Werkspoor Courant 10 augustus 1956

WERKSPOOR KAMP 1956

Als van ouds was de Besthmenerberg te Ommen van 7 tot 11 juli j.l. weer het domein van de Werkspoor-jongens. Als van ouds, omdat het nu reeds voor de achtste keer was dat de pl.m. 500 knapen hun tenten opsloegen op het mooie kampeerterrein van de Stichting Vacantievreugde, midden in de vrije natuur. Haast allen stadsjongens, die dus echt hun hart ophalen als ze vijf dagen met elkaar gaan kamperen. De nieuwelingen nog een beetje vreemd, doch de tweede- en derde-jaars weten hun weetje daar wel.

Ze kennen de mooie vennen, het verre uitzicht van de Besthmenerberg, de steile Regge-oever, de woeste gebieden van Junne, de Vecht; sommigen (de tippelaars), zelfs ook de Lemelerberg. Maar ze kennen ook, en daar zijn het per saldo jongens tussen 15 en 18 jaar voor, het stadje Ommen met zijn jaarmarkt, hetgeen nog wel eens een te grote trekpleister blijkt te zijn. Ook meisjeskampen hebben onvermijdelijk enige aantrekkingskracht, doch de heren leiders weten met wat takt toch het gehele span in bedwang te houden, ofschoon dit begrijpelijkerwijze ook wel eens moeite kost.

Dat het kamp gewaardeerd wordt bewijst de grote deelname, ondank het feit dat dit jaar door de nieuwe jeugd-vakantieregeling de eigen vakantiedagen moesten worden opgenomen.

Voor de natuur behoeven ze niet ver te lopen; dat doen, eerlijk gezegd, de meesten ook liever niet. Het kampeerterrein ligt midden in de bossen. Sportvelden zijn er bij de hand en voor de avonden zijn het de twee openluchttheaters, die verpozing brengen met films, gymnastiek, demonstraties en de zelf ingestudeerde toneelstukken en de muziek door de eigen band.

De dichtbegroeide hoge Regge-oever.

Tussen de Lemeler- en de Besthmenerberg kronkelt de Kegge.

En het weer, zult U vragen. Ook dat valt – zoals iedere vakantieganger zegt – best mee. Het was zelfs enkele dagen vrij warm. De sportdag heeft daaronder te lijden gehad, doch dan is er weer het moderne zwembad dat uitkomst biedt. Sport wordt er natuurlijk druk beoefend: voetbal, volleyball, en niet te vergeten tafeltennis. De eerste dagen vliegen ’s morgens om 6 uur de ballen reeds om je oren.

Als U een goede voetbalwedstrijd wilt zien, moet U de laatste dag in het kamp komen; dan spelen de cracks van W.S.U. en W.S.A. een spannende en sportieve partij voetbal, waar menige profclub of semi-profclub het mee zou kunnen doen. Gelukkig zijn er geen scouts bij aanwezig! Na vele jaren won ditmaal Amsterdam weer eens, doch de leiders brachten in hun volleyball-wedstrijd de balans tussen Utrecht en Amsterdam weer in evenwicht.

U zult begrijpen dat zo’n groot kamp veel voorbereidingen vergt. Veertig tenten moeten er worden opgezet; dit is de taak van de voortrekkers, die een dag eerder arriveren, zodat de jongens bij aankomst hun stro-bed gespreid vinden. En dan het eten, dat in ongelooflijke hoeveelheden wordt verwerkt. Twee broodmaaltijden en één maal warm eten per dag worden geheel door eigen mensen gereed gemaakt, die door hun grote ervaring weten hoe dit moet.

Kortom, het was dit jaar weer een kamp, dat ondanks de bezwaren van zo’n massaal kamp van niet echte kampeerders en al zijn zorgen voor de leiding, toch weer geslaagd mag heten. Het betekende voor de jongens weer een prettige periode in hun Werkspooropleiding, die ze niet gauw zullen vergeten.

Facebook reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *