De Prins Bernhardlaan werd vernoemd naar de echtgenoot van koningin Juliana. Op de tekentafel ging de -laan nog van start als -kade, maar vanwege het dempen van de sloot in de middenberm in de Burgemeester van Tuyllkade (en de andere -kades in Zuilen) is afgezien van het aanbrengen van water in déze middenberm en werd het -laan.

Prins Bernhard mag dan de naamgever geweest zijn, de laan werd voor een heel groot deel vormgegeven door de Zuilense gemeente-architect W.C. van Hoorn.

De naoorlogse woningnood bracht hem ertoe in 1950 hier de eerste galerijflats voor Zuilen te ontwerpen. En net als in vele van zijn andere ontwerpen, ook nu weer voorzien van snufjes. De flats werden voorzien van galerijen om ruimte voor trappenhuizen in de woning zelf uit te sparen, kregen kastjes bij de trappenhuizen voor iedere woning zodat de bakker, melkboer enzovoort zijn boodschappen erin kon deponeren. – In die tijd werden deze producten aan huis bezorgd.

Ook nieuw: op het dak werden de kolenhokken geplaatst en waren dakterrassen gemaakt, waar niet alleen de was gedroogd kon worden maar bovendien van de zon genoten mocht worden.

De eerste bebouwing aan deze kant van de Prins Bernhardlaan werd ook door Van Hoorn ontworpen: Namelijk, op nummer 2 werd, ruim nadat de flats gereed zijn, het Wijkgebouw ‘Mariëndaal’ gebouwd. Het werd een multifunctioneel gebouw, vooral in de beginjaren gebruikt voor de diensten van dominee Brouwer. Later vonden hier veel activiteiten plaats die georganiseerd werden onder de noemer ‘Diensten Centrum Zuilen’.

Na het gereedkomen van het Vorstelijk Complex gingen deze activiteiten op die locatie verder en werden op dit adres jongeren beziggehouden.

Op de beide hoeken met de A.H.G. Fokkerstraat ontstond een ‘gezondheidscentrum’: dokter J. Vinkenborg vestigde zich hier als huisarts, aan de overkant kwam de ‘Zuilensche Apotheek’ en daarnaast begon J.P. Boelens zijn tandartspraktijk. Boelens was ook vele jaren schooltandarts en bezocht samen met zijn assistente en een opvouwbare tandartsstoel de Lagere Scholen (Basisscholen) in Zuilen en Utrecht.

De eerste generatie flats die hier stonden kregen een galerij die als openbare weg werd onderhouden. Race- & Tourclub ‘De Volharding’ organiseerde vanaf 1942 vele jaren (en soms twee keer per jaar) een wielerwedstrijd, voornamelijk op het parcours Burgemeester van Tuyllkade en de Prins Bernhardlaan. Vanwege de grote hoeveelheden kijkers naar de Ronde van Zuilen heeft het gemeentebestuur van Utrecht (een groot deel van de gemeente Zuilen werd per 1 januari 1954 geannexeerd door Utrecht) besloten de galerijen te stutten. Aan het eind van de vorige eeuw werden de flats vervangen door de huidige woningen.

Voorbij de flats kwamen we bij de St.-Jacobuskerk, na de St.-Ludgeruskerk en de Salvatorkerk de derde Rooms-katholieke kerk in Zuilen.

In het plantsoen vóór de kerk staat sinds 1954 het door de gemeente Utrecht aan de inwoners van de voormalige gemeente Zuilen geschonken herinneringsmonument. (Kreeg onder de inwoners van Zuilen de bijnaam ‘de doodskist’) Op het monument werd de tekst aangebracht: ‘Als gemeente opgeheven, als gemeenschap gebleven.’ Dat was niet conform de originele tekst, er hoorde nog het woordje ‘toch’ voor het woord ‘gebleven’, maar dat vond het gemeentebestuur van Utrecht indertijd te ver gaan.

Met de herinrichting van het plantsoen werd deze tekst alsnog aangepast.

Voor informatie over de oneven zijde van de Prins Bernhardlaan leest u de tegel met de qr-code aan de overkant.

De galerijflats aan de Prins Bernhardlaan zoals die door de Zuilense gemeente-architect W.C. van Hoorn werden ontworpen.

 Meer weten over de Prins Bernhardlaan en/of Zuilen: www.museumvanzuilen.nl