Het waren de ondernemers aan de toenmalige Fortlaan (die liep vroeger van de Daalseweg tot aan de Vecht) die, om vanuit de Vechtoever naar de Daalseweg te komen en van daaruit verder richting Maarssen of Utrecht te gaan, een soort pad realiseerden. Door de groei van Nieuw-Zuilen werd dit pad intensiever gebruikt en na de nodige strubbelingen werd dit pad een echte laan. Het pad kreeg een naam: de Hovenierslaan.
Na de geboorte van prinses Beatrix werd de laan naar haar vernoemd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbood de bezetter straatnamen van nog levende leden van het koningshuis. Dus werd het nog maar een keer Hovenierslaan. En wat denkt u dat de bewoners deden toen de oorlog afgelopen was? Hij werd onmiddellijk weer Prinses Beatrixlaan.
Als we door deze laan wandelen doen we dat aan de hand van een stratengids die de gemeente Utrecht in 1940 heeft uitgegeven. Daarin worden alle straten genoemd en per huisnummer de naam van de hoofdbewoner en zijn of haar beroep. We doen even net of het 1940 is en vertellen u wat er dan in de Prinses Beatrixlaan te zien is. We wandelen dan vanaf de Daalseweg. – De Prins Bernhardlaan is dan nog slechts op de tekentafel aanwezig.
Rechts zijn alleen maar woningen. De beroepen van de bewoners variëren sterk: we komen hier tijdens onze wandeling bijvoorbeeld langs de woning van een vertegenwoordiger, arts, instrumentmaker, onderwijzer, fabrikant, dr. ingenieur, bouwondernemer en ‘agent van politie’. Als we aan het eind van de laan oversteken en teruglopen vinden we op nummer 26 de woning van de familie Sjamaar, waarvan de heer des huizes ‘hoofdbestuurslid van de R.K. Bouw Bond’ is.
Na enkele andere woningen komen we bij een grote school, de Openbare Lagere School 4, later de Prinses Beatrixschool. In 2009 ging deze school deel uit maken van het Vorstelijk Complex, het nieuwe cultuurhart van Zuilen.
– Voor meer informatie over deze school loopt u even naar de ingang: voor de ingang ligt een stoeptegel met qr-code.
De bekendste bewoner van de Prinses Beatrixlaan wordt over een paar jaar (we ‘wandelen’ nu nog in 1940) de heer W.C. van Hoorn. Het Nieuws van 3 maart 1931 bracht het bericht: ‘Zuilen- Tot tijdelijk teekenaar bij den dienst der gemeentewerken is benoemd de heer W.C. van Hoorn, alhier.’ Het is niet de laatste keer dat we een bericht lezen over Van Hoorn. Hij wordt op een later tijdstip ook nog de gemeentearchitect en brengt vele ontwerpen op zijn naam. Niet alleen woningen en scholen, maar ook het Vlieger- en Verzetsmonument, een verenigingsgebouw en een groot aantal flatwoningen komen van zijn hand.
In de afgelopen jaren is al het een en ander dat door W.C. van Hoorn werd ontworpen gesloopt. Soms omdat het in de weg stond, een andere keer omdat het onderhoud teveel achterwege bleef en soms omdat de bouw niet meer voldeed aan de eisen van tegenwoordig. Het blijft bijzonder dat Van Hoorn veel van dit alles wist te realiseren in een tijd ‘dat er nog geen kromme spijker te koop was’.
‘De optocht die door Zuilen trok’. Ter gelegenheid van het kroningsfeest van koningin Juliana wordt in Zuilen een grote optocht georganiseerd. Door alle delen van Zuilen trekt de stoet en zoals we hier zien, ook de Prinses Beatrixlaan valt deze eer ten deel. Dit spektakel gaan de bewoners natuurlijk fotograferen. Ook de heer Van Hoorn rent met zijn fototoestel naar buiten en legde deze wagen vast. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan nietwaar? Dit is een wagen naar zijn hart denk ik zo. Op de wagen zien we de zoon des huizes als een klein doktertje, Henk van Hoorn in zijn jonge jaren. Hij woonde in de Prinses Beatrixlaan op nummer 21.
Meer weten over de Prinses Beatrixlaan en/of Zuilen: www.museumvanzuilen.nl