Het Julianapark ter lering en vermaak

In de Tweede Wereldoorlog was er ernstige censuur door de bezetter. Veel verhalen waaraan de bezetter geen aanstoot kon nemen gingen de krant vullen. Zo komt het dat we (bijna wekelijks) de seizoensveranderingen in het Julianapark konden lezen. Zo ook in het Utrechts Nieuwsblad van 3 mei 1941

Het Julianapark zoetjesaan in Meitooi

NU de Meimaand is gekomen, begint het Julianapark zich te tooien. Zooals men weet, bestaat het park uit een oud- en een nieuw gedeelte en nu boomen en struiken in bloei geraken, valt wel duidelijk op, hoevele nieuwe soorten den nieuwen aanleg tot sieraad strekken, die in het oude parkgedeelte ontbreken. Vooral zijn dit de verschillende variéteiten van Prúnus cerasifera, de kersenpruim of myrobalaan, die voor versieringsdoeleinden worden aangeplant. Een der meest bekende is de P.c. var. Pissárdii Koehne, de bruinbladige kerpruim, waarvan de reusachtige boeketten van iets rose getinte bloemen deze dagen de aandacht trekken. In het nieuwe gedeelte van het Julianapark kan men thans ook met verschillende andere sierkerspruimen kennis maken, o.a. met de zeer fraaie veriéteit átropurpúrea.

Een groepje bloeiende sleedoorns, Prúnus spinósa L., in rijken bloei, trok dezer dagen het oog; de bloemen doen sterk denken aan die van de omstreeks midden-Mei bloeiende meidoorns, Crateagus monogya Jacq.

De strenge nachtvorsten der laatste Aprilweken hebben aan de groote albasten bloemen van de Magnolia’s op verschillende plaatsen nogal schade toegebracht. De bloemen van de in het nieuwe parkgedeelte aangeplante kleine stermagnolia’s vertoonen gelukkig weinig of geen sporen van vorstbeschadiging.

De rotspartij aan den voet van het terras van Café-Restaurant Juliana begint al op kleur te komen, waarbij violette viooltjes en het geel van Alyssum de hoofdrol vervullen.

De dierenverblijven in het park zijn weer eens in de groene verf gezet en het ziet er aldus wat minder ontoonbaar uit. Het wachten is nu op het eigenlijke verbeteren van de makelij en de plaatsing van hokken en volières die veel te wenschen overlaten.

In den parkvijver zijn reeds eendenkuikentjes gezien, maar de koude nachten van eind April hebben ze slechts een kortstondig leven deelachtig doen worden.

Julianapark

 

Facebook reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *