Restaurant Julianapark ter sprake bij de Gemeenschapsraad

Restaurant Julianapark ter sprake bij de Gemeenschapsraad.

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 21 januari 1959

(Van een onzer verslaggevers)

De gemeenschapsraad, dinsdagavond ter vergadering bijeen in het huis der gemeente in de wijk-Zuilen, vond een agenda waarover niet veel te vergaderen meer was. In vrij korte tijd waren de Zuilense zaken dan ook beklonken, nadat voorzitter K. Kievit een nieuwjaarswens had uitgesproken. De heer Kievit hoopte dat de G.R.-leden met veel animo aan de werkzaamheden in 1959 zouden deelnemen. Het waren verder de bejaarden die de heren om de tafel bezighielden. De heer Brands (P.v.d.A.) trachtte een lans te breken voor de uithuizige bejaarden, die zich in de min of meer zwoele maanden in het Julianapark plegen bezig te houden met schaken en dammen. Bij ongunstig weer, zo stelde de heer Brands, hebben deze mensen geen onderdak. Een keet zou hier uitkomst kunnen brengen, nog steeds volgens de spreker. Volgens de heer Kievit moet het dan wel een flinke keet zijn, want er zijn plm. 40 bejaarden die niet in huis te houden zijn. Trouwens, het zou wellicht het park ontsieren. „Waar een wil is, is een weg,” riep de heer Brands, waarmee die keet er echter nog niet is.

Op dit moment sprong de heer v.d. Slot (P.v.d.A.) de vorige spreker bij, omdat hij zich „genomen” voelde wat betreft de bestemming van het Julianarestaurant. „Deze gelegenheid,” zo zei hij, „is destijds gebouwd door werklozen, maar thans ziet men er, als er althans iemand zit, alleen degenen met dikkere portemonnees.” Men voelde wel iets voor het restaurant een andere bestemming te geven. De G.R. gaat nu eerst onderzoeken, hoe de pacht in elkaar zit.

(Wij zien nog niet het verband tussen een keet en het Juliana-restaurant, maar wellicht kunnen de bejaarden er deze zomer terecht voor een klaverjasje — verslaggever).

Uit een uitgebreid rapport van de commissie voor bejaardenzorg bleek overigens dat men in de wijk Zuilen dezelfde loffelijke doelstellingen nastreeft als elders, hetgeen neerkomt op meer en vrij te besteden subsidie, om deze te verwezenlijken.

 

Damspelers Julianapark

Het Julianapark was vele jaren dé verzamelplek voor dammers uit Zuilen en omgeving. Hieruit is ook de damvereniging ‘Vriendenschaar’ voortgekomen. 

Het badhuis van Zuilen

In 1964 werd het badhuis aan de Dieselweg na een grondige verbouwing heropend:

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 20 januari 1964

Heropening badhuis aan de Dieselweg

Gratis bad ter kennismaking

(Van een onzer verslaggevers)

Het badhuis aan de Dieselweg te Utrecht is gemoderniseerd en uitgebreid. Bij de heropening waren vanmorgen veel autoriteiten aanwezig onder wie burgemeester De Ranitz, wethouder T. Harteveld, dr. A.A. Koopal van de Gemeentelijke Geneeskundige- en Gezondheidsdienst, leden van de Zuilense Gemeenschapsraad en de directie van Openbare Werken bij de heropening.

De voorzitter van de Utrechtse stichting voor badhuizen, ir. J.I. Planjer, heette alle belangstellenden welkom. Wethouder Harteveld verrichtte daarna de heropening. Hij wees er op dat in 1962 het aantal verstrekte baden per badcel per jaar in het gebouw aan de Dieselweg 3100 was geweest; relatief tweemaal zo veel als in de gezamenlijke overige badhuizen. De verbouwing en vergroting van dit badhuis waren daarom nodig. Voorheen beschikte het badhuis over 10 douches en 1 kuipbadcel, na de verbouwing is dit uitgebreid tot 24 douches en 1 kuipbadcel. Men is nu niet meer aangewezen op een eigen waterreservoir maar het badhuis is normaal op de waterleiding aangesloten, ook is de kolenverwarming omgebouwd tot verwarming door oliestook.

Wethouder Harteveld zei, dat in het algemeen het aantal genomen baden in de badhuizen terugloopt. Dit in verband met de sanitaire voorzieningen die in de woningen zelf beter zijn geworden. In de omgeving van de Dieselweg is de aanleg van douche of baden in de over het algemeen oude woningen echter moeilijk en daarom was de heer Harteveld ervan overtuigd, dat de toeloop naar het herbouwde badhuis weer groot zou zijn. De hygiënische verzorging door de Nederlanders kan, ondanks de faam in het buitenland, echter veel beter. Aan onze ,,waterbeschaving” ontbreekt nog veel. Vooral het aantal schoolbaden kan verbeterd worden. De wethouder sprak de wens uit dat de wijkbewoners — mede door het gratis ,,kennismakings-bad” dat men deze week aan de Dieselweg kan nemen — de weg naar het badhuis weer spoedig zullen vinden. Namens het Gemeentebestuur droeg hij de exploitatie hierna over in handen van het Stichtingsbestuur.

Namens de Zuilense Gemeenschapsraad sprak voorzitter C.F. de Wilde zijn dank uit aan het Gemeentebestuur voor de verbetering van dit badhuis. Hij wenste, dat vooral onder de jongeren propaganda voor het nemen van een bad zou worden gemaakt.

Na deze overdracht bezichtigden de aanwezigen het gemoderniseerde en verbouwde badhuis.

 

Het Badhuis aan de Dieselweg, kort na de ingebruikneming.

 

 

Brand bij de familie Boonzaaijer in Zuilen

Brand bij de familie Boonzaaijer veroorzaakt schade van f300,-

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 19 januari 1962

Brand veroorzaakt schade van f300,-

De familie Boonzaaijer, Werner Helmichstraat 79 in Utrecht, heeft vannacht omstreeks 4 uur brand gehad, waarbij voor ongeveer ƒ 300 schade is aangericht.

Het vuur ontstond in de buurt van de oven. Om een waterketel van de oven te vernieuwen, had men in het plafond een gat van 2 bij 3 meter gehakt.

Omdat men geen zin had veertien dagen tegen dat gat aan te kijken — zo lang zou het duren dat de ketel was aangebracht — had men een afdekking gemaakt van planken en meelzakken.

Nu was een personeelslid door die afdekking gevallen. Een meelzak is daarbij op de afvoerpijp van de oven terechtgekomen. De hitte heeft de zak tot smeulen gebracht en later ook de andere zakken en de planken.

Omstreeks vier uur werd de brand ontdekt door een dochter van de heer Boonzaaijer. In afwachting van de vrijwillige brandweer van Zuilen zijn de familieleden zelf aan het blussen gegaan. Mede daardoor werd de schade beperkt tot ƒ 300.

Boonzaaijer aan de Sweder van Zuylenweg

Fotobijschrift: Zo rond de jaren vijftig is al duidelijk dat het heel goed gaat met de Bakkerij van K. H. Boonzaaijer. De winkel is rigoureus verbouwd en om aan de toenemende vraag te kunnen voldoen heeft men inmiddels de beschikking over maar liefst acht (8!) bakfietsen. De stevig gezette wortels zijn herkenbaar hun vruchten aan het afwerpen. De firmanaam ‘Brood- en Banketbakkerij K H Boonzaaijer’ bestaat nog steeds.

 

 

Diamanten feest in Zuilen

Een diamanten bruidspaar in Zuilen.

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 18 januari 1958

Zestig jaar getrouwd in Zuilen

Maandag wordt het diamanten feest gevierd van het bruidspaar Henk W. Gomersbach en Johanna Ligteringe. Zestig jaar getrouwd. Zij wonen aan de v. Egmontkade 11 bis A. De bruid is 79 jaar en de bruidegom 80 jaar. Het echtpaar kreeg vijf zonen, waarvan er vier nog in leven zijn. De jongens waren actieve D.O.S.-mensen. Driekus Gomersbach is nu secretaris van de eredivisieclub en een kleindochter van het bruidspaar is getrouwd met de voetbalcrack Tony van der Linden. Het is dus niet verwonderlijk, dat het diamanten echtpaar nog wel eens naar het tweede elftal gaat kijken. De heer Gomersbach werkte in gemeentedienst sedert 1897 aan de gasfabriek en bracht het daar tot voorman gasfitter, in 1935 ging de heer Gomersbach met pensioen. Sedertdien doen de echtelieden samen het huishouden. De vier kinderen, vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen komen er graag op bezoek. U ziet het zeer montere bruidspaar tussen de bloemen.

