De (inmiddels al meer dan 100 jaar oude) De Lessepsstraat werd verschillende keren van een nieuwe bestrating voorzien. In het begin waren links en rechts van het midden nog bermpjes aangebracht waarin de bomen stonden. De inrichting van de straat werd verschillende keren onderhanden genomen. Zo ook de bestrating, die uiteindelijk werd vervangen door asfalt.
Over het vernieuwde manier van het weghalen van de bestrating alvorens de straat werd geasfalteerd schreeft men in het Utrechts Nieuwsblad op 23 maart 1962 het volgende:
Steenharde koek wordt met een steenschraapmachine snel verwijderd. Op de hoek van de De Lessepsstraat en de Amsterdamsestraatweg in Utrecht was de machine in actie. Hier werd ’n klinkerstuk aangelegd als aansluiting op de te asfalteren De Lessepsstraat. De machine werkt, om het eenvoudig te zeggen, met raspen die het aangekoekte vuil er af schrapen. Voorheen waren zeker zes mensen nodig om te doen wat nu de machine verricht, bediend door twee man voor aan- en afvoer van stenen.
Jan Kol III heeft door tuinarchitect Copijn een Volkstuin aan laten leggen met uitheemse plant- en diersoorten. Het kreeg bekendheid als ‘Park van Kol’. Na de aankoop door de gemeente Utrecht werd – tot grote ergenis van de Zuilense inwoners, die het dan ook lange tijd (en vaak nóg) Park van Kol noemen – de naam ‘Julianapark’. Over een nieuwe aanwinst, ‘de volière’ schreef het Utrechts Nieuwsblad op 22 maart 1930:
Het park van Kol.
„De volière”.
In den loop van het vorige jaar hebben wij onze lezers eenige malen mededeeling gedaan omtrent de plannen van de Commissie voor het Park van Kol tot inrichting van een vogelhof in genoemd park. Reeds werd met de uitvoering van het plan een aanvang gemaakt en werden o.a. verschillende grond- en fundeeringswerkzaamheden verricht voor de in den uitlooper van den hertenkamp te maken natuur-volière.
Bij het intreden van den winter werd de arbeid tijdelijk gestaakt. Thans zijn, bij de komst van het voorjaar, met het ontluiken van nieuw leven in het park, ook waar de vogelhof gemaakt wordt, teekenen van nieuwe werkzaamheid te bespeuren. Aan den rand van den hertenkamp in de nabijheid van het rotsgesteente is men bezig een nachtverblijf voor de vogels op te trekken. Dit gebouwtje wordt geheel gemaakt door de leerlingen van de Nijverheidsschool voor de technische vakken. Op het gebouwtje komt een duiventil en de tijd zal niet ver meer zijn, dat de duiven de til bevolken en den bezoeker van het park tegemoet vliegen. Ook overigens zal weldra de vogelwereld van het park een fraaie uitbreiding ondergaan. Reeds hebben dezer dagen de schone kraanvogels die zich sinds den vorigen zomer in den dierenpark bevinden, gezelschap gekregen van een viertal prachtige flamingo’s, welke de Commissie kort geleden heeft aangekocht. Ook zijn daar eenige pauwen gearriveerd, waaronder een zeldzaam mooie, een geschenk van een inwoner van Vianen. Wanneer eenmaal de volière gereed is, wat op de levering van het hek en gaaswerk wacht, komen daarbij nog vele andere bijzondere vogels, zoowel door verschillende burgers vriendelijk geschonkene, als door de Commissie uit door haar inzameling verkregen gelden gekochte. Het zal dan, wanneer de verschillende mooie en zeldzame vogels, gelijk het plan is, eenmaal in een volkomen natuurlijke omgeving in de volière bijeen zijn, een kleurige en interessante hoek worden daar bij den hertenkamp. Nog eens vestigen wij de aandacht onzer lezers op het Giro-nummer der Commissie no. 153184 en op haar adres: Stadhuis, kamer no. 44.
