele Scholen die moest wijken voor de komst van winkelcentrum ‘Rokade’. Foto uit de collectie van Het Utrechts Archief.

Oud Nieuws 11 oktober 1961

U. N.-operatie zilverpapier
Henk Favier: 88e die invalidenwagen kreeg
(Van een onzer verslaggeefsters)

IK GELOOF dat ik er niet meer uit wil, zei dinsdagavond de 22-jarige Henk Favier uit de De Lessepsstraat 20 te Utrecht, toen hij in de gloednieuwe invalidenwagen zat die hij door middel van de U.N.-operatie Zilverpapier had gekregen. Henk kan niet zien en iedere beweging kost hem moeite. Het wagentje zal hem voor het eerst na lange tijd weer in staat stellen te gaan genieten van het buiten zijn.
Vroeger kwam hij zelden op straat, dan wandelde hij een heel enkele keer aan de arm van zijn moeder, maar was dan al naar een klein eindje doodmoe.
Hoe voel je je nu, Henk, vroeg je moeder toen hij in het wagentje was geklommen. Gelukkig, zei hij allen maar. Mevrouw Favier zal haar zoon als het mooi weer is rondrijden. Als mijn moeder het maar uithoudt, zei Henk. Doch zij wuifde zijn bezwaren weg.
Toen Henk nog een klein jongetje was, werd hij ’s morgens dikwijls ziek wakker. Eigenaardig genoeg was hij meestal een uur daarna weer kiplekker. Later bleek dat Henk een tumor in de kleine hersenen had. Hij werd geopereerd, maar helaas had deze ingreep tot gevolg dat de jongen het gezichtsvermogen verloor.
Henk was toen zes jaar. Om het toch te leren zijn ledematen te gebruiken, deden zijn ouders gymnastiek met hem. Toen Henk acht jaar was werd hij getest, het resultaat was dat hij niet naar school mocht.
Later kreeg hij een huisonderwijzeres en ten slotte bracht hij het in de blinden inrichting Bartiméus te Zeist tot de tweede klasse ulo. Nu brailleert hij nog geregeld boeken voor dit instituut. Verder luistert hij naar de radio en naar de bandjes van een bandopname-apparaat.
Henk voelt zich nu zeer gelukkig met het wagentje dat voortaan zijn wereld zal verwijden.
Dit was het 88e invalidenwagentje, dat door bijdragen in natura en geld uit de lezerskring van het U.N., maar ook door de activiteiten van de vrijwillige depothouders, kon worden uitgereikt.

Fotobijschrift: Dinsdagavond werd een invalidenwagen gebracht bij de familie Favier te Zuilen, voor de 22-jarige zoon Henk. Hier zit hij met een gelukkig gezicht in de gloednieuwe wagen.