Tagarchief: invaliden

Een invalidenwagen als gevolg van een actie onder abonnees.,

Geplaatst op door
Beantwoorden

Gratis invalidenwagen! Waarom er een einde kwam aan deze goede actie is me een raadsel. met medewerking van het Utrechts Nieuwsblad werden vele invaliden blij gemaakt. Dat lezen we onder andere in de krant van 17 mei 1957…

Invalidewagen voor moeder

Feestvreugde in de Min. Talmastraat

(Van een onzer verslaggevers)

„Daar sta ik nu gewoon van te trillen”. Mevrouw H. Roolfs-Van Beek uit de Minister Talmastraat 103 te Utrecht, die de vijfde invalidenwagen kreeg, die de U.N.-Operatie zilverpapier kon kopen door vrijwillige bijdragen aan kroonkurken, zilverpapier, capsules, lege tubes en niet te vergeten oude kranten (!), kon er gewoon niet van uit haar woorden komen.

invalidenwagen

 

Mevrouw H. Roolfs, Talmastraat 103 te Utrecht kreeg de vijfde invalidenwagen van de U.N.-operatie Zilverpapier. Blij verrast nam ze voor haar huis de wagen in ontvangst en meteen (zie inzet) maakte ze, hoewel de regen stroomde, een ronde door de huizenblokken.

Uw verzamelaar was een dag tevoren zo maar binnen komen rollen met de mededeling „U krijgt een wagen”. Dat had ze niet allemaal kunnen bevatten.

„Gaan we samen rijden, mam?”’

„Hu”, zei de 14-jarige Pieter ongelovig. Meteen voegde hij erachter met jongensachtig enthousiasme: „Gaan we dan een lekker eindje rijden. Mam?” Moeder Roolfs knikte maar wat. „Zet jij de aardappelen even op, jongen”, was haar prozaïsch commentaar.

Wat moet je ook anders zeggen wanneer na vier jaar snerpende pijn, doktersbehandelingen, eindeloos liggen, gipsverbanden, met als slot de totale amputatie van het rechterbeen (inclusief de heup), daar ineens iemand komt die met de hulp van honderden stadgenoten het leven een nieuw perspectief geeft.

Moeder van drie

Moeder Roolfs is 36 jaar en heeft drie kinderen, Pieter van 14, Hannie van 11, en Wimmie (de lastigste) van 8 jaar. Schatten zijn het, die graag een handje toesteken in het huishouden, dat moeder ondanks de krukken zelf doet. Natuurlijk komt er geregeld een kennisje de zwaarste karweien doen, maar eten koken en stof afnemen geeft ze niet uit handen.

In de hoek van de kamer staat een prothese. Geef mij die krukken maar zegt moeder Roolfs. Ik kan met dat ding (en het is een hele dure) niet zitten. Ik was altijd een bedrijvig mens en nog kan ik er niet aan wennen dat ik niet uit de voeten kan.

Gelukkig komt er veel aanloop en moeder Roolfs heeft een aardig hoekhuis, waarvan de ramen uitzien op het Elinkwijk-sportpark. Vervelen doe ik me nooit. De leesportefeuille, een stapel boeken, talloze handwerkjes en de kinderen staan daar borg voor. „Ik doe de kinders wel zelf in bad, maar verder helpen ze zichzelf. Je moet het alleen even extra bekijken.”

Vader Roolfs werkt als chauffeur in het Demkabedrijf dat de U.N.-Operatie zilverpapier een ronde som toedacht, toen men van onze plannen voor het gezin Roolfs hoorde.

Mee vissen

Zo’n jaar of vier geleden ging moeder geregeld mee met vader naar fort kraaiennest in Breukelen.

De heer Roolfs is een visserman in zijn vrije tijd. Moeder nam dan een handwerkje mee. ’s Zomersavonds wandelden ze naar het kanaal en keken samen naar het simmetje van pa’s hengel.

Dat is nu allemaal weer mogelijk door de invalidenwagen die u allen bijeenspaarde.

Mevrouw Roolfs hoefde niet meer te leren rijden in de invalidenwagen. Ze leende af en toe het wagentje van de heer Smit uit de Sonooystraat, als zij voor medische controle naar het ziekenhuis moest gaan.

Het huisarrest is nu verleden tijd. Moeder Roolfs kan weer op pad, zelf boodschappen doen, vriendinnen opzoeken, ’s zondags met haar man gaan vissen, ja wat niet al, dat voor haar bijzonder is en voor u maar heel doodgewoon.

Gelukkig

Uw verzamelaar laat u maar wat graag het gelukkige gezicht van mevrouw Roolfs zien om u aan te moedigen: Breng meer oude kranten en zilverpapier aan depots. De heren Van de Lustgraaf en Hietbrink, voorzitter en secretaris van de Algemene Nederlandse Invalidenbond waren ook bij de overhandiging van de wagen tegenwoordig. De buren die kwamen kijken staken hun geestdrift niet onder stoelen of banken. Daar midden in het nieuwe Zuilen hebt u met vereende krachten een brok geluk geworpen, dat goed is terecht gekomen!

Groot succes voor de ‘zilverpapieractie’ van het Utrechts Nieuwsblad

Geplaatst op door
Beantwoorden

In de jaren zestig van de vorige eeuw heeft de zogenoemde ‘zilverpapieractie’ van het Utrechts Nieuwsblad heel veel invalide inwoners van Utrecht blij gemaakt. De verzorgingsstaat was ‘iets anders’ ingericht dan de huidige en een invalidenwagen lag beslist niet binnen ieders bereik. De redactie van het Utrechts Nieuwsblad bedacht een geslaagde actie om invalidenwagens te schenken uit de opbrengst van zilverpapier, dat daarvoor op grote schaal verzameld werd.

Het waren de doppen van melkflessen en de verpakkingen van sigaretten enz. Natuurlijk schreef de krant ook over de gelukkigen die een invalidenwagen in ontvangst mochten nemen. Zo stond in het Utrechts Nieuwsblad  van 19 maart 1964 het volgende artikel:

U.N.- ‘zïlverpapieractie’

Mevr. Ritmeester kreeg 112de invalidenwagen

(Van een onzer verslaggevers)

Het is een van de mooiste dagen van mijn leven vertelde woensdagavond een dolgelukkige mevrouw M.S. Ritmeester-Langohr, St.-Bonifaciusstraat 33 te Utrecht, toen zij in tegenwoordigheid van de heer H.A. Hietbrink, voorzitter van de afdeling Utrecht van de Algemene Nederlandse Invalidenbond, de 112 de invalidenwagen in de U.N.-operatie Zïlverpapier, in ontvangst nam.

Bij deze vreugdevolle gebeurtenis in de St.-Bonifaciusstraat waren ook aanwezig de Amerikaanse sergeantmajoor Carl E. Hopkins van de vliegbasis Soesterberg en zijn echtgenote. Zoals bekend heeft de heer Hopkins eind januari ruim 80 kilo capsules geschonken aan de U.N.-actie, als resultaat van een inzameling onder de Amerikaanse militairen op de vliegbasis.

Mevrouw Ritmeester, die 10 april haar 38e verjaardag hoopt te vieren, vond deze wagen met verstelbare rugleuning een fantastisch verjaardagscadeau. Ik had er helemaal niet op gerekend, vertelde zij.

Vanaf haar achttiende jaar heeft mevrouw Ritmeester gesukkeld met een chronische ziekte, die in de loop der jaren vrijwel haar gehele lichaam aantastte. De laatste twee jaren was zij zelfs gedwongen om volkomen bedrust te houden. Ondanks deze handicap heeft mevrouw Ritmeester steeds getracht zoveel mogelijk bij alle gebeurtenissen toch betrokken te blijven. Op mijn leeftijd wil je nog niet uitgeschakeld zijn zegt zij.

Als het nu goed weer wordt dan kan ik er fijn uit. Ik ben nog maar één keer in het Julianapark geweest, maar nu krijg ik de gelegenheid daar van de natuur te genieten. Over belangstelling heeft mevrouw Ritmeester nooit te klagen gehad en ook nu zij in het bezit is van deze invalidenwagen hebben reeds velen uit de omgeving van de St.-Bonifaciusstraat aangeboden met haar te gaan rijden.

Een andere mogelijkheid is nu dat mevrouw Ritmeester in de gelegenheid zal zijn om in de toekomst kerkdiensten bij te wonen. Tot nu toe luisterde zij via de bandjes op een geleende bandrecorder naar de predikaties, maar binnen niet al te lange tijd zal er een nieuwe wereld voor haar worden geopend. Zij keert terug in het leven, van waaruit zij zich zovele jaren noodgedwongen moest terugtrekken. Een gelukkige moeder en vader temidden van hun vier kinderen Wim (17) Lieneke (16); Joop (13); en Sibilla (11) zien de toekomst met vreugde en dankbaarheid tegemoet.

Dankbaar voor de moeite en de offervaardigheid van tientallen mensen die met kleine en grote giften de U.N.-actie tot een zo groot succes doen uitgroeien. Een gezin is dankzij de inspanningen die tallozen zich getroosten gelukkig gemaakt. Geen medelijden, maar medeleven wordt er gevraagd door deze gehandicapte mensen. Uit het feit dat opnieuw een wagen kon worden uitgereikt is gebleken, dat deze woorden door velen niet worden misverstaan.

Zilverpapieractie

STRALEND VAN geluk zit mevrouw Ritmeester in de nieuwe wagen te midden van haar echtgenoot en haar vier kinderen. Van links naar rechts: Wim (17); Lieneke (16); de heer W. Ritmeester; Joop (13); zuster M. van Kouterik en Sibllla (11)