Op deze pagina lees je verhalen over HMS, ingestuurd door de leden zelf. Wil je ook je verhaal delen? Stuur een mail naar info@museumvanzuilen.nl of kom naar het Museum van Zuilen; Schaverijstraat 13 (reserveer uw bezoek). Hier is ook een tentoonstelling over HMS te bekijken tot en met 29 oktober 2022 (wegens succes verlengd).
Oud nieuws over HMS
Utrecht Nieuwsblad 10 oktober 1960
HMS Handbal
Uit het #HMS programmaboekje van de #handbalclub van #HMS, dan nog Steadler/HMS genoemd in verband met een fusie. Boekje van 14 november 1982.
1 Irma Gijsen 2 Arina Koopman 3 Marny Koopman 4 Agnes Boere 6 Ingrid Oudshoorn 7 Inge Herremans 8 Lia Girrel 9 Ingrid v.d. Hoogen 10 Wilma Hartog…11 Siegrid Binsbergen coach Ton Koopman begeleider Jaap v.d. Hoogen.
HMS Honkbal
HONKBAL Het 1e negental, dat op 4 augustus 1962 door een 5-1 zege op UVV 3 ongeslagen kampioen werd van het rayon ’t Gooi-Utrecht. V.l.n.r. zittend: A. Stilting, G. Steen-brink, W. v.d. Brink, J. v. Kouwen, J. Tersteeg. Staande: A. Budel, A. Koopman, J. Tieleman, J. Meekers en J. v. Rijswijk.
Het HMS-honkbal-negental anno 1962 met als vijfde van links #NicodeBree, de huidige doelman van het Belgische R.W.D.M.
H.M.S. MIJN CLUPPIE – Aflevering 3
Harrie Achterberg
H.M.S. en Holland nemen in de arbeiderswijken Ondiep en Zuilen een bijzondere plek in. Een niet te onderschatte functie, zowel wat betreft de actieve als de passieve tijdsbesteding. In de week werken en op zondag voetballen of voor de ontspanning fijn gaan kijken. En daarna er ook nog lekker over “ouwehoeren” bij het Vossie op de van Egmondkade of bij Jo van Oort op de Straatweg. Deze sigarenboeren houden jarenlang de traditie in stand, op zondagmiddag na de wedstrijden, de uitslagen van de Utrechtse amateurclubs op een bord boven de étalage op te schrijven.
Naast HMS en Holland beschikt ook het grote DOS aan de Thorbeckelaan over een accommodatie. Terwijl het standaardelftal in het stadion speelt, maken de lagere- en jeugdelftallen gebruik van de velden aan de zijde van de Laan van Chartroise. H.M.S. beleeft op het complex in de wijk Ondiep in alle opzichten vele goede jaren en vecht menig fel, maar zeker ook sportief duel met rivaal Holland uit. Het is een “ons kent ons sfeer”, waarbij beiden elkaar vaak met echte Utrechtse voetbalhumor bejegenen. Typeringen als “de Sloffen of de Toffels” en “Houten Mannen Sport” doen iets af aan de goede relatie, die beide verenigingen met elkaar onderhouden.
Tijdens de wedstrijden kan het tamelijk druk zijn en dan is een tweede ingang wel gewenst. Naast de ingang aan de Thorbeckelaan, is die er dan ook via een bruggetje aan de Royaards van Hamkade. Om de zwartkijkers het zicht op de wedstrijd te ontnemen hangt Rinus van Kleef ( ouwe Kleef ), de roemruchte terreinopzichter, langs het veld aan de Royaards van Hamkadezijde, juten zakken op. Rinus, met pet, sigaar, op klompen en met zijn hond, wordt daarbij geassisteerd door Dolf Zorn, jarenlang zijn vaste assistent terreinknecht. Rinus woont overigens op het complex zelf. Rondom de velden van het Thorbeckelaancomplex ligt dan nog een sloot, zoals een sloot eigenlijk hoort te zijn, zeg maar een ouderwetse boerensloot. Er zwemmen nog stekelbaarsjes in en we hebben daar nog wel eens een salamander gevangen.
Weggejaagd van het Kleefse vel
herinneringen van Henk Bergveld
Ik heb vroeger scholletje getrapt op de slootjes, in bomen geklommen rovertje gespeeld in de bosjes.
Uiteraard naar wedstrijden gekeken. Salamanders gevangen. In de periode eind jaren 40 en begin 50er jaren. En we werden wel is weggejaagd van het Kleefse veld.
HMS was mijn eerste cluppie
herinneringen van Ad van Diete
Ik heb genoten van alle verhalen over HMS. Het was mijn eerste cluppie. Ik heb vooral herinneringen aan de derde helft in de kantine in Overvecht samen met mijn zwager Gijs v.d.Bildt. Zo gezellig. Met moeite stapten we om een uur of zeven op.
Supporter zijn
Toen vond je het al spannend om E.E.M. neer te zetten als elf manke mannen. Waren we trots en verdrietig dat John v.d.Velde naar Willem ll vertrok en was een bezoek aan Het Vosje een belangrijke uitlaatklep. En de drukbezochte promotiewedstrijden En moeke Mol. Het zijn flarden in het geheugen. Ik kijk uit naar nog meer HMS verhalen.
Foto’s van HMS in de jaren 60 en 1971
met dank aan Harrie Achterberg
September 1971 Eerste competitiewedstrijd op de Manitobadreef Staande van links: Theo Lieberwerth, Clemens vd Scheur, Cees Bosman, Bert de Ridder, Fred Faber, Joop Daalderop, John vd Velde, Henk Tersteeg, Co Spall Zittend van links: Jan Spall, Ton Winkel, Harrie Achterberg, Gerard Wakelkamp, Ruud Stappershoef,
Staande van links: Nico de Bree, ? , Anton Zorn, ? , Henk Leber, Hennie van Essen, Joop van Kouwen, ? Zittend van links: Piet van Dort, Róben, Ruud Stappershoef, ? , Fons Kraaymaat, Dorland
?, ?, ?, Nico Steenbrink, Ton Bosman, Nico de Bree, Jan Willemse, Jan Spall, Fons Kraaymaat, ?, Joop van Kouwen, Ruud Beemer, Dorland, Barend Jungerman en zittend Ben van Essen
Staande van links: Trainer de Nijs, Hennie Daalderop, Jan vd Bildt, Joop van Kouwen, Ad van Arnhem, Barend Jungerman, Cor Netto, Jan Spall, Nico de Bree, scheidsrechter Zittend van links: Nico Bouwman, Dorland, Werkhoven, ? , Nico Steenbrink, Theo Hettinga, Cor Ekelschot
H.M.S. MIJN CLUPPIE – Aflevering 2
Harrie Achterberg
In mijn Plankstraat speelt Wout Rietveld bij Voorwaarts, Kobus Straatman, een goede spits, bij DOS, mijn buurjongens Herman en Hans van Bemmel bij Holland. Herman later bekend om zijn bijzondere harde trap. En ik zelf uiteindelijk bij HMS. Dan zijn er ook nog DWSV en Elinkwijk in de doelen op de muren in de straat geschilderd. Diverser kan het niet.
Mijn uiteindelijke keuze voor H.M.S. wordt niet alleen bepaald, omdat ik katholiek ben, maar ook, omdat mijn vader er ooit als keeper in de 30-er jaren speelde.
Zittend 3e van links: keeper Harrie Achterberg
Met hem ga ik al vaak naar H.M.S. kijken (o.a. met Sjamaar, Willy Kok, Doremalen, Brands, Henk Tersteeg, Edelbroek, Hackenitz e.a.), dan al spelend in de neutrale bond, na jaren in de katholieke competitie meegedraaid te hebben. (tot 1940). Het is nog de tijd, dat veel toeschouwers de velden, zowel bij H.M.S. als Holland, weten te vinden. Met deze club deelt H.M.S. de velden aan de Thorbeckelaan.
De eerste elftallen van H.M.S. en Holland spelen beiden op gerespecteerd amateurniveau. In 1956 in de tweede klasse B, terwijl de eerste klasse toentertijd in het amateurvoetbal het hoogst bereikbare is. Het hoofdveld heeft aan de lange zijden “staantribunes” met daarvoor zitbanken. Aan de Thorbeckelaanzijde zelfs een scorebord met de vermelding “HMS of Holland en Gasten. Net echt!!
H.M.S. beleeft in de 50/60-er jaren op de Thorbeckelaan hoogtijdagen, Maar dat geldt overigens voor het hele Utrechtse amateurvoetbal elders in de stad. Nooit heeft Utrecht zoveel grote en kleinere voetbalverenigingen. Het is goed toeven op de velden en ook de diverse toernooien voor het begin van de competitie zijn populair. Opmerkelijk het talloze publiek, dat in die jaren de wedstrijden van de clubs weet te vinden.
H.M.S. MIJN CLUPPIE – Aflevering 1
Harrie Achterberg
Als ik in 1946 als katholiek jongetje word geboren, is de oorlog net voorbij en bepalen “de zuilen” nog steeds de ordening in ons land. Katholiek hoort bij Katholiek, Protestant bij Protestant en zo ook andersdenkenden geselecteerd bij elkaar horen. Men luistert als Katholiek alleen naar de KRO, de NCRV heeft het beste met de Protestanten voor en “ongelovigen” kunnen bij de AVRO en Vara terecht. Een beetje afhankelijk van je maatschappelijke status.
Zo bestaan er ook typisch katholieke ondernemingen (de Gruyter, C & A en toen ook nog Vroom & Dreesmann), met voorkeur voor “Rooms” personeel. Deze scheidslijnen reiken tot diep in onze maatschappij, uiteraard scholen, vele organisaties, maar ook bijvoorbeeld dansscholen en in de sport.
Ik groei in de 50-er jaren op in Pijlsweerd, een arbeidersbuurt, die direct na de oorlog met woningen wordt volgebouwd. Een kinderrijke buurt, waar veel wordt buiten gespeeld. Voor mij geldt dan, dat ik al snel van vroeg tot laat op straat met mijn vriendjes loop te voetballen. Toen een zeker risico, want voetballen op straat mag eigenlijk niet. Zelfs het gras van het Noordse Park aan de Oudenoord is daarvoor verboden gebied. Katholieke vriendjes, protestante en “ongelovige” speelgenootjes, enfin alles door elkaar, het doet er niet toe. Totdat je later lid van een vereniging wilt worden. In onze straat, waar met elkaar gevoetbald wordt, speelt bijna iedereen uiteindelijk bij een andere vereniging. De keuze wordt niet alleen bepaald door religie, maar ook door afkomst of bijvoorbeeld familiebanden.
Rondbrengen clubblad HMS door Jan Tukker met zijn kleinzoon en foto’s
via Lily Tukker
Nico de Bree
door Jan Pagie
“In 1963 kwam ik speler van de betaalde jeugd van Elinkwijk met een knieoperatie in het katholieke ziekenhuis Joannes de Deo terecht. Hier waren geen verpleegsters maar geestelijke broeders van Barmhartigheid. Eén van de broeders was fan van Elinkwijk en ging iedere thuiswedstrijd kijken. Hij kwam ook vaak bij mijn bed om over voetbal te praten.
In die tijd keepte al op zeer jonge leeftijd de talentvolle Nico de Bree in het eerste elftal bij de katholieke amateur vereniging HMS. Dit talent viel op bij verschillende profclubs waaronder Elinkwijk en wilde hem graag een contract aanbieden.
Alleen de vader van Nico de Bree gaf geen toestemming omdat hij vond dat Nico alleen bij een katholieke club moest spelen. Toen twee bestuursleden van Elinkwijk mij in het ziekenhuis bezochten kwam de bewuste broeder ook weer aan mijn bed. Eén van de bestuursleden kwam toen op het idee om de broeder te vragen Geestelijk Adviseur van Elinkwijk te worden. Deze kon dan voortaan gratis de wedstrijden van Elinkwijk bezoeken. De broeder stemde hier mee in.
Met deze boodschap is het bestuur naar de vader van Nico de Bree gegaan en Nico werd Elinkwijker. Na drie jaar is Nico de Bree voor veel geld in die tijd aan NEC Nijmegen verkocht.”