Natuurlijk waren de supporters van Elinkwijk supertrots op hun held: Humphrey Mijnals! Dat was de reden dat de leden van de supportersvereniging een bezoek brachten aan het Olympisch Stadion. Hierover lezen we in de krant het Utrechts Nieuwsblad van 21 maart 1960.
Supporters Elinkwijk naar Amsterdam
In verband met de verkiezing van Humphrey Mijnals in het voorlopig Nederlands elftal organiseert de Supporters Vereniging Elinkwijk woensdagavond een trip met touringcars naar het Olympisch Stadion in Amsterdam. Vertrek woensdagavond om 18.45 uur vanaf de De Lessepsstraat. Leden en ook niet leden van de SVE kunnen zich voor deze reis vanavond opgeven in het SEB-gebouw aan de Wattlaan en tevens dinsdag tot 9 uur ’s avonds bij H. Hubers, J.V. Lodensteinstraat 2. Toegangskaarten eveneens verkrijgbaar.In 1960 heeft Esso Nederland kleurenfoto’s verspreid van alle voetbalelftallen uit de eredivisie, 1e Divisie A en 1e Divisie B.
Hoewel het deze keer dus niet nodig was, ‘er hoefde geen water te worden gegeven’, maar toch, je moet er niet aan denken dat er geen brandweer is… In het Utrechts Nieuwsblad werd op 20 maart 1950 verslag gedaan van een onverklaarbaar brandje:
Baby kwam er goed af!
Hedenmorgen tegen negen uur werd de politie er van in kennis gesteld, dat een begin van brand was ontstaan in perceel Werner Helmichstraat 54. Onmiddellijk werd de brandsirene in werking gesteld en de autospuit rukte uit. Ter plaatse bleek, dat de brand was ontstaan in een bed, dat zich in een der kamers bevond. De buren hadden inmiddels het vuur geblust, zodat geen water behoefde te worden gegeven. In de kamer bevond zich in zijn bedje een ongeveer twee maanden oude baby, die wel enige hinder van de rook had ondervonden, maar er overigens goed was afgekomen. De oorzaak van het brandje is onbekend.
Van de bovenvermeldde brand geen foto. Wel van een Zuilense brandweerauto tijdens een oefening. Aan het kenteken te zien dus vóór 1952.
In de jaren zestig van de vorige eeuw heeft de zogenoemde ‘zilverpapieractie’ van het Utrechts Nieuwsblad heel veel invalide inwoners van Utrecht blij gemaakt. De verzorgingsstaat was ‘iets anders’ ingericht dan de huidige en een invalidenwagen lag beslist niet binnen ieders bereik. De redactie van het Utrechts Nieuwsblad bedacht een geslaagde actie om invalidenwagens te schenken uit de opbrengst van zilverpapier, dat daarvoor op grote schaal verzameld werd.
Het waren de doppen van melkflessen en de verpakkingen van sigaretten enz. Natuurlijk schreef de krant ook over de gelukkigen die een invalidenwagen in ontvangst mochten nemen. Zo stond in het Utrechts Nieuwsblad van 19 maart 1964 het volgende artikel:
U.N.- ‘zïlverpapieractie’
Mevr. Ritmeester kreeg 112de invalidenwagen
(Van een onzer verslaggevers)
Het is een van de mooiste dagen van mijn leven vertelde woensdagavond een dolgelukkige mevrouw M.S. Ritmeester-Langohr, St.-Bonifaciusstraat 33 te Utrecht, toen zij in tegenwoordigheid van de heer H.A. Hietbrink, voorzitter van de afdeling Utrecht van de Algemene Nederlandse Invalidenbond, de 112 de invalidenwagen in de U.N.-operatie Zïlverpapier, in ontvangst nam.
Bij deze vreugdevolle gebeurtenis in de St.-Bonifaciusstraat waren ook aanwezig de Amerikaanse sergeantmajoor Carl E. Hopkins van de vliegbasis Soesterberg en zijn echtgenote. Zoals bekend heeft de heer Hopkins eind januari ruim 80 kilo capsules geschonken aan de U.N.-actie, als resultaat van een inzameling onder de Amerikaanse militairen op de vliegbasis.
Mevrouw Ritmeester, die 10 april haar 38e verjaardag hoopt te vieren, vond deze wagen met verstelbare rugleuning een fantastisch verjaardagscadeau. Ik had er helemaal niet op gerekend, vertelde zij.
Vanaf haar achttiende jaar heeft mevrouw Ritmeester gesukkeld met een chronische ziekte, die in de loop der jaren vrijwel haar gehele lichaam aantastte. De laatste twee jaren was zij zelfs gedwongen om volkomen bedrust te houden. Ondanks deze handicap heeft mevrouw Ritmeester steeds getracht zoveel mogelijk bij alle gebeurtenissen toch betrokken te blijven. Op mijn leeftijd wil je nog niet uitgeschakeld zijn zegt zij.
Als het nu goed weer wordt dan kan ik er fijn uit. Ik ben nog maar één keer in het Julianapark geweest, maar nu krijg ik de gelegenheid daar van de natuur te genieten. Over belangstelling heeft mevrouw Ritmeester nooit te klagen gehad en ook nu zij in het bezit is van deze invalidenwagen hebben reeds velen uit de omgeving van de St.-Bonifaciusstraat aangeboden met haar te gaan rijden.
Een andere mogelijkheid is nu dat mevrouw Ritmeester in de gelegenheid zal zijn om in de toekomst kerkdiensten bij te wonen. Tot nu toe luisterde zij via de bandjes op een geleende bandrecorder naar de predikaties, maar binnen niet al te lange tijd zal er een nieuwe wereld voor haar worden geopend. Zij keert terug in het leven, van waaruit zij zich zovele jaren noodgedwongen moest terugtrekken. Een gelukkige moeder en vader temidden van hun vier kinderen Wim (17) Lieneke (16); Joop (13); en Sibilla (11) zien de toekomst met vreugde en dankbaarheid tegemoet.
Dankbaar voor de moeite en de offervaardigheid van tientallen mensen die met kleine en grote giften de U.N.-actie tot een zo groot succes doen uitgroeien. Een gezin is dankzij de inspanningen die tallozen zich getroosten gelukkig gemaakt. Geen medelijden, maar medeleven wordt er gevraagd door deze gehandicapte mensen. Uit het feit dat opnieuw een wagen kon worden uitgereikt is gebleken, dat deze woorden door velen niet worden misverstaan.
STRALEND VAN geluk zit mevrouw Ritmeester in de nieuwe wagen te midden van haar echtgenoot en haar vier kinderen. Van links naar rechts: Wim (17); Lieneke (16); de heer W. Ritmeester; Joop (13); zuster M. van Kouterik en Sibllla (11)
Na de annexatie werd een Gemeenschapsraad voor Zuilen ingesteld. Zij mochten adviezen geven en meedenken, maar niet beslissen. In dit verslag in het Utrechts Nieuwsblad van 18 maart 1959 lezen we dat men ontstemd is over het verlagen van de frequentie van de bus op lijn 11. Deze reed over de Prins Bernhardlaan en Burgemeester Van Tuyllkade naar het centrum van Utrecht, maar ging bij de Jacobsstraat niet rechtsaf naar het Centraal Station (het enige station van Utrecht), maar linksaf naar de Schouwburg, vandaar de bijnaam ‘cultuurlijntje’.
Gemeenschapsraad Zuilen
Frequentiebeperking lijn elf bekritiseerd
Ruimte voor brandweer in borstelfabriek
(Van een onzer verslaggevers)
Op de vergadering van de gemeenschapsraad Zuilen, die dinsdagavond in het voormalig gemeentehuis te Zuilen werd gehouden, werden allereerst de geloofsbrieven van het nieuwe lid H. Beks (prot. chr.) onderzocht. Hij zal nu op de volgende vergadering worden geïnstalleerd.
Uit brieven van burgemeester en wethouders van Utrecht was de wens naar voren gekomen, dat enkele leden eens de vergadering van de raad zouden bijwonen. De heer Van der Slot (PvdA) sprak er zijn bevreemding over uit, dat aan déze uitnodigingen nog geen gehoor was gegeven, terwijl, zo zei hij, de raad hoog van de toren blaast, als men nergens van in kennis wordt gesteld.
In verband met uitbreiding van de vrijwillige brandweer van Zuilen, besloot de raad enkele ruimten in de voormalige borstelfabriek als verblijf in te richten. Het plan zal ongeveer ƒ 38.000,- vergen, terwijl voor meubilering nog ƒ 8.100,- nodig is.
Veel kritiek ondervond de op handen zijnde frequentiebeperking van lijn 11. Juist deze lijn gaf volgens de heer Brandt (PvdA) de wijk Zuilen rechtstreekse verbinding met de Schouwburg en Tivoli. Spreker zei het zeer te zullen betreuren als deze „culturele lijn” in de avonduren zou vervallen. Ook de heren Hendriks (KVP) en Lebbink (PvdA) lieten zich overeenkomstig uit.
Na deze discussie ging de gemeenschapsraad in geheime vergadering praten over de ambtstoelage voor de voorzitter en de secretaris.
Een foto van bus van lijn 11 op ‘Zuilens’ grondgebied zit niet in onze collectie. Het Utrechts Archief beschikt over déze opname: bus 11 op het Janskerkhof. Daar zullen we het mee moeten doen, totdat er een Zuilense variant opduikt. Wie helpt?
In kranten hóren de bijzondere prestaties die mensen soms doen. Dat maakt het volgende bericht ook logisch, iemand die 25 jaar koordirigent is, (onder andere van de Christelijke Zangvereniging ‘De Lofstem’ uit Zuilen) verdient die eer. Over zo iemand schreef het Utrechts Nieuwsblad op 13 maart 1957.
Huldigingsconcert voor de heer Pieket Weeserik
Zilveren jubileum als koordirigent
(Van een onzer verslaggevers)
Zondag 17 maart herdenkt de heer K. Pieket Weeserik te Utrecht, Herman Modedstraat 6, de dag waarop hij 25 jaar geleden gediplomeerd werd als koordirigent.
De heer K. Pieket Weeserik
… 25 jaar koorleider …
De heer Pieket Weeserik heeft in de afgelopen kwart eeuw vele koren gediend. Daarvan zullen die koren woensdag 8 mei op een jubileumconcert in de Nicolaikerk te Utrecht getuigenis afleggen.
Aan dat concert werken mee Looft den Heer, van de Baptistengemeente, Oudwijk, van de hervormde wijk Oudwijk, De Lofstem, van de herormde wijk Leidsevaart, Mariëndaal van de hervormde wijk Mariëndaal en het zangkoor van de personeelsvereniging Contact van het Diakonessenhuis te Utrecht. Het kerkorkest van de Vrije Evangelische Gemeente te Hilversum zal voor de orkestbegeleiding zorgen.
De solisten, die hun medewerking verlenen, zijn mevrouw Waardenburg-Landheer uit Vianen, sopraan, en Cor Niessen uit Utrecht, bariton. Henk van Westrienen uit Alkmaar verzorgt de orgelbegeleiding en Bert Keemink uit Amersfoort begeleidt aan de piano.
Het programma, dat om 20 uur zal aanvangen en omstreeks 21.45 uur eindigt, vermeldt opening door ds. B. van Ginkel, hervormd predikant, toespraak door ds. J. Broertjes, Baptisten predikant, en sluiting door ds. H. Spilt, hervormd predikant.
De genoemde koren staan, met uitzondering van De Lofstem en Mariëndaal, die de jubilaris wegens drukke werkzaamheden niet meer leiden kan, alle onder leiding van de heer Pieket Weeserik.
De leden van zangvereniging ‘De Lofstem’ gaan hun jaarlijkse uitstapje maken. Voordat het vertreksein wordt gegeven lachen zij de thuisblijvers nog even toe.
De eerste Ronde van Zuilen die Wielervereniging ‘De Volharding’ zou organiseren in Zuilen, ging vanwege mobilisatie niet door. Het werd 1942 toen De Volharding het voor elkaar kreeg, ondanks de ellende van de bezetting. De Volharding heeft heel veel Ronde’s van Zuilen georganiseerd, maar de eerste was in dit jaar. We lezen erover in het Utrechts Nieuwsblad van 16 maart 1942:
Hemelvaartsdag Ronde van Zuilen
De Utrechtsche Wielerclub “de Volharding”, organiseert weer den bekenden wegwedstrijd in de bebouwde kom van de gemeente Zuilen, en wel op Hemelvaartdag, 14 Mei. De koers, waarvoor reeds de toestemming van B. en W. der gemeente Zuilen werd verkregen, wordt gehouden op de Burg. Van Tuyllkade, Daalscheweg en Sweder van Zuilenweg. De lengte van het parcours is 1700 meter.
Reeds werd een erecomité in het leven geroepen, waarvoor de volgende heeren bereid werden gevonden zitting te nemen. Mr. O. Norbruis, Burg., Directeur van Werkspoor; K. Kiviet, directeur de Muinck Keizer; J.H. Welle, Consul der N.W.U. der Provincie Utrecht; A.J. van der Weerd, Secretaris Gemeente Zuilen.
Inmiddels is een werkcomité gevormd, dat reeds eenige maanden werkzaam is. Hierin hebben naast het bestuur van de Volharding, de heeren A.J. van der Weerd, W.J. Ducaat, P. Puit en G. de Vries zitting genomen.
Verloopen de plannen zooals werd voorgesteld, dan bestaat er alle kans, dat ook door Profs zal worden deelgenomen, waarvoor reeds onderhandelingen met de vooraanstaande renners werd aangeknoopt.
Een foto van deze eerste Ronde van Zuilen uit 1942 moet ik u tot mijn spijt schuldig blijven (wie helpt??), maar deze uit 1950 mag er ook zijn. De renners denderen over de Burgemeester van Tuyllkade en de Prins Bernhardlaan. In eerdere rondes werden ook nog wel een andere straten in de omgeving aangedaan, maar ‘het parcours’ werd uiteindelijk wel het vaakst op de bovengenoemde laan en kade verreden.
Jeugdbendes die de stad onveilig maken. Ook in Zuilen was er niet aan te ontkomen. Zijn het nu de laptop bezitters, toen waren het de eigenaren van een brommer die het slachtoffer werden. Het Utrechts Nieuwsblad schreef hierover op 15 maart 1966:
Utrechtse jeugdbende plunderde scholen
In totaal 18 inbraken en 6 bromfietsen gestolen
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT — Vier Utrechtse jongens, een van 14 en drie van 15, hebben in 11 dagen, sinds zondag 27 februari, 18 inbraken gepleegd, voornamelijk in scholen en voorts 6 bromfietsen gestolen. De jongens, een loopjongen, twee loodgietersleerlingen en een magazijnbediende, waren geen onbekenden van de politie. Zij togen met z’n tweeën bij toerbeurt op het dievenpad.
Hun systeem was overal hetzelfde: ruiten inslaan en vervolgens alles vernielen om maar aan geld te komen. De schade, die zij in de scholen hebben aangericht, beloopt in de honderden guldens. Drie bromfietsen waren nog in hun bezit, een hebben zij er in Maarssen achtergelaten en de twee andere zijn verdwenen.
Het begon zondag 27 februari in het Sint Salvator-clubhuis aan de Adriaan van Bergenstraat. Hier werd alleen snoepgoed gestolen. Daarna werd het clubhuis Utrecht-noord aan de Marnixlaan bezocht, waar zij ƒ 90,- buitmaken. Maandag 28 februari stalen zij ƒ 25,- in de Sint Bonifaciusschool aan de Doornboomstraat. Ballpoints maar geen geld namen zij mee uit de Falck-school die maandagavond, waarna zij op de vlucht gingen bij de Mariaschool in de Nolensstraat, omdat er onraad werd bespeurd. Zij probeerden het nog in de Prinses Margrietschool aan de Prinses Margrietstraat, waar zij ook werden gestoord. Omdat zij zo laat thuis kwamen moesten zij een week binnen blijven.
Zondag 6 maart begon het weer: opnieuw naar de Prinses Margrietschool. Een geldkistje werd meegenomen maar de inhoud viel tegen, n.l. ƒ 1,-. In de rijksmiddelbare tuinbouwschool aan het Zwanenvechtplein richten zij voor ƒ 700,- schade aan. Geld werd evenmin gevonden in de Koningin Julianaschool aan de Prinses Irenelaan. Hier namen zij sleutels mee, die zij evenwel weer wegsmeten. Ook in de Titus Brandsmaschool aan de Prinses Margrietstraat vonden de jongens niets van hun gading. Ruiten werden voorts vernield in de Prinses Marijkeschool aan de dr. Max Euwestr. en in de Scheepstraschool aan de Marnixlaan. Wat dubbeltjes en kwartjes werden gestolen in de Jan Ligthartschool aan de Marnixlaan.
Maandag 7 maart stalen de knapen een bromfiets op de Lauwegracht. Dinsdag 8 maart gingen zij naar Maarssen, waar ook een school werd bezocht zonder dat er geld gestolen kon worden. Hier stalen zij wel twee bromfietsen, waarmee zij naar de Laan van Nieuw Guinea gingen naar de Hervormde school. De buit in deze school was ƒ 25,-. Woensdag 9 maart was de Sint Salvatorschool aan de Jacob Cabeliaustraat het doel. Hier werd de schoolinventaris besmeurd. In de Jan Lighartschool werd zonder succes ingebroken maar zij namen wel een bromfiets mee. Voorts werd een bezoek gebracht aan de fietsenstalling van apotheek Ziekenzorg aan de Catharijnesingel, waar een bromfiets ter waarde van ƒ 800,- werd gestolen. Uit de Dr. de Visserschool aan de Vondellaan werd snoep gestolen. De knapen worden vandaag voor de hulpofficier van justitie geleid. Het geld werd opgemaakt aan snoep, bioscoop- en kelderbezoek. Donderdag 10 maart gingen zij naar Amsterdam om „provo’s te zien”.
…. Ruiten werden voorts vernield in de Prinses Marijkeschool …. (maar dit is een foto toen alle ruiten nog heel waren.) De school was een duplicaat van de ernaast gelegen Elout van Soeterwoudeschool. Het waren de in Zuilen zo beroemde ‘Gele Scholen’, een ontwerp van de Zuilense gemeente-architect W.C. van Hoorn.
Het viel uiteindelijk mee, maar het zal je maar gebeuren dat de politie aanbelt: zonder dat je het weet loopt je kind van 4 jaar ‘s avonds alleen op straat. De verslaggerver van het Utrechts Nieuwsblad vertelt u er alles over in de uitgave van 14 maart 1966.
Jenny (4) straat op in pyjama
(Van een onzer verslaggevers )
UTRECHT — Tot hun niet geringe verbazing zag de Utrechtse familie, J.M. De Muinck Keizerlaan 9, zaterdagavond een klein meisje op straat lopen in pyjama met hoog gehakte pumps aan. De politie, bureau Rodebrug, werd gewaarschuwd waarna zij de „vondelinge” ophaalden en haar voorlopig ter ruste legde in een in allerijl geïmproviseerd bedje. Hier sliep zij rustig terwijl de politieambtenaren op onderzoek uitgingen. Het bleek de 4-jarige Jenny Hilgerson, Goudensteinlaan 17, te zijn, die aldus de ouderlijke woning had verlaten.
Toen de agenten aanbelden was de moeder hoogst verbaasd op de vraag of Jenny daar thuis hoorde. „Natuurlijk … ze slaapt … daarom zijn wij heel stil geweest …” Moeder Hilgerson werd snel uit de droom geholpen. Haar dochtertje lag niet in bed maar op het politiebureau.
De Muinck Keizerlaan in wording. Op de zandhopen die u voorop ziet komt (veel later, in 2015 pas) een rotonde.
In 1960 heeft Esso Nederland kleurenfoto’s verspreid van alle voetbalelftallen uit de eredivisie, 1e Divisie A en 1e Divisie B.