Bruidspaar

 

De heer J. de Bruyne 50 jaar bij Werkspoor

De heer De Bruyne werkte ook 50 jaar bij Werkspoor

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad  van 17 januari 1958

Werkspoor

De heer J. de Bruyne van de Muyskenweg 9 te Utrecht en als zandvormer en eerste man van de gieterij in dienst bij Werkspoor te Utrecht, werd maandag gehuldigd wegens vijftig jaar trouwe dienst. Ir. G. Klomp, hoofdingenieur, sprak namens de directie. Hij haalde aan hoe de jubilaris vijftig jaar geleden voor 3 cent per uur begon te werken in Amsterdam. In mei 1924 kwam hij met vele collega’s naar Utrecht. In augustus werd hij zandvormer in de gieterij, waar nu zijn jubileum werd gevierd. Na zijn waardering voor het goede werk van de jubilaris te hebben uitgesproken, overhandigde ir. Klomp een geschenk onder couvert.

Vervolgens legde de heer M. Pabon, chef van de gieterij, de nadruk op het uitmuntende vakmanschap van de heer De Bruyne. De heer Van Rijn sprak namens de ondernemingsraad en roemde de werkkracht van de jubilaris, die men zeker zal missen, als hij met pensioen gaat. De heer De Bruyne dankte voor alle goede wensen en de vele cadeaus. Later op de ochtend arriveerde baron van Heemstra, chef van het kabinet van Utrechts burgemeester, die jubilaris en zijn familieleden de gelukwensen van het gemeentebestuur van de Domstad overbracht. „Gelukkig hij, die zoveel innerlijk rust heeft, dat hij zijn eenmaal gekozen pad weet aan te houden”, zei de heer Van Heemstra. Vervolgens speldde hij de heer De Bruyne de eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau, in brons, op de borst.

Werkspoor overzicht

Fotobijschrift: Oude luchtopname van de fabrieken van Werkspoor te Utrecht-Zuilen. De hallen ‘Kidzity’ (Opbouwhallen), ‘Central Studio’s’ (De Machinale) en de ‘Werkspoorkathedraal’ (Apparatenhal) moeten allemaal nog gebouwd worden.

 

Opvoering van “Goudmuiltje” in Zuilen

Knipsel over Goudmuiltje uit het Utrechts Nieuwsblad  van 16 januari 1936

W.V.A.-Kinderfeest

——

Opvoering van “Goudmuiltje” in het

Pastoor Schiltehuis.

De ‘Winkeliers Vereeniging Amsterdamsche Straatweg” (W.V.A.) gaf gistermiddag in het Pastoor Schiltehuis een feestmiddag voor de kinderen harer cliëntèle. Voor een zeker bedrag, in de winkels besteed, werden z.g. punten gegeven, en voor totaal 150 punten had een kind toegang tot dezen middag. De belangstelling was zóó groot, dat de opvoering van “Goudmuiltje” tweemaal moest plaats hebben, n.l. telkens voor 450 kinderen.

De heer  J.  V i n k  sprak een kort openingswoord, waarin hij het doel van dezen middagen uiteenzette: de band van vriendschap en vertrouwen tusschen publiek en winkeliers te versterken. En tevens deelde hij mede, dat er plannen bij de W.V.A. bestonden tot het organiseeren van een grote tocht met de kinderen in voorjaar of zomer. Men zorge dus in het bezit te komen van een flink aantal punten.

Door leden der  S p e e l t u i n v e r e e n i g i n g  O n d i e p en omgeving werd opgevoerd de kinder-operette  “G o u d m u i l t j e”  van W.A. Brands Buys, zulks onder leiding van de heer  J. H a l k e r.  De fraaie costumes waren vervaardigd onder leiding van Mevr. Witteveen, de muzikale begeleiding was van Simon Lindeman.

Verder verleende nog meedewerking de Mondaccordeon-Vereeniging  “O n d i e p  B o y s”,  een afdeeling van de Speeltuinvereeniging.

De opvoering van de Operette slaagde uitstekend en werd met gespannen aandacht door de aanwezige jeugd gevolgd. De costumes waren buitengewoon fraai en verplaatsten de kinderen in een echt sprookjesland, in het land der droomen.

Ongetwijfeld komt de Speeltuinvereeniging een woord van lof toe voor de wijze, waarop deze operette werd ingestudeerd en gemonteerd, terwijl de W.V.A. zich ongetwijfeld de groote vriendschap der bijna duizend kinderen heeft verworven, die van de opvoering getuige waren. “Door het kind naar de ouders” zal een uitstekende reclame blijken te zijn.

Goudmuiltje

De opvoeringen van ‘Goudmuiltje’ in het Pastoor Schiltehuis zijn er vele. Niet van allemaal is een foto in de collectie. Wel deze uitgave van de operettevereniging van de Culturele Ontspannings Vereniging: 

De complete ‘cast’ van de kinderoperette vereniging van de COV, die zojuist een geslaagde opvoering te zien gaf van het sprookje ‘Goudmuiltje’, ging na afloop op de foto. Niet alleen de kinderen staan er allemaal schitterend op, we zien ook nog een mooi deel van het typische decor van het toneel van het Pastoor Schiltehuis. Dit optreden vond plaats in 1947.

 

Zwanen overwinteren in het Julianapark

Zwanen overwinteren in het Julianapark te Zuilen

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 15 januari 1959

Zwanen in het Julianapark

De helft van het aantal zwanen in de Utrechtse stadsgrachten is (als gebruikelijk in wintertijd) reeds de gast van de plantsoendienst in het Julianapark. De andere helft is uitgenodigd. De dames en heren zwaan worden met auto’s gehaald, ook wanneer ze aan de invitatie geen gehoor willen geven. De tafel staat gedekt en het zal de zwanenfamilie aan niets ontbreken. U ziet ze hier. Het bevalt allen best.

Van de Utrechtse bevolking wordt verwacht dat zij de andere watervogels rijkelijk van eten voorziet. U koopt maar eens een half broodje extra. De eenden zitten er in hun benauwde wakken naar te snakken. Wanneer u ziet dat baldadige jeugd de dieren plaagt, bel dan de politie of de dierenbescherming.

Stemt alstublieft op het Museum van Zuilen voor de Geschiedenis online-prijs

Stemt op het Museum van Zuilen voor de Geschiedenis online-prijs.

Wij hopen dat u op ons stemt!

Het Museum van Zuilen, UW Museum van Zuilen, is genomineerd voor de Geschiedenis online-prijs. Een tweejaarlijkse prijs voor de site met een uitgebreid, informatief en ‘publieksvriendelijk’ gebruik.

Wij hopen dat u op ons stemt!

Omdat we vinden dat we best wel in aanmerking komen voor deze prijs: vanwege de dagelijkse ‘Oud Nieuws’-berichten die we plaatsen (meer dan 2000!), de maandelijkse Zuilense Nieuwsbode (111 nummers tot nu toe), en de vele artikelen die verhalen over die rijke Zuilense geschiedenis enz.

https://geschiedenisonlineprijs.nl/

Wij hopen dat u op ons stemt!

En áls u dan gestemd heeft, krijgt u ter bevestiging van de organisatie een mail met uw stemknop. Pas als u die geactiveerd heeft, telt uw stem mee. Let er alstublieft op dat deze bevestigingsmail vermoedelijk in uw spambox binnen komt.

Wij hopen dat u op ons stemt!

U kunt stemmen tot en met 31 januari 2019.

Hartelijk dank voor het uitbrengen van uw stem!

 

Museum 14 jan 2019

 

 

 

De eerste bierbottelaar van Zuilen?

Bierbottelaar ging op de fles…

Knipsel uit de Gooi en Eemlander van 14 januari 1926

FAILLISEMENTEN.

… P. Verheul, bierbottelaar, Bessemerlaan 12, Zuilen-Elinckwijk; cur. mr. P.J. Emmelot te Utrecht.

Bessemerlaan 6-10

In 2018 kwam op oorspronkelijk grondgebied van Zuilen bierbrouwerij ‘De Leckere’, is de hal die vanouds ‘De Nieuwe Plaatwerkerij’ heette en door de huidige eigenaar is omgedoopt tot ‘De Werkspoorfabriek’. Het leek de eerste ‘Zuilense’ bierbrouwerij, maar dit knipsel geeft aan dat al bijna een eeuw geleden in Zuilen een bierbrouwer actief wás. De foto toont de Bessemerlaan, de nummers 6-10.

 

Hulp gevraagd voor onze hongerige eenden

Hulp gevraagd voor onze hongerige eenden

Knipsel uit het Utrechts Nieuwsblad van 13 januari 1948

Zij worden door de distributie maar karig bedeeld

De eendjes in de gemeentelijke vijvers lijden vreselijk honger. Zij worden min of meer aan hun lot overgelaten, niemand kijkt naar ze om en als dat nog langer zo duurt, gaan ze met rassé schreden de dood tegemoet…

Ziedaar de alarmerende berichten, die ons bereikten en die ons – eerlijk! – eventjes aan het schrikken brachten. Maar – om in etenstermen te blijven – gelukkig bleek ook hier de soep niet zo heet gegeten te worden als ze wordt opgediend. Een nauwgezet onderzoek heeft n.l. uitgewezen, dat de situatie met betrekking tot onze zwanen en eenden lang niet zo critiek is als wordt voorgesteld.

Ja maar, zo brengen de jammerklachten naar voren, de beesten hebben zo’n honger, dat ze ’s nachts de omwoners wakker houden door hun angstig gekwek…

Tot zover de jeremiades van de overigens van goede trouw getuigende dierenliefhebbers, die er dan nog schande van spreken, dat het overschot van de Centrale keukens is verpacht aan de boeren (voor varkensvoer), terwijl onze eigen zo dringend een “bijvoeding” nodig hebben.

Hoe zijn nu de feiten?

De gemeente krijgt van de distr.-dienst voor de waterbewoners van ’t Wilhelminapark, “Oog in Al” en Julianapark een tweemaandelijkse toewijzing van meelproducten en korrelvoer. Toegegeven, die toewijzing is niet groot en als de voorraad geleidelijk over de vijvers is verdeeld, blijkt er voor iedere eind betrekkelijk weinig te zijn. maar de ware dierenvrienden hebben de eenden en zwanen nooit in de steek gelaten en er altijd voor gezorgd dat er brood was (in overvloed zelfs!). Doch nu met dit dagenlange miezerige weer, schijnen er inderdaad weinig bezoekers te komen en is de toevoer van brood maar zeer minimaal.

Overigens heeft men van gemeentewege al eens pogingen gedaan om b.v. het overschot van de kazernes te bemachtigen, maar ook hier heeft men bot gevangen. Verpacht aan de boeren.

Daar komt nog bij, dat de rustige eenden en zwanen af en toe troepen wilde eenden op bezoek krijgen, die ook niet precies het verschil tussen mijn en dijn weten, met het gevolg, dat de “spoeling” nog dunner wordt.

Inmiddels is de Plantsoendienst in contact getreden met de Centrale Keukens en naar wordt verwacht zal er uit die hoek wel hulp komen opdagen.

Voor de rest bevelen wij iedereen aan, die wat oud brood over heeft (en wie langs de vuilnisbakken loopt, bemerkt, dat er nog héél wat zonder erg wordt weggesmeten), dat te bewaren voor de eendjes.

Wij hebben ons in verbinding gesteld met de dierenbescherming en van die kant ontvingen we de geruststellende mededeling, dat de dieren zeker niet van de honger omkomen. Soms – en vooral des Zondags – drijven de vijvers vol met brood, een bewijs, dat de eenden meer dan genoeg hebben. Dat het dan in de loop van de week een beetje krap wordt, werd niet als verontrustend beschouwd.

En wat tenslotte het kwekkeren in de nachtelijke uren betreft, dat is niets bijzonders. Dan is er onraad in de buurt, b.v. rattenbezoek.

Als iedereen, die daartoe in staat is, wat brood opzamelt en dat reserveert voor de eendjes, zal ook dit probleem spoedig zijn opgelost.

Eendjes voeren

Fotobijschrift: Hoewel ‘eendjes voeren’ hier meer ‘kijken naar de zwanen’ is, past deze foto het best bij bovenstaand knipsel. Maar… als u het Museum van Zuilen kunt helpen aan een oude foto waarop men de eendjes in het Julianapark (of nog leiver ui de tijd dat het park nog de ‘Tuin van Kol’ was) aan het voeren is, dan houden we ons ten zeerste aanbevolen. Overigens, het knipsel is dus van drie jaar ná de Tweede Wereldoorlog en brood is dus nog steeds op de bon!