De thuiszorg werd vele jaren gedaan door zogenoemde ‘kruisverenigingen’. In de verzuilde samenleving kende iedere zuil een eigen vereniging.Het Groene-Kruis, het Oranje-Groene Kruis en (de roomse kleuren voor de katholieken) het Wit-Gele kruis. De wijkzusters werden veelal op handen gedragen. Dat blijkt ook uit dit knipsel dat de redactie van het Utrechts Nieuwsblad op 9 mei 1956 de lezers voorschotelde:
Zuilense Wit-Gele Kruis in het zilver
(Van een onzer verslaggevers)
Met de lezing Is pijnloze bevalling mogelijk? door de arts L. Hardy, medisch adviseur van het Wit-Gele Kruis, afdeling Zuilen, herdacht deze vereniging dinsdagavond in het Pastoor Schiltehuis te Utrecht haar zilveren jubileum. Spr. bracht in duidelijke uiteenzetting de methodes die in deze mogelijk zijn en welke in het buitenland reeds veelvuldig worden toegepast, ter sprake. Een en ander is gebaseerd op voortijdse lichaamsoefeningen.
De avond werd ingeleid door de voorzitter van het feestcomité, de heer J.S. Goossens, waarna de heer C. de Veer een korte beschouwing gaf over de afgelopen vijfentwintig jaar. Aan het slot bracht hij dank aan de zusters, die een groot aandeel hebben in het werk van de vereniging. Pastoor W. van Albach leidde met een geestig geformuleerde zienswijze, waarbij hij wees op de blijde gebeurtenis vroeger en thans, de spreker in. Het zangkoor van de Ludgerus-parochie, St. Caecilia, zong ter afwisseling enkele liederen.
Zuster Witjes van het Wit-Gele kruis als kraamverpleegster.