Corruptie! Ook bij de politie in Zuilen kwam het voor!

Het mag niet, nooit. Maar juist de politie moet het goede voorbeeld geven. Twee Zuilense agenten konden de verleiding niet weerstaan. Ze werden betrapt en gestraft. We lezen erover in de krant Het Vaderland van 5 april 1941:

Twee politieagenten als medeplichtigen

Voor den Utrechtschen politierechter mr Visser is de kettinghandel in thee te Zuilen behandeld, waarbij twee plaatselijke agenten van politie een rol hebben hebben gespeeld, en deswege uit hun ambt zijn geschorst.

De zaak heeft een zeer lange voorgeschiedenis, want reeds voordat de distributie van thee afkwam, hadden de 43-jarige melkhandelaar H. V. en de 36-jarige Th. van H., pluimveehandelaar, zich aan hamsteren schuldig gemaakt. Toen de distributie afkwam, waren zij in het bezit van aanzienlijke voorraden koffie en thee. Aanvankelijk werden deze genotmiddelen met een vrij behoorlijken winst en – uiteraard – zonder bon, aan den man gebracht, doch in Februari van dit jaar kregen de handelaren twee agenten van politie op bezoek, n.l. den 33-jarigen H.A. H. en den 37-jarigen Chr. B., die zeiden, dat zei gaarne aan dezen clandestienen handel wenschten mede te werken. Op dat oogenblik was de melkhandelaar H. V. nog in het bezit van een kist inhoudende 35 kg thee en men sprak af, dat deze thee verkocht kon worden voor den prijs van f 6,80 per pond. Hier en daar informeerden de agenten van politie, die met de toestand in Zuilen nu eenmaal goed bekend zijn, welke ingezetenen aan den kettinghandel wenschten deel te nemen en weldra hadden zij zeer vele klanten.

Het werd de gewoonte, dat de politieagenten de pakjes thee voor f 6,80 van den hoofdschuldige in dezen zaak, kochten, en dat zij dan deze thee voor f 8 of meer bij hun relaties aan den man brachten. Eenige weken geleden kwam de rijkspolitie achter dezen clandestienen handel en zonder dralen werden de agenten geschorst en was tegen tien tot twaalf kopers proces-verbaal opgemaakt.

Allereerst had zich voor den politierechter te verantwoorden de agent H.A. H., die volmondig toegaf uit winstbejag aan dezen kettinghandel te hebben deelgenomen. Hij betreurde het ten zeerste en zeide zeer veel spijt te hebben zich in deze affaire te hebben gemengd. Ook de volgende verdachte, de agent C. B., betuigde zijn spijt over de gang van zaken en vond het nog het ergste dat hij nu zijn betrekking zal verliezen.

De officier van justitie zeide in zijn requisitoir, dat wanneer men agenten van politie niet volkomen kan vertrouwen, zij niet geschikt zijn hun functie verder uit te oefenen. De grootste straf zal nog wel komen, aldus spr., omdat na deze schorsing wel ontslag zal volgen. In verband hiermede wilde spr. geen gevangenisstraf eischen. Hij vorderde een boete van f 25, subs. tien dagen.

Hierna kwam de hoofdschuldige, de 43-jarige melkhandelaar H. V. voor den rechter, die wegens het ongeoorloofd handelen in thee f 300 boete of dertig dagen hechtenis tegen zich hoorde eischen. De politierechter veroordeelde hem tot 150 gulden boete, subs. een maand hechtenis. De medewerker van V., de pluimveehandelaar Th. van H., die de thee van H. V. voor f 380 had gekocht en de partij weer had verkocht voor f 455, hoorde tegen zich eischen f 200 boete, subs. 40 dagen hechtenis en werd veroordeeld tot f 75 boete of een maand hechtenis. Vijf andere verdachten, resp. een autoslooper, een melkslijter, een groentenhandelaar en een bakker werden veroordeeld tot een boete van f 10 subs. 5 dagen met verbeurdverklaring van de in beslag genomen hoeveelheden thee.

Politie

De gendarmerie van Zuilen in 1943. Onder andere de heren Post, Versteeg, v. d. Tang, Bron, de Ruijter, Zegwaard en  v. d. Brink. Zoals u ziet was er een duidelijke hiërarchie onder de manschappen. De inspecteur op een stoel met armleuningen, de brigadiers op eenvoudige stoelen naast hem. De ‘gewone’ agenten staan erachter. Ook zien we twee rechercheurs ‘in burger’. Maar, in zo’n dorp als Zuilen, zal dát niet zoveel uitgemaakt hebben.

De jeugd van tegenwoordig (neem een voorbeeld aan die van vroeger)

Voor mij is de eerste dag van april een soort  nationale feestdag. Denk dat ‘de jeugd van toen’, leerlingen van onderstaand artikel ook met plezier terugkijken op hun 1-april grap. Ze haalden de krant! In het Utrechts Nieuwsblad stond op 2 april 1965:

Goed in Duits

De dienstdoende agent, die 1 april voor schooltijd de kinderen hielp bij het oversteken van de Amsterdamsestraatweg bij de Sweder van Zuylenweg, was aan het begin van de dag een en al hulpvaardigheid. Niet alleen hielp bij de kleintjes veilig naar de overkant, hij was er best voor te vinden, voor de MULO-scholieren, die op de hoek stonden, een stukje van een Duitse les te vertalen.

De talenkennis van de agent bleek groter dan die van de schooljongens. Hij had weinig moeite met het stukje. Als dank boden de jongens hem een chocoladetruffel aan. De agent, niet lettend op het verbod voor de politieambtenaar op een gift aan te nemen, accepteerde graag en stopte het ding meteen in zijn mond. Schuimbekkend van de zeep, die met een dun laagje chocolade bedekt was geweest, aanvaardde hij maar al te graag de tweede gift. Een rolletje drop, dat de jongens, toch wel sportief, hadden meegenomen om de vieze smaak te verdrijven.

Na afloop van het rolletje, kon de agent smakelijk lachen om zijn april-belevenis.

Amsterdamsestraatweg

Amsterdamsestraatweg ter hoogte van de Sweder van Zuyleweg

 

En… staat uw brommer al op slot?

Jeugdbendes die de stad onveilig maken. Ook in Zuilen was er niet aan te ontkomen. Zijn het nu de laptop bezitters, toen waren het de eigenaren van een brommer die het slachtoffer werden. Het Utrechts Nieuwsblad schreef hierover op 15 maart 1966:

Utrechtse jeugdbende plunderde scholen

In totaal 18 inbraken en 6 bromfietsen gestolen

(Van een onzer verslaggevers)

UTRECHT — Vier Utrechtse jongens, een van 14 en drie van 15, hebben in 11 dagen, sinds zondag 27 februari, 18 inbraken gepleegd, voornamelijk in scholen en voorts 6 bromfietsen gestolen. De jongens, een loopjongen, twee loodgietersleerlingen en een magazijnbediende, waren geen onbekenden van de politie. Zij togen met z’n tweeën bij toerbeurt op het dievenpad.

Hun systeem was overal hetzelfde: ruiten inslaan en vervolgens alles vernielen om maar aan geld te komen. De schade, die zij in de scholen hebben aangericht, beloopt in de honderden guldens. Drie bromfietsen waren nog in hun bezit, een hebben zij er in Maarssen achtergelaten en de twee andere zijn verdwenen.

Het begon zondag 27 februari in het Sint Salvator-clubhuis aan de Adriaan van Bergenstraat. Hier werd alleen snoepgoed gestolen. Daarna werd het clubhuis Utrecht-noord aan de Marnixlaan bezocht, waar zij ƒ 90,- buitmaken. Maandag 28 februari stalen zij ƒ 25,- in de Sint Bonifaciusschool aan de Doornboomstraat. Ballpoints maar geen geld namen zij mee uit de Falck-school die maandagavond, waarna zij op de vlucht gingen bij de Mariaschool in de Nolensstraat, omdat er onraad werd bespeurd. Zij probeerden het nog in de Prinses Margrietschool aan de Prinses Margrietstraat, waar zij ook werden gestoord. Omdat zij zo laat thuis kwamen moesten zij een week binnen blijven.

Zondag 6 maart begon het weer: opnieuw naar de Prinses Margrietschool. Een geldkistje werd meegenomen maar de inhoud viel tegen, n.l. ƒ 1,-. In de rijksmiddelbare tuinbouwschool aan het Zwanenvechtplein richten zij voor ƒ 700,- schade aan. Geld werd evenmin gevonden in de Koningin Julianaschool aan de Prinses Irenelaan. Hier namen zij sleutels mee, die zij evenwel weer wegsmeten. Ook in de Titus Brandsmaschool aan de Prinses Margrietstraat vonden de jongens niets van hun gading. Ruiten werden voorts vernield in de Prinses Marijkeschool aan de dr.  Max Euwestr. en in de Scheepstraschool aan de Marnixlaan. Wat dubbeltjes en kwartjes werden gestolen in de Jan Ligthartschool aan de Marnixlaan.

Maandag 7 maart stalen de knapen een bromfiets op de Lauwegracht. Dinsdag 8 maart gingen zij naar Maarssen, waar ook een school werd bezocht zonder dat er geld gestolen kon worden. Hier stalen zij wel twee bromfietsen, waarmee zij naar de Laan van Nieuw Guinea gingen naar de Hervormde school. De buit in deze school was ƒ 25,-. Woensdag 9 maart was de Sint Salvatorschool aan de Jacob Cabeliaustraat het doel. Hier werd de schoolinventaris besmeurd. In de Jan Lighartschool werd zonder succes ingebroken maar zij namen wel een bromfiets mee. Voorts werd een bezoek gebracht aan de fietsenstalling van apotheek Ziekenzorg aan de Catharijnesingel, waar een bromfiets ter waarde van ƒ 800,- werd gestolen. Uit de Dr. de Visserschool aan de Vondellaan werd snoep gestolen. De knapen worden vandaag voor de hulpofficier van justitie geleid. Het geld werd opgemaakt aan snoep, bioscoop- en kelderbezoek. Donderdag 10 maart gingen zij naar Amsterdam om „provo’s te zien”.

Marijkeschool

…. Ruiten werden voorts vernield in de Prinses Marijkeschool …. (maar dit is een foto toen alle ruiten nog heel waren.) De school was een duplicaat van de ernaast gelegen Elout van Soeterwoudeschool. Het waren de in Zuilen zo beroemde ‘Gele Scholen’, een ontwerp van de Zuilense gemeente-architect W.C. van Hoorn.

Over de eerste wijzigingen na de annexatie van Zuilen 

Na de annexatie gaat Utrecht voortvarend aan de slag om in (wat dan is geworden, de wijk) Zuilen orde op zaken te stellen. enkele plannen worden beschreven in het Utrechts Nieuwsblad van 26 februari 1954. Lang niet alle plannen werden verwezenlijkt. Zo is er nooit een politiebureau in de Prinses Margrietstraat gekomen…

VERANDERD STRAATBEELD IN VOORMALIG ZUILEN

In het voormalige Zuilen beginnen zich belangrijke veranderingen te voltrekken. Het bureau van politie aan de Daalseweg is reeds ontruimd en overgebracht naar het bureau voor sociale zaken in de tuin van het oude gemeentehuis. Het telefoonnummer is hetzelfde gebleven: 18046. Deze overplaatsing draagt echter een tijdelijk karakter, want het ligt in de bedoeling, over te gaan tot de bouw van een nieuw politiebureau bij de Prinses Margrietstraat.

De aanleg van de Burgemeester Norbruislaan vorderde aanvankelijk zeer snel, doch door de weersomstandigheden is een aanzienlijke stagnatie ingetreden. Langs deze laan bevinden zich de Geref. kerk, het bureau van politie, de brandweerkazerne enz., die alle zullen verdwijnen. Met de afbraak van de woning, die zich bevindt vóór genoemde kerk, is reeds een begin gemaakt, en spoedig zal met de bouw van de nieuwe kerk worden begonnen, want de aanbesteding is reeds geweest. Zij komt dan echter meer naar de Daalseweg, tegenover de De Muinck Keizerkade. Zoals reeds gezegd, is het bureau van politie reeds ontruimd, terwijl dit ook zal geschieden met de brandweerkazerne. Het materiaal zal tijdelijk worden ondergebracht in de omgeving van de borstelfabriek, want er zal ook een nieuwe garage worden gebouwd.

Wanneer de nieuwe laan gereed zal zijn, zal het ook mogelijk zijn een autobusverbinding met de C. Smeenkstraat en omliggende straten tot stand te brengen. Het is hier een drukbevolkte wijk, die thans als het ware geheel is geïsoleerd want de gemeentelijke autobussen rijden slechts tot het Bevrijdings Monument. Daar komt nu nog bij, dat de 320 woningen van Bredero’s Bouwbedrijf de voltooiing naderen en binnenkort reeds ten dele zullen kunnen worden betrokken. Ook zal het dan mogelijk zijn, een autobushalte bij de laan, die toegang geeft tot het Elinkwijk-terrein, aan te leggen.

brandweerkazerne

De brandweerkazerne van Zuilen, zoals die in de krant enkele maanden eerder werd afgebeeld (onder de onterechte kop: ‘Zuilen gaat van de atlas verdwijnen’